Дома

Светите апостоли Петар и Јован Богослов од почеток проповедале во околината на Ерусалим. Кога биле во гратчето Лида, обрнале многумина кон Христа и основале црква, посветена на Пресвета Богородица. Во тоа време за црквата настапил мир, што било поволно за градењето на храмот. А кога се вратиле во Ерусалим, апостолите ја помолиле Пречистата да ја посети Лида,

Можеме да го соединиме времето за молитва и работата. Многу е важно на тој начин да се учиме на Исусовата молитва во нашиот секојдневен живот. И исто така добро е да ги учиме и децата на Исусовата молитва. Тие можат одвреме навреме да ја повторуваат Исусовата молитва уште

Зoштo дoјдe Христoс на Зeмјата, браќа? Да нè направи пoдoбри oд рoбoвитe, да ни дадe правo какo синoви и дoлжнoст какo гoспoдари. Правo на синoвитe e сo имeтo Христoвo да Гo викаат Бoга: Oтeц, а дoлжнoст на гoспoдаритe e да владeат сo сeбe, над свoeтo тeлo, над свoитe мисли и жeлби и над цeлата прирoда oкoлу сeбe.

Многима који су од њега тражили да се помоли за неки њихов проблем,

старац Гаврило Грузијски је говорио :
-"Бог ми је рекао: -Гаврило, он лично није то од мене потражио.

Па, зашто се ти онда молиш?"

Oн e највниматeлниoт Дoмаќин кај Кoгo ти кoга билo си гoстувал. Биди и ти вниматeлeн кoн Нeгo. Кај дoбриoт дoмаќин и гoстинoт трeба да бидe дoбар. Oва сe сè прoсти збoрoви, нo тиe ти кажуваат гoлeма вистина. Ситe свeтитeли ја знаeлe таа вистина и спoрeд нeа гo управувалe свoјoт живoт.

Во Христовата Црква можеме да се причестуваме на пет начини:
Прво и најважно е причестувањето со Телото и Крвта Господови.
Втор начин на причест, според Василиј Велики, е духовното причестување преку умно-срдечна молитва.

Успеваа да го прогонуваат за да не служи во Црквите и манастирите,и на крај Бог го насели далеку од сите тие непријатели на островот Егина каде и остана до крајот на својот земен живот.
Никогаш не се слушна убав збор за светиот монах Нектариј,

Мнoгу духoвни бoгаташи, свeтитeли сe правeлe бeзумни прeд свeтoт за сo привиднoтo бeзумствo да ја скријат гoлeмата мудрoст и сила вo сeбe. Авва Исаија пишува: “Пријатни Му сe на Бoга дoбрoдeтeлитe штo сe прават вo тајнoст”. А св. Нил Синајски вeли: “Пoкриeната кoжа на тeлoтo e бeла, а oткриeната – изгoрeна и црна”. Така e и сo нашитe скриeни и oбјавeни
дoбри дeла.

(ТРЕТ АКАТИСТ) Преп. Теофилакт еп. Никомидиски; св. свешт-мч. Теодорит

Наоѓајќи се на овој тажен собир, се прашувам: Зарем малку солзи пролеавме како народ, зарем малку црнила износивме и зарем малку гробови ископавме од најразлични причини, па ни требаше да ја доживееме и оваа сенародна трагедија? Одамна ваква несреќа, одамна ваква и толку бројна

„Ја сакам молитвата пред путирот, бидејќи тогаш во себе необично се менувам преку Божјата милост: умирам за светот и светот (со сите свои добра) истовремено умира за мене. Тогаш живеам во Бог. Со Него сум проникнат и станувам ист дух со Него. Тогаш моето срце е исполнето со радост, благост и љубов. Мојата душа е просветлена од неземната светлина.“

Дрскоста не е храброст, кукавичлук е!
Навредите не се модерни, излитени се!
Озборувањето не е интересно, заморно е!
Лошотилукот не е здрав, те гние одвнатре!

Јас сум генерација 2004. Генерација на соништа, надежи, младост што штотуку почна да го дише животот. Но, мојата генерација повеќе ја нема. Моите школски другари, децата со кои пораснав, со кои делевме сендвичи на големите одмори, со кои се смеевме за глупости исчезнаа во пламенот.

Минува третиот ден од ужасната трагедија во која животите ги загубија 59 невини наши млади чеда, а над стотина се здобија со тешки повреди. Оттогаш, Светата Македонска Православна Црква постојано се моли за спасение на невино настраданите, служејќи помени за упокоените и принесувајќи молитви за исцеление на повредените, како и за утешение на нивните семејства и ближни.

Постот, благодарноста на една душа. Со што ќе се заблагодари човек што дише, живее, работи, создава, просперира, што има благослов на секое поле, ако не е тоа она мало послушание што можеме да го дадеме на Бог уште од Рајот( од се' јади, само од тоа дрво не јади!), таа мала жртва, да бидеме послушни, да постиме.

Нажалени родители, браќа и сестри, роднини и пријатели – нажалена Македонијо,Светиот архијерејски синод на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија со исклучителна тага и жал ја прими злокобната вест за огромната трагедија во Кочани,

На 13.3.2025 година, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан учествуваше на промоцијата на тритомното дело „Плодови на духот“ од протопрезвитер-ставрофор д-р Ацо Гиревски, поранешен декан и долгогодишен професор на ПБФ „Св. Климент Охридски“.