Успение (27.08.2022)
Поитај,
Ти, успение на нашите души
побрзај,
Борец непомирлив за сите кои не се спасени.
Умов е нападнат од гласови
лелеци на души човечки,
мои браќа и сестри ранети
Ти се воплоти во пештера тајно, но небото Те објави на сите, Спасителу, како уста употребувајќи ја sвездата, и таа Ти ги приведе мудреците кои со вера Ти се поклонија. Со нив и нас помилуј не. А кога се наврши времето, Бог Го испрати Синот Свој Единороден (Гал. 4, 4) за да се спаси човечкиот род. И кога се исполнија девет месеци од благовеста којашто архангелот Гавриил Ѝ ја јави на Пресветата Дева во Назарет велејќи: „Радувај се, благодатна..., еве ќе родиш и ќе зачнеш син“ - во тоа време излезе заповед од кесарот Август да се попише сиот народ во римското царство. Повеќе... |
Поитај,
Ти, успение на нашите души
побрзај,
Борец непомирлив за сите кои не се спасени.
Умов е нападнат од гласови
лелеци на души човечки,
мои браќа и сестри ранети
Деновиве, по повод празникот Успение на Пресвета Богородица и чествувањето на светиот Старец Јосиф Исихаст, со благослов на Митрополитот Струмички г. Наум излезе од печат книгата „Житие, песнено последование и молебен канон кон преподобниот и богоносен отец наш Јосиф Исихаст“, во издание на Манастирот „Светите Петнаесет Тивериополски свештеномаченици“, Струмица.
Богородице, и во раѓањето си го сочувала девството,
а по своето успение не си го оставила светот,
туку си се преселила во животот,
Мајко на Животот,
и со твоите молитви ги избавуваш од смртта нашите души.
Безбожниците вообичаено ја боготворат науката и тврдат дека наводно науката докажала оти нема Бог. Според нивното тврдење, некогаш сите верувале, затоа што науката тукушто почнала да се развива и луѓето не можејќи да си објаснат многу од природните појави, ги обоготворувале, а кога науката напреднала сите ги
Скопје, 26 август 2018 (МИА) - Интервјуто со Игуманијата Перпетуа од манастирот Успение на Пресвета Богородица кај Матка го направивме пред патрониот празник на овој христијански храм, кој е еден од најпосетуваните во скопскиот регион. Игуманијата Перпетува зборува за...
Речи вака:
„Господи Исусе Христе, помилуј ме мене грешниот и мојот брат (името), затоа што поради моите гревови ми се налути.
Зашто мојот брат е моето огледало и тој ги гледа моите лоши дела“.
О, кога би знаеле колку Пресвета Богородица ги љуби оние кои ги исполнуваат заповедите Христови и како жали и тагува за оние кои не се поправаат.Ова лично го имам почувствувано. Таа благоизволи да ме посети и да ме вразуми веќе да не грешам, велејќи: „Тешко ми е кога гледам што правиш“.
Светол облак ја завиткувал поворката и противниците не можеле да ја растурат, иако постојано ја следеле и се обидувале тоа да го направат. Во еден момент, на едно место, малку се кренал облакот и се видел ковчегот во кој била Богородица. Тогаш, еден од свештениците се стрчал кон него, го фатил со рацете за да го преврти, но, во тој момент, невидливиот ангел, со меч, му ги пресекол
Мене, одамна ме праша една душичка: „Зошто Мајката Божја толку високо се почитува, не само повеќе од светите луѓе, туку и од ангелите и архангелите?“
И јас одговорив: „Затоа што ни Ангелите и Архангелите, ни Херувимите, ни Серафимите немале така блиско и важно учество во уредувањето на нашето спасение како Таа“.
Сo прeгoлeма смирeнoст таа сe надeвала на Бoга и нe сакала да сe надeва на свoитe дeла. Уштe пoмалку ниe би смeeлe да сe надeвамe на свoитe дeла и уштe пoвeќe трeба да сe ставимe вo рацeтe Гoспoдoви, пoвикувајќи за Нeгoвата милoст, пoсeбнo за милoста при излeгувањeтo на душата oд тeлoтo.
На 26. август 2018. г. во тринаесеттата недела по Педесетница,кога Македонската православна црква – Охридска архиепископија молитвено го прослави Пренесувањето на моштите на преподобен Максим Исповедник, во храмот Успение на Пресвета Богородица во Смојмирово (Берово), отец Ѓоше Костадиновски отслужи Света Божествена Литургија.
Пророче Божји, Михеј свети,
ти кој волјата Господова до луѓето ја приближи,
опомени за непослушности донесе,
синовите на непокорноста да се исправат помогна,
Откако ќе го отфрлиме животниот мрак, да ги просветлиме нашите телесни очи и со умот да се издигнеме, за да го видиме чудесното Успение1 на Мајката на Господа. Да ги видиме и Неговите ученици, дојдени на облаци и собрани, за да го спроведат пречистото тело на вистински Пречистата и Преславна Владичица наша Богородица и Приснодева Марија, зашто:
Немој да го мразиш грешникот, бидејќи сите ние помалку или повеќе сме виновни. И ако случајно за благодатта Божја тргнеш против него, подобро оплакувај го. И зошто го мразиш? Можеби неговите гревови ги мразиш? Но, да се молиш за него за да се уподобиш на Христа, Којшто не негодуваше против грешниците, туку се молеше за нив.
Радувај се горни Ерусалиме,
радувајте се христијани по сите краишта земни,
радувај се свети Максиме, Бог благоволи прослава да воздаде,
Oва славнo прoрoштвo за раѓањeтo на Гoспoда oд Дeва гo изрeкoл бoгoвидeцoт Исаија вo мoмeнт на најгoлeмo oчајувањe вo кoe сe наoѓал Eрусалим. Бeзбрoјната Сириска и Eфрeмoва вoјска гo oпкoлила градoт oкoлу самитe градски ѕидини. Царoт Ахаз бил бeз вoјска и бeз oружјe, а граѓанитe на Eрусалим билe вo смртeн страв.
Страв и трепет ја обземаат душата моја кога сакам да пишувам за љубовта Божја. Бедна е душата моја и нема сили да ја опише љубовта Господова. Душата се плаши, но истовремено и сака да напише неколку зборови за љубовта Христова. Мојот дух нема сили да пишува за тоа, но љубовта ме поттикнува.
Кога сакаш, треба да имаш доверба дека жена ти, дури и кога е далеку, таа тебе ти припаѓа. Ако ја следиш и се плашиш, тоа значи дека вашата врска некаде не е во ред. Решението не е таа да ја промени работата. Ниту да копаш во телефонот и во нејзините тајни. Ќе се уверуваш во тоа од чувството што го имате помеѓу себе, дека вие двајцата сте поврзани.
Радувајте се свети маченици,
верата ваша со благодат ве зали,
Аникито и Фотие, вие кои познавте дека нашите страсти
се демони глуви и неосетливи,
Љубовта значи да го ислушаш другиот и да се помолиш со болка, иако немаш што да му кажеш. Да ти се јави некој по телефон и да ги ислушаш неговите маки, да ти се замати малку, само и само да се жртвуваш заради неговата болка. Тоа го доживеал еднаш старец Пајсиј од еден измачен многудетен човек, којшто го задржал близу осум часа.