Вистинските христијани на сите времиња, највнимателно се чувале од отровот на смртоносната ерес и другите лажни учења. Тие неотстапно го почитувале догматското и моралното предание на Црквата. Не само што православно верувале во Светата Троица, туку и својот живот, своите подвизи и своето однесување го насочувале кон преданието на Црквата. Карактеристична црта 

Девице света, Пелагио Христова,
вистината го озари умот твој и исполни срцето,
со неа се излечи душата твоја,
радувај се сега во небесните дворови и погледни на нас,
кои денес го празнуваме чесниот ти спомен,

Ноќ повторно наидува
во утро рано на мои очи,
ученик наместо да се надѕидува
дозволил нешто да го кочи.

Прослава чесна Небесна,
за учител се одвива
ликува Небеса, торжествува,
Црквата воскликнува.

Овие жени се првите вистински сведоци на Воскресението, а Јосиф и Никодим беа сведоци на погребението. Сето ова е мошне значајно и совршено ја резимира христијанската догма. Никодим беше веднаш избркан од синагогата, бидејќи не го делеше мислењето на Јудеите. Јосиф, пак,

Мрзливиoт чoвeк, всушнoст, нe e врабoтeн: тoј e врeдeн рабoтник на ѓавoлoт. Мрзливoтo тeлo и мрзливата душа сe најпoдeсна нива за ѓавoлскo oрањe и сeeњe. Антoниј Вeлики вeли: “Тeлoтo трeба да сe скрoтува и да сe врабoтува сo друг труд”.

А Eфрeм Сирин пoучува: “ Учи сe да рабoтиш за да нe сe учиш да прoсиш”.

Главите наши денес пред вас ги приклонуваме,
о, свети маченици Тимотее и Мавро,
за да по вашите молитви измолиме
милост голема, од Оној Кој во маките

Велик си ти Атанасие слуго на Бога Живиот,
исповедниче на православието,
учителу на верата која спасува,
преку тебе Духот Свети вселената ја поучи,
преку тебе учиме да разликуваме духови.

Сите експерименти го покажувале истото: после молитвата нивото на инфекција во организмот се намалувало. Посебно кога се зборува за акутна фаза на болеста, се случуваат промени во сите показатели, воспалителните процеси се смируваат и постепено исчезнуваат. Во секој експеримент се отчитувале значајни промени во вредностите на поединечните параметри на крвните клетки, што укажува дека молитвата е клучен фактор кој предизвикува промена на 

Словото на пастирското расудување и човекољубие дозволува, па дури и наложува практикување на подвигот, под услов подвигот да не се сведи на еден вид седатив, туку да го задржи карактерот на лишување,  на борба, откажување од својата волја, и жртва. И уште, Црквата на чедата свои, по економија им го дава најмалкуто од подвигот, а кога околностите и духовната зрелост на чедата ќе дозволат, ги подигнува границите на подвигот.

Велики Еремио, слуго Божји,
ти тивок ветру пред срцето на луѓето,
чувару на заветниот ковчег,
огнот свет сочувај го во душата на секој човек,
и иконата во срцето на Христијанинот,

Поборнику на Православието,
на покајанието и на молитвата
 сигурен учителу и делатнику,
на архиереите боговдахновен украсу,