Самарјанката, пак, како и набројаните жени, претставува природа или душа на секој човек, кој живее без пророчки дар, буквално со мажи, со сите природи дарувани од законите; од нив пет се веќе умрени, а шестиот, иако жив, не бил маж по природа или душа, бидејќи тој не раѓа од нејзината праведност, која е залог на полното спасение.

Во овој исклучителен проект е извршен мониторинг и проценка на

состојбата на зачуваност, конзервација и заштита на 707 храмови и манастири

коишто претставуваат дел од недвижното православно културно наследство на Македонија.

Мeѓутoа, прeд свeтoт сeкoгаш била насмeана, oблeчeна вo раскoш, накитeна сo бисeри. Свeтoт сeштo збoрувал за нeа: пoчналe да сe прoнeсуваат гласoви за нeјзиниoт нeмoралeн живoт. Тoа гo слушналe и нeјзинитe синoви, па наврeдeни и налутeни oтвoрeнo ѝ рeклe на мајката штo сe збoрува за нeа. Мајката ја разoтвoрила свoјата раскoшна oблeка и синoвитe сo ужас гo видeлe нeјзинoтo тeлo сoсeма исушeнo и oслабнатo, стeгнатo сo жeлeзнитe синџири.

- Старче, помина ли тешкото време?
- Тешко е зад себе, најлошото е пред нас!
- Што би ме советувал да направам, старче?
- Јадете храна со мала лажица.
За што? Да се биде здрав?

Дојде во Колибата еден млад маѓепсник (вражалец) од Тибет и ми раскажа многу работи од неговиот живот. Тоа дете, само што се одбило од доење, на возраст од три години, татко му го посветил на една група од триесет маѓепсници од повисок степен во Тибет, за да го воведат во нивната техника. Стасал до единаесеттиот степен на магија, а дванаесеттиот е највисок.

Благодатта на Светиот Дух Господ, од часот на нашето Крштение се наоѓа внатре во нашето срце. Но, не е доволно само да сме крстени во Црквата, па да се подразбира дека Му се поклонуваме на Бог во дух и во вистина, туку неопходно е и да ја активираме и актуализираме

Со благодатта Христова спознавајќи го животот вечен,
утеха си носел на родот човечки,
лекувајќи ги бесплатно нивните болести,

Мудроста одозгора ја растера лудоста на овој свет,
о премудри оче Патрикие,
свештеномачениче исповедниче на силата Христова,

Свети блажени мачениче Теодоте,
Христово прибежиште за бедните,
гладните, гонетите и сиромасите,
ти милосрден слуго на Божјите заповеди,
верата бестрашно ја исповеда,

Светлината од исток стигна,
до Панонските краишта преку тебе о свети апостоле Андрониче,
разобличувајќи ја лагата од овој свет,
заедно со ревносната Јунија,
 ја растеравте маглата на незнаењето,

Црквата го именувала овој празник според настанот опишан во Светото Евангелие – кога Господ Исус Христос, во третата година од Својата Евангелска мисија, на средината (преполовението) на Старозаветниот празник Сеници влегол во Храмот и почнал да поучува. „А кога се преполови празникот, влезе Исус во Храмот и поучуваше...“(Јован, 7, 14-36).

Ликуваат монашките лица,
се радуваат христијанските срца
насекаде каде се споменува твојот труд
и твоето име о Теодоре, ученику Пахомиев,
Христос Спасителот те надари со дар на расудување,
за да спознаеш дека без Него ништо не си,
моли го Него о учителе на послушанието,

Бура на непријателство од земните власти кон тебеподигна мрзителот на секое добро,кога го виде твоето добродетелно живеење,поттикнувајќи ги од Светата Гора Атонска поради нивната острастеност да те истераат,но Оној,Кој за сите промислува,на чудесен начин те заштити и за гонитеите невидлив те направи.Затоа смирено ти воспеваме:

Он нас нè љуби силно, бидејќи сме Негов род. Иако ние секој час се откажуваме од Бога, Он лесно не се одрекнува од нас. Но сепак Му е помило кога луѓето нарочно Му се обрнуваат. Он во вревата на градовите тешко да ги слуша и онака срамежливите, без срце и со половина уста изговорени студени зборови на нашите автоматски молитви. Дури во тишина на осаменоста Бог се впушта во дијалог со човекот.

 Кога Христос би бил Божја творба,
залудна би била нашата борба,
надежта пропаднала, верата онемела,
о Ахиле свети,
вистината плотта не ти ја дојави
туку Оној Кој преку тебе вршеше чудеса,
лагата замолкна, Величието посведочено,