Поуки од Светите Отци

И затоа грижете се на да ги направите богати, туку да ги направите побожни, господари над своите страсти, богати во добродетелите. Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат.

 Затоа, не вели го, дете мое, тоа што ти го кажува ѓаволот за старецот : дека на старецот не му е гајле за тебе, дека тој не обраќа внимание на твоите тешкотии и потреби. Како може да не обраќа внимание оној што страда заради вас?
             Биди внимателен. Остави ја таа мисла и пројави трпение,

Црквата Христова не ги заборави духовните подвизи на свети Јован Златоуст. Речиси секој ден во храмовите се изведува Литургијата, составена од него; го слушаме неговото слово во Велигденската ноќ - повик да се влезе во радоста на Христовото Воскресение. Повеќе од илјада негови пастирски учења и писма, толкување на Светото Писмо, неговиот

Гoрдoста e ширoк прoзoрeц прeку кoј брзo сe вeтрeат нашитe заслуги и ситe дoбри дeла. Прeд луѓeтo ништo нe нè прави тoлку празни, ниту прeд Бoга така нeдoстoјни какo гoрдoста. Кoга Гoспoд нe e гoрд, зoштo ниe да бидeмe? Кoј има пoгoлeми права oд Гoспoда да бидe гoрд, Кoј гo сoздал свeтoт и Кoј сo Свoјата сила гo oдржува? И глeдај, Oн сe пoнижи какo слуга, какo слуга на цeлиoт свeт; дo смртта, смртта на крстoт!

Што го натерало нашиот Господ Исус Христос да ја соблече својата горна облека, да ги препаша своите бедра со убрус, да тури вода во мивалникот (Јн.13,4) и да им ги измие нозете на оние кои се подолни од Него, ако не (намерата) да не’ научи на смирение?

 Господ му дал такви услови на човекот за односот кон ближниот, кои не претставуваат ништо тешко за исполнување. Тој вели: “Како што сакате да постапуваат со вас луѓето, така и вие постапувајте со нив” (Мат.7: 12). Гледаш ли дека Тој не пропишал ништо туѓо, туку речиси истото што го барал претходно и

И му посочил една чудесна случка од неговиот живот која никој не можел да ја објасни. Имено, и старец Филарет во младоста бил гостоприменик. Еден ден, се наоѓал во трпезаријата, и сите врати биле заклучени. Тој ја подготвувал трпезата, кога наеднаш, видел еден младич како влегува и му вели: „Благослови! Многу сум гладен!“

 Кога некој од братството ја отсекува својата волја и не обрнува внимание на туѓите гревови, стекнува плач. На тој начин се собираат неговите помисли, и така собрани раѓаат во срцето тага, плач по Бог, а плачот раѓа солзи. Солзите, кои се дар Божји, служат како знак за милоста Божја.

Ние сме овде на земјата како во некаков вид на епитимија. Да не се чудиме што постојано се наоѓаме во некаква  неволја. Сите постојано грешиме - се лизгаме и паѓаме. Всушност, се вплеткуваме во демонските стапици. Светителите постојано истакнуваат: битно е секогаш повторно да стануваме и да го продолжуваме патот кон Бога.

Чувствувам дека токму тоа го направил свети Нектариј Егински. Со други зборови, начинот на кој тој реагирал не само на критиките, туку и на клеветите, т.е. на патолошката и болна форма на „критика”, бил таков што успеал да преобрази една очигледна неправда во благослов и извор на осветување.
Тајната на светителите, која тешко ја применуваме во нашите животи, е токму тоа што преку Христа ја прифатиле

Можеме ли да претпоставиме дека одреден вид нотација може да открие нешто за нас? Верувам дека позитивниот одговор на ова прашање не е без причина.
Знаеме дека нотацијата е еден вид на писменост, преку која едно музичко дело „го живее својот вечен живот на хартија“. Меѓутоа, како и секое нешто создадено од човекот, во себе крие нешто од цртите на нејзиниот творец.

Од тогаш многу го засакав и не можев да си го замислам животот без него. Еднаш Старецот ми рече:
Те очекуваат големи испитанија.

Секако, тогаш не знаев на што мисли тој, но сфатив кога по извесно време ме снајдоа тешки здравствени проблеми. Дијагнозата беше страшна – саркома на рбетниот столб со метастази по целиот скелет. Докторот ми предвиде уште три месеци живот. Заради неиздржливите болки набрзо

1. За три предмети не брзај да зборуваш:
За Бога – додека не ја утврдиш верата во Него,
За туѓиот грев – додека не се сетиш на својот, и
За утрешниот ден – додека не се раздени.

Во никој случај да не се преоптоваруваме со грижи поради физички потреби, туку да Му веруваме на Бога со сета наша душа, како што еднаш рекол еден добар човек: „Имај доверба во Господа и Тој ќе ви се повери вам“, и како што пишува блажениот апостол Петар.

 „Се смета дека една од главните одлики на војсководецот во битките на овој свет е да не паѓа со духот при секоја промена на среќата, туку е непоколеблив, како камено срце, и во својата цврстина донесува најразумни и најкорисни одлуки,  доведувајќи ги во недоумица  со таа  цврстина,  своите непријатели, ослабнувајќи ја нивната дрскост и влевајќи ѝ храброст на својата сопствена војска.

Божествената Литургија е вистинска, небесна служба на земјата, за време на која Самиот Бог е најблизу до луѓето и на посебен, најнепосреден начин присуствува и престојува во нив, бидејќи Самиот Он е Оној Кој свештенодејствува, Кој принесува, но и Кој е принесен. Не постои ништо

Едната е да му се заблагодариме на Бога за доброто што ни го дал.  Втората е да се проверат и испитаат оние кои згрешиле.
 Затоа што набројувањето на Божествените милости со благодарноста на оние кои имаат корист, но и откривањето на нивните грешки од страна на виновниците, се нарекува исповед.  И двата начини носат понизување.

   А сепак, понекогаш зборуваат, а потоа нè креваат врева затоа што водат богоугоден живот.
„Добриот живот без зборови издигнува повеќе од зборовите без добар живот. Добриот живот, всушност, нè учи дури и кога е целосно тивок: другите нè вознемируваат зборувајќи. Ако животот и зборовите се совпаѓаат, тогаш ни покажуваат пример за светост“