-Господ не го создал злото! Злото е отсуство на Господ во срцето на човекот, тој е отсуство на љубов, човечност и верба. Љубовта и верата се како топлината и светлината. Тие постојат. Нивниот недостаток доведува до зло.
Сега професорот замолчел.
Студентот се викал Алберт Ајнштајн.

Како много несрећа и туга сустиже сваког ко није спознао свој дар од Бога и самовољно иде путем који му се свиђа! А за оне који су правилно схватили и усрдно чувају дар благодати који им је дат од Бога, врло је важно да чине дело угодно Богу с великом марљивошћу и усрдношћу.

Једног дивног јутра анђео је летео по природи и објашњавао свима како да што боље ураде свој, од Бога им дати, посао.
Мека вода је имала задатак да пробуши тврд камен, лагани ветар да растера тешке црне облаке, птичица да прелети океан…
– А шта ја да радим? – упитала је једна мајушна семенка.

Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, присуствуваше на Божествената Литургија во Архиепископскиот Соборен храм „Св. Климент Охридски“ во Скопје, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, а во сослужение со архимандритот Васијан од Руската Православна Црква и со свештенослужители од Скопската епархија.

Ние, поглаварите на: МПЦ – ОА, ИВЗ, КЦ, ЕМЦ и ЕЗ, поттикнати од најавата за донесување на Предлог-законите за матична евиденција и за родова еднаквост, изразуваме особена загриженост за иднината и безбедноста на верниците за кои имаме одговорност, а посебно за жените и децата.

„Плотскиот човек не може да го разбере духовниот, за него сè што зборува духовниот е измислица, бидејќи небесната логика е сосема поинаква од земната. Но, кога разговарате со телесен човек, тој постепено може да сфати дека на крајот на краиштата нешто го движи светот, дека во вселената има хармонија, а на земјата дисхармонија...

Според учењето на Православната Црква, телото е неопходно за нашето спасение. За нас, верниците, процесот на обожение на душата е и процес на обожение на телото, бидејќи ние се спасуваме со телото. Нашето тело зема се од што живее душата ,го зема и гревот и доброто, грдотијата и светоста.

Текстовите се пишувани умерено и со вероучителско умеење - да се биде близу, близок и до оние кои посrот, чекорејќи низ него, ќе го осознаат како премин (пасха), но и оние воцрквените, кои се веќе свесни или насетуваат дека борбата на духовниот раст трае до последниот здив. Речениците се блаrи, нежни, од нив извира љубовта на еден пастир кон неговото стадо

Ве покануваме на книжевната средба со отец Пимен којашто ќе се оствари на 8.5.2023 година, од 17:00 до 19:00 часот, на штандот на МПЦ – ОА, во Арената „Борис Трајковски“ – Скопје.На средбата ќе биде претставена новата книга на отецот – „Пост и параклис“, а, воедно, за секој купувач на истата ќе следува и посвета од авторот.
Ве очекуваме!

Ако мајката го прекорува таткото, а таткото ја игнорира мајката, на децата ќе им биде многу тешко да го следат Христос. Секако, има светители кои потекнуваат од растурени семејства, од разделени семејства без родители и кои сè постигнале сами. Меѓутоа, сега не зборувам за децата, туку за обврските на родителите. Затоа што не создаваме деца само за да се забавуваме. Тоа е голема одговорност. И токму за тоа зборувам.

Македонската асоцијација на издавачи (МАИ) по повод Денот на македонскиот јазик на Саемот на книгата организира панел-дискусија за статусот на македонскиот јазик во нашето издаваштво, под наслов: Како (ни) зборуваат книгите?
Учесници во дискусијата:

Со благослов на Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, и на овогодишниот Саем на книгата – кој ќе се одржи од 4 до 10 мај во скопската Арена „Борис Трајковски“ – со своите изданија ќе се претстават неколку епархиски издаваштва на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија.

Во времето на пресветиот александриски патријарх Јован Милостивиот во Александрија дојде еден монах по име Виталиј, од манастирот на преподобниот Серид. Во својата шеесетта година, тој за себе одбра такво житие, што на луѓето кои судат по надворешноста, неговото житие им изгледаше лошо и развратно, а на Бог, Кој ги гледа и испитува срцата - богоугодно и благопријатно. Неговото житие беше вакво:

Светлината тивка те збогати со дарови
неискажливи во слава Нејзина,
за да се излеваат преку тебе свети Теодоре над родот човечки, и како чудотворец пред  нашите очи те претстави,
кој брзо нашите молби пред Господа ги принесува.
Радувај се ти кој заштитен од плаштот

Кога последен пат сте клекнале пред Господа? Велиш дека имаш работа, одиш на предавања, се грижиш за семејството и не успеваш. Го знам сето тоа, но ти сепак често зборуваш за Него во твоето друштво, со твоите пријатели и познаници. Но, колку често разговараш со Него?

·У систему који инсистира на безбожничким учењима и брисању граница између добра и зла, морала и неморала, благослова и проклетства - немогуће је избећи трагедију и ругање ђавола нашој слабости.
Друштво које затвара очи за туђе сузе, кад-тад туђу бол плати сопственим сузама...

На 30.4.2023 година, втора недела по Пасха, денот во кој Црквата го прославува споменот на светите жени Мироносици, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан чиноначалствуваше на осветувањето на новоизградениот храм посветен на светите солунски браќа, сесловенските просветители Кирил и Методиј во Дортмунд, Германија.

Удостој ме во сите денови од мојот живот да му угодувам на човекољубивиот Бог. И додека се наоѓам во овој многустрадален живот, Владичице, закрилувај ме и заштитувај ме. Кога патувам патувај со мене, кога странствувам придружувај ме, кога спијам закрилувај ме, кога сум болен исцели ме.

Оваа година ќе претставиме три нови изданија од нашата издавачка дејност, во однос на минатогодишниот саем, и тоа книгите: „Старец Тадеј“, „Ти си ми сѐ“ и „Проповеди на големите христијански празници“.

  „Само во Црквата е можно да се најде Христовиот лик целосно. Тоа е и работата на богословието - и ништо повеќе. Него потполно го затскриваат и „попот“ и „богословот“. Едниот ја нагласува вечната потреба на човекот за „свештенство“, а другиот го претвора самиот Христос во „проблем“. Шмеман во клерикализмот ја гледа опасноста од остварување на планот на Големиот инквизитор - да го направи Христос непотребен.