ТРОПАРИ НА СВЕТИТЕЛИТЕ И ПРАЗНИЦИТЕ
Тропар на преподобниот
отец Евтимиј нови Солунски
15 октомври / 28 октомври
Животот твој во Христа Господа,
светол образ постана за сите кои по вечноста трагаат.
Љубител на слободата во Бога,
благодатта те крепеше и љубовта те хранеше
во твоите свети подвизи, о, Евтимие столбу
на верата подвижничка.
Ти, кој плодовите од трудовите свети,
со браќата ги делеше, покри ги сега пред Христа
нашите прегрешенија, за да и ние ја видиме Вечната светлина.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Тропар на светиот
епископ Христов
Јован Суздалски
15 октомври / 28 октомври
Слобода и сила во верата Господ ти подари
Јоване преподобен оче, а ти на дар добивајќи
како пастир дарум даруваше,
штитејќи ги вдовиците, раздавајќи на сиромавите,
но повторно останувајќи неосквернет од светот,
и верен на својата прва љубов.
Затоа по твоите молитви благодатни,
како народот Мордовски и ние
да бидеме пред Господа застапени.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Тропар на преподобниот
отец Савин
епископ Катански
15 октомври / 28 октомври
Од душата твоја пред Господа се изли
ревноста да послужиш во безмолвие,
и Он ја услиша желбата твоја о, Савине
Христов епископе. Благодатно се исцелуваа болни,
утешуваа напатени и кон Бога се приведуваа
жедни по твоите свети молитви,
на кои и ние денес се надеваме, свети угодниче.
Извор МПЦ – ОА
Манастир свети Јован Претеча Слепче
Тропар на светиот
Христов свештеномаченик
Лукијан Антиохиски
15 октомври / 28 октомври
Благоразумна душо на Царот Небесен,
ревносен подвижниче кој срцето благодатно со
солзи го миеше, Лукијане пастиру Христов,
Лукијане мачениче свети, кој име
Христијанско си оправда, денес и во веки
моли се и застапи се пред Господа,
како и некогаш за сите кои во верата омлитавеа.
Извор МПЦ-ОА
Манастир св Јован Претеча Слепче
Православен календар за 28/10/2024
ТРОПАР
Тропар (грч. τροπάριον, цсл. тропа́рь) е кратка црковна молитвена песна, настаната во доцниот стадиум на химнографијата. Тропарот ја содржи суштината на празникот за кој е напишан и во кој се прославува светителот; во Канонот, тропарот следи после ирмосот. Често се однесува и на аполитикион (грч. απολυτίκιον), или отпустителна химна преку која се опишува главната тема на богослужењето на денот, а со која се завршува Вечерната богослужба.
Богородичен (теотокион) е посебен вид на тропар, кој е посветен на Пресвета Богородица. Помали варијации во Богородичниот водат кон Крстобогородичен (ставротеотокион), посебен вид на тропар посветен на страдањето на Пресвета при распнувањето на Христос на Крстот, и како таков најчесто се користи во среда и петок, денови кога Црквата се сеќава на чесниот Крст Господов.
Понекогаш тропарот се користи како рефрен помеѓу читање на стихирите.од Псалмите, иако примарната функција во тој случај ја имаат стихирите.
Тропарник се нарекува една засебна целина во книга со тропари и кондаци, за секој ден на Црковната литургиска година.
ПреминПортал
2024 лето Господово
Од Верскиот календар:
Bо времето кога Османлиите го освоиле градот Битола, по четиримесечна опсада и тешки, жестоки битки, следеле страшни настани: жителите биле убивани, жените силувани, свештениците, монасите и монахињите мачени и погубувани; храмовите биле ограбувани и сквернавени, а потоа и до темел палени. Особено големо крвништво варварите покажале кон свештениците и монасите, кои за сето време на борбите непрестајно го поучувале и поткрепувале верниот народ, поттикнувајќи го да се бори докрај за својот Спасител и Творец – Христос.
Најревносните проповедници и чувари на верата, претежно млади монаси со неколку опитни Старци, заедно триесет и девет на број, од повеќе битолски манастири и скитови, кои по Божја промисла ги преживеале страшните настани, се повлекле во манастирот „Свети Георгиј Победоносец“. Но, Османлиите откриле каде се кријат овие монаси и ги заробиле. Најпрвин жестоко ги мачеле, потоа ги фрлиле во зандана, а утредента, доведувајќи им ги најдобрите мухамедански учители, започнале ласкаво да им се додворуваат и да ги убедуваат да се откажат од Христос.
Започнала препирка за тоа која вера е вистинската, при што монасите мудро одговарале, темелејќи ги своите зборови на Светото Писмо и светоотечкото Предание, и така постигнале победа во дијалогот. Откако го проследил со големо внимание овој дијалог, еден Турчин, кој се викал Хасан, а им служел како преведувач на препирачите, се восхитил и бил трогнат од неочекуваната духовна длабочина и големото христијанско смирение на овие блажени души, па громогласно извикал: „Голем е Бог на христијаните, и јас сум Христов! Навистина, роден сум како мухамеданец и воспитан сум во мухамеданскиот закон, но сега го примам Божјиот призив што ме повикува во царството на Исус Христос,
Синот Божји и Господ мој“. Тогаш Агарјаните се нафрлиле на својот сонародник и толку силно го претепале што на телото на маченикот не останало неповредено место, а потоа го фрлиле во занданата, заедно со останатите Христови преподобномаченици. Утредента, кога посрамените Агарјани увиделе дека монасите се непопустливи, исполнети со гнев, ги осудиле на смрт сите четириесетемина и ги повеле кон височинката на Баирскиот рид за таму да им ги отсечат главите.
Одејќи кон својата Голгота, светите биле радосни, како да одат на свадбена веселба. На 9 март 1385 година, Осмaнлиите им ги отсекле главите и така преподобномачениците ја покажале својата бестрашност, извојувале неовенлива победа и го добиле венецот на славата од Господ, својот Подвигоположник, за да се радуваат вечно во Неговото царство, молејќи се за сите оние што верно го почитуваат нивниот свет спомен.
