Во сегашно време, монаштвото е повикано да ја заштити вистината на верата. Од монахот се очекува да ја остави својата осаменост и затвор.

Да се присетиме на свети Василиј. Тој својот свет живот го поминал среде човечките страдања.

Човекот, како разумно и слободно суштество, својствено и потребно е секогаш да дејствува расудително, разумно, секое свое дело да го насочува кон добра и богоугодна цел, да користи разумни средства за достигнување на своите цели, особено, ако тие цели се за спасение на својата душа и достигнување на вечен живот.

Тој бил родум од Македонија, Словен по потекло, од село Осиче, паланечко. Живеел во 11 век. Свети Гаврил бил монах пустиножител. Се подвизувал 30 години во Лесновската планина близу Кратово, откако претходно изградил црква и основал манастир. Во манастирот се вратил пред својата смрт.
Свети Гаврил Лесновски живеел кон крајот на XI и почетокот на XII век. Потекнувал од Осечко Поле.

Зголемувањето на бројот на психички заболувања, пред сè, може да се објасни со фактот дека многу луѓе ја изгубиле вистинската смисла на животот. Духовноста. Главната причина за неврозата  не е стресот и непријатноста, туку човековата личност. Филозофијата на хедонизмот „јади, пиј, весели се“ го извлекува задоволството од таквиот живот. Порано или

Онаму каде што овие страсти престануваат да бидат активни, таму светот е мртов...
Некој за светиите рекол, дека додека биле живи тие биле мртви, зашто иако живееле во тело, не живееле за телото.

 Целта на нашиот живот не е раната да исчезне, туку да се преобрази. Ќе го кажам уште многу пати, за да осознаеме дека не треба да очекуваме лузните од раните да исчезнат, туку да се преобразат во светлина. Оваа трансформација ќе ни овозможи не само  да преживееме како жртви и несреќници изгубени во “црната судбина”, чии

   Со време, кога чувството ќе се изостри, секој демонски напад всушност ќе ни донесува нови венци, зашто со своите искушенија и со своите напади, ѓаволот едноставно ќе нè турка во прегратките Божји. Тој напаѓа, а ние се бориме и

25.01.2023 Во Лешочкиот манастир митрополитот Тетовско-гостиварски го прими на средба архимандрит Доситеј од Манастир Гргетег-Епархија Сремска од Српската православна црква.

Бог Света Троица и денес се јавува и објавува. Оние кои и денес го слушаат повикот на покајание на Претечата, кои се кајат и ги исполнуваат заповедите Божји и денес го сведочат Богојавлението.
               А другите? Другите ќе си прават шеги на сметка на јавувањето поврзувајќи го со

„Покајте се!" - запомнете тоа е, запрете го тековниот тек на вашите мисли, вашите чувства, желбите, вашите зборови, вашите постапки; свртете го тркапото од вашиот живот; застанете; променете, и станете нови луѓе: со нов дух, со ново срце, со ново расположение, со нов правец!

Значи монасите се добрите момчиња од Евангелието, коишто кога ги повикува Христос, не ги примамува ниту богатството, ниту младоста нивна, туку се жртвуваат и Го следат Христос со Крстот. На тој начин се здобиваат со бесценетиот Бисер,

И не постои поголемо чудо од тоа да се љуби грешникот во неговиот пад. Светиот е лесно да се љуби: тој е достоен. Да, Господи, услиши ја молитвата на земјата. Сите народи се мачат. Сите живеат во грев. Сите се лишени од Твојата благодат и живеат во темнина.

Суштината на нашето приближување кон Бога не е во тоа да стануваме се подобри, достојно да пристапуваме кон Причеста,

да се молиме повеќе, да постиме строго,

туку секој ден да сфаќаме колку сме грешни.

„Подговтвете го патот на Господа и исправете ги патеките Негови" (Мт. 3, 3). Овие зборови се главна мисла и предмет на неговите силни и непоколебливи проповеди. Всушност, неговата проповед е неотповиклив призив за духовно и морално покајание и за очистување од гревот и симнување на тешкото и

На 20.01.2023 година, денот по светото Богојавление кога го празнуваме празникот Собор на свети Јован Крстител, во храмот „Св. вмч. Ѓорѓи“ во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј,

Бидејќи во тоа време прашањето за признавањето на католичките догми било директно поврзано со давање воена помош за Византиската империја од страна на Римските папи. Со други зборови, на едната страна на вагата биле интересите на нацијата, а на другата – правдата на Црквата. Свети Марко Ефески го избрал второто.