Свети Јован Златоуст: Зошто раѓањето Христово се слави во декември и како почнал да се слави Божик – II дел
Кај Евреите постоеше стариот Закон… но да ја почнам мојата беседа од настаните што уште порано се беа случиле… кога Бог го избави еврејскиот народ од немирот и маките, и виде дека тие сѐ уште во
Свети Јован Златоуст: Зошто раѓањето Христово се слави во декември и како почнал да се слави Божик – I дел
Знам многу добро дека и сега многумина меѓу вас се препираат, и едни оспоруваат а други оправдуваат и секаде голема расправија поради овој ден се води. Тие што оспоруваат тврдат дека овој празник е новововеден и дури сега внесен, додека тие што оправдуваат велат дека е древен и поранешен, со самото тоа што пророците од дамнина за рождеството Христово претскажувале и што
Стравoт oд Бoга гo изгoнува oд срцeтo сeкoј страв oд луѓeтo
Кoга сe случилo нeкoј бунт вo Сoлун и кoга пo нарeдба на царoт Тeoдoсиј билe убиeни 7 000 луѓe, сe налутил Амврoсиј на царoт тoлку мнoгу, штo кoга oвoј гo пoсeтил Миланo и сакал да влeзe вo црквата, свeтитeлoт му забранил. Царoт му рeкoл на Амврoсиј: “И Давид пoгрeшил и нe бил лишeн oд Бoжјoтo милoсрдиe”. Тoгаш eпискoпoт прoгoвoрил: “Акo гo пoддржувашe Давида вo грeвoт, пoддржувај гo и вo пoкајаниeтo”.
Старец Софрониј: Возможно е да станеме жртви на духовната прелест
Наспроти тоа, знаењето без љубов, не може да го спаси човекот! Без дух на покајание, без опит на вистинско послушание, никој не може да стане вистински богослов или свештеник, што значи, личност способна да ги поучи другите на вистинскиот христијански пат. За да ја научиме вештината на животот во Христа, не е потребно да прочитаме десетици или стотици книги. Мојот духовен Отец ме советуваше да читам само неколку страници на ден
Св.Нифонт Чудотворец: За воскресението на мртвите
Замисли си една лоза, богата со нежни ластари, зелени листови и сочно грозје. Колку е само убава! Но, кога ќе ја соберат, остануваат само лисјата. Малку по малку, таа и лисјата ќе ги отфрли и, што ќе видиш? Голотија, од која сè паднало на земјата и изгнило.
За неосудувањето на ближните (и за љубовта) – Авва Доротеј Палестински
Бидејќи, штом почнеме и најмалку да се сомневаме во другиот и да обрнуваме внимание на она што тој прави, нашиот ум веќе не внимава на своите грешки. А после тоа веќе доаѓа озборувањето, осудувањето и презирањето на другите, и на крај, неминовно – паѓање во оној ист грев, кој го осудуваме кај другите.
Свети Игнатиј Брјанчанинов: ВО ПОМОШ НА ОНИЕ ШТО СЕ КААТ
Ги исповедам jac многугрешниот (името) на Господ Бог и Спасителот наш, Исус Христос и тебе, чесен оче, сите мои согрешенија и сите злодела кои ги направив, или помислив во сите дни од мојот живот, до ден денес.
Згрешив: Заветите од Светото Крштение не ги запазив, монашкиот завет не го сочував, а во сè излажав и се покажав непотребен пред Лицето Божјо.
БОЖЈА ПРОМИСЛА – Свети Јован Тоболски (1651-1715)
Божјата Промисла се грижи за нас, така што и нашите најмали телесни тешкотии не остануваат незабележани од Негова страна. Како последица на тоа, секој од нас при телесна тешкотија треба вака да размислува: оваа болест или друга незгода е последица или на мојата невнимателност или на човечката злоба или на нешто друго, но во секој случај не би се случила без Божјата Промисла, која ја одредила според моите сили, така што нејзиниот почеток и нејзината тежина (ослабување или засилување) зависи од Него.
Преп. Пајсиј Светогорец: Светите Отци за соништата и виденијата (II дел)
И како што нашата утеха во будна состојба се состои од умилението кое се раѓа од свеста за сопствените гревови, од сеќавањето на смртта и на судот Божји – само што тие помисли се јавуваат од благодатта Божја која живее во нас, засадена со светото Крштение, и Ангелите Божји ги донесуваат согласно со
Преп. Пајсиј Светогорец: Еве, решив да ја ‘исповедам’ својата градина
„Сфатив дека мојата градина ќе даде изобилен плод кога ќе ја исповедам и ќе отстранам од неа сè што е непотребно, како камења, конзерви, корења и трње, а потоа ќе додадам малку хумус. Така сфатив дека и мојата градина одвреме-навреме треба да се исповеда“.
Преп. Пајсиј Светогорец: Светите Отци за соништата и виденијата (I дел)
„Сонот е движење на умот за време на не движењето на телото. А, привидувањето (лажното видение) е прелест на очите, кога умот спие. Привидувањето е исход на умот кога телото бдее. Привидувањето е видение на нешто што е без ипостас (нереално). Разликата,
Преп. Пајсиј Светогорец: Кои се последиците од Гревот на маѓепсништвото? – (VIII дел)
Престанете заради Божјата љубов да ја обновувате древната и умртвена елинска измама и да ја вметнувате во светиот живот на христијаните, зашто баењето над светите икони не е божествено дејство на благодатта на светите икони. Оддалечете се од таквите дејствија! „Зашто Бог не е Бог на безредието туку на мирот“, вели светиот Апостол Павле.
Преп. Пајсиј Светогорец: Ѓаволот треба да се плаши од христијаните, а не христијаните од ѓаволот – (VII дел)
Ѓаволот, браќа, е најлукав. Ќе ви даде малку здравје, само да ве лиши од рајот, ќе ви го продолжи малку животот за да ве мачи вечно. „Не гледаш ли“ вели светиот Златоуст, „дека хромиот беше 38 години на одар и полумртов, а храбро ја трпеше болеста, очекувајќи ја Божјата помош, без да побара да му баат или да му дадат амајлии. А ти, христијанину, откако си боледувал малку дни, зошто си толку нетрпелив и трчаш при бајачи и гатачи?
Преп. Пајсиј Светогорец: Зошто христијаните западнаа во магии? – (VI дел)
Навистина, сета причина поради којашто денес христијаните се западнати во сите зли дела на ѓаволот, а најмногу во различните магии (тука спаѓаат: бајачи, гатачи, јасновидци, астролози, курбани и сите ним слични), се крие во тоа што не ги изучуваат своите први ветувања коишто Му ги дале на Христа кога се крштевале, но ги заборавиле и ги избришале од сопственото срце.
Преп. Пајсиј Светогорец: Бог сака да веруваме во Него поради Неговата бескрајна добрина
„Застанете во редица! Јас ќе ви ги отсечам главите и потоа повторно чудесно ќе ви ги вратам на свое место. Само ве молам да не стоите еден до друг зашто би можел да ги измешам!“
Момчињата веднаш изреагирале:
„Не, не, ние сакаме да видиме поинакво чудо!“
Преп. Пајсиј Светогорец: Пријатни настани со старец Теофилакт
Старците од оваа област велеле дека старецот Теофилакт бил голем пријател дури и со дивите животни, кои ја чувствувале неговата љубов и кои доаѓале до неговата колиба кога имале некаква мака. Еден елен, со скршена нога, дошол до колибата на старецот, завивајќи од болка и ја испружил скршената нога кон старецот. Тој му дал малку двопек да јаде додека да припреми две штички од
Св. Нектариј Егински: Побожна и непобожна ревност
Тој Го преколнува Бога да испрати оган од небесата и да ги изгори сите оние штоне ги прифаќаат неговите принципи и убедувања. Таквиот човек е исполнет со омраза кон другите религии, со завист и вечен гнев, насилен отпор кон вистинскиот дух на Божествениот Закон, неразумна тврдоглавост во бранењето на своите ставови, острастен жар за победа во секоја борба, славољубие, кавгаџиство, расправии и љубов кон правење смут.
Преп. Пајсиј Светогорец: Може ли маѓепсниците да прават добрини? (IV дел)
Ми кажаа за една жена дека лечи болни, користејќи различни свети нешта. Кога слушнав што прави останав вчудоневиден од техниката на ѓаволот. Држи еден крст и пее различни тропари. Пее на пример: „Богородице Дево“, и штом ќе стаса до „благословен е Плодот на твојата утроба“ плука близу до крстот, значи – се исмејува на Христа, та затоа, потоа, ѝ помага ненависникот.
Преп. Пајсиј Светогорец: Дали маѓепсниците имаат виденија? (III дел)
-Еве, какво зло прават и медиумите! Не е доволно што им ги земаат парите на луѓето, но растураат и фамилии. Оди, на пример, некој кај медиумот и го кажува проблемот што го има. „Гледај“, му вели тој, „една роднина којашто е малку црномуреста, малку висока итн.,
Преп. Пајсиј Светогорец: Гревот на гатање со светите книги, кое денес е вообичаено кај верниците (II дел)
ојде во Колибата еден млад маѓепсник (= вражалец) од Тибет и ми раскажа многу работи од неговиот живот. Тоа дете, само што се одбило од доење, на возраст од три години, татко му го посветил на една група од триесет маѓепсници од повисок степен во Тибет, за да го воведат во нивната техника. Стасал до единаесеттиот степен на магија, а дванаесеттиот е највисокиот.