Сите ние дома имаме книги кои веќе сме ги прочитале и оставиле на некои од полиците каде фаќаат прашина. Оваа сабота ќе имате одлична можност токму тие книги да ги подарите со цел да се формира библиотека за пациентите на болничкиот оддел на УКРО – Универзитетската клиника за радио – терапија и онкологија во Скопје.

 Кога се вратија во нивната келија, им кажаа на старците што им се случи; старците им кажаа каква епитимија им следува. Но, другиот брат ја трпеше епитимијата не поради себе, туку заради гревот на неговиот брат, како сам да погрешил. Бог, гледајќи ја неговата ревност и милостина, после неколку дена, на еден од старците му откри...

Во едно семејство може бабата или дедото да извршиле некакви неправди и тие самите да се добро, но децата или внуците нивни да страдаат. Се разболуваат и се принудени да потрошат по лекари сѐ што е собрано со неправда, за да платат за своите претци. Еднаш, на едно семејство што го знаев, им се случија многу испитувања.

Телесната болест можеме да ја откриеме врз основа на видливите симптоми. А според симптомите, кои ја издаваат зависта, лесно го препознаваме човекот, кој живее под нејзината власт. На крај, големо проклетство, големо безумие и голем злочин е да се завидува на другите луѓе. А што, всушност, е зависта?

Но во последно време таму во џамиите почнаа да се шират повици, за уништување на христијаните, за обезглавување на христијаните. Тоа го немаше порано. Тоа го немаше за цело време на постоење на Црквата таму: не само во последно време, туку за сите 150 години, колку што е таму присугна Русија, колку што присуствува Православната Црква.

Сите сме чуле за онаа народната, дека сме толку во неред како „село без кучиња„. Да, нашето срце оддадено на страстите кои толку се вкорениле во него што лесно им овозможуваме на демоните да прават неред во нас, бидејќи не бдееме и не го чуваме нашето срце, и така стануваме пример за неред, а нередот укажува на хаос, а хаосот на ништовност и непостоење, т.е. на пеколна состојба.

Свети Николај присуствувал на Првиот вселенски собор во Никеја во 325 година. Од голема ревност кон вистината, го удрил со рака ересијархот Ариј. Поради тоа бил отстранет од Соборот и од архиерејската служба сè додека на неколкумина водечки архипастири не им се јавиле Христос Бог и Богородица мајка за да им го објават своето благоволение спрема Николај.

На 19.12.2015 година, кога Црквата го слави Св. Николај Мирликиски Чудотворец, Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, служеше Света Златоустова Литургија во храмот „Св. Никола“ – Тетово, во сослужение на свештеници од Тетовското архиерејско намесништво протоереј-ставрофор Мирко Станковски,...

Штом ќе заврши оваа војна, веќе сме до прагот на вечноста. Ако се откажете од вашата лична волја, барајќи ја волјата Божја, Бог ќе биде со вас! Ако настојувате да ја следите вашата помисла, Бог ќе ве напушта.

Нектару на боготворни доблести, себлажени, на атонските отци си им станал жив извор на благодат, точејќи им од него Христови небесни духовни потоци на оние што вистински те возљубиле и кои верно ја чуваат светлината на твоето животворно кандило, како што ти ја чуваше незалезната светлина.

На 18 декември 2015 година, во навечерието на празникот на светиот Николај Мирликијски, Неговото Високопреосвештенство митрополитот Кумановско-осоговски г. д-р Јосиф служеше Вечерна богослужба во храмот на свети Никола во Кратово.

Со послушание, нашето срце и нашиот дух ќе се прошират бескрајно. Со послушание, нашиот живот станува особено осветен, дури и во најдлабокиот сон! Со послушание се бориме против страстите, така што ниедна страсна помисла да не може да нè зароби!

Нo  Бoг, кoј сè глeда, нe гo oставил Свoјoт трпeлив слуга. Пoминал нeкoј граѓанин и сe заглeдал вo Јoвана. И иакo Јoван бил вo бeднo мoнашкo расo, и вo лицeтo бил исушeн и блeд oд пoстoт, тoј граѓанин гo пoзнал вo нeгo нeкoгашниoт гoлeмeц и прв царски министeр кај кoгo и тoј бил на служба. И Јoван гo пoзнал нeгo, нo и eдниoт и другиoт стапилe вo пазарeњe за кoшницитe какo нeпoзнати.

Пред сѐ, по доаѓањето во Кронштад успеале да се најдат во олтарот на Андреевската црква и со сопствени очи да видат како отец Јован ја завршува богослужбата. Во текот на целата служба, секоја молитва која ја изговарал се одразувала на неговото лице, кој израз постојано се менувал. За два дена, колку што биле во Кронштад, повеќе пати биле...

Првиот број е објавен во 1982 година и редовно, по два пати годишно излегува во печат до 1990 година. Во 1998 година е испечатен уште еден број, но идејата за повеќекратно издаваштво не се реализира. Во 2015 година, по иницијатива на Студентскиот парламент на ПБФ, излегува 22-от број на ова списание, како продолжение на претходните изданија, а со цел и во иднина активно да се изработува.

Погледнете ја мирната вода со површина рамна како огледало. Но фрлете во неа и најмало нешто и таа истиот час ќе се раздвижи по целата површина. Тоа е слика на малодушноста, која штом ќе дојде некоја непријатност, веднаш се вознемирува и тагува.

Но, понекогаш страстите кај христијанинот можат да живеат долги години, а понекогаш се продолжуваат дури до самиот крај на животот и Св. Игнатиј ја гледа во тоа премудроста на промислата Божја, насочена кон полза за нашата душа. „Опасно предвремено бестрастие! Опасно предвремено стекнување на насладите на божествената благодат.

Човекот, кој ни помага да се приближиме кон Бога – е мост. Но, не смееме вечно да стоиме на мостот – мостот не може да биде цел во нашиот живот. Ти одиш, и јас те држам за рака, за да не се сопнеш, да не изгубиш рамнотежа и да не паднеш. Но, колку тоа може да трае? Колку долго треба да те држам за рака, за да можеш да одиш? Твојата главна задача – е да се научиш да одиш самостојно. Ти можеш.

 Кој кревет е најскап на светот? – „Болничкиот кревет“. Можете да вработите некој да вози кола за вас, да заработува пари за вас, но не можете да платите некој да ја носи болеста за вас. Материјалните работи кои се губат можат да се пронајдат или да се купат. Но, постои една работа што не може никогаш да се пронајде кога ќе се изгуби, а тоа е – „ЖИВОТ“.

"Континуитетот на заедничкото служење и учество во Светата Евхаристија (Литургија) на Црквата ќе го оневозможеше конечното институционално поистоветување на помесните Цркви со минливите форми на човечко организирање од овој свет (читај со националните држави) и ќе беше единствена здрава основа за решавање на кое било отворено прашање меѓу нив,...