Распоред на богослужби во манастирската црква на св.вмч Георгиј, Криви Дол
27.02 Понеделник
17:00 Големо Повечерие со Големиот покаен канон на св. Андреј Критски
28.02 Вторник
17:00 Големо Повечерие со Големиот покаен канон на св. Андреј Критски
27.02 Понеделник
17:00 Големо Повечерие со Големиот покаен канон на св. Андреј Критски
28.02 Вторник
17:00 Големо Повечерие со Големиот покаен канон на св. Андреј Критски
Со зборовите за покајание Господ ја започна својата наука, а со зборовите на простување ја заврши. Покајанието е семе, простувањето е плод. Никакво покајание нема вредност без простување. Да не постојат зборовите: прости ми! и: нека ти е простено!, човечкиот живот би бил сосема неподнослив. Нема таква мудрост на земјата која би можела да основа ред и утврди мир меѓу луѓето, без простувањето. Ниту има такво училиште и такво воспитување, кое би можело да ги направи луѓето великодушни и племенити без простувањето.
Богословскиот дијалог е основен аспект на православното христијанство. Светите отци на Црквата постојано ја истакнуваат важноста на дијалогот во различни сфери на животот: во религиjата, каде што се формира односот меѓу Бога и човекот; во социјалното милје, каде што се градат меѓучовечките врски; во еклисиолошката сфера,
Си живееше еден чевлар со својата жена и деца при еден селанец. Немаше ништо свое: ниту куќа, ни посед, а себеси и семејството го прехрануваше со она што ќе го заработеше. Лебот беше скап, а рацете евтини, и така – она што ќе го заработеше, тоа и го јадеа. Една вечер, чевларот
Kако је Асирац Серафим Бит-Хариби од титула у теквондоу и живота на ивици у којима је потрошио десет живота постао архимандрит, али и најлепши глас црквене музике.
Премудроста говори високо на улицата, го крева гласот свој по плоштадите, проповедта во главните места на собирите, при влезовите на градските порти смело говори: „До кога, незналци, ќе го сакате незнаењето? До кога бујните ќе се насладуваат со бујноста? До кога глупавите ќе го мразат знаењето?
Подвигот на духовна проѕорливост е да ги видиш сите гревови на луѓето и да го осудуваш сето зло, а притоа да не осудиш никого... Само човек, озарен од Бог, е способен за таква љубов.
Да, возможно е да љубиш и да немаш доверба.
Послушникот на еден старец живееше во една колиба, десет милји оддалечена од скитот. Еден ден посака да го извести старецот да дојде да си го земе лебот. Но потоа помисли:
– „За неколку леба ли да го терам братот да оди десет милји? Ќе му ги однесам јас“.
Си ја стави торбата на вратот и тргна.
Кога некој во нешто ќе згреши против тебе, на пример, кога те озборува или кога злонамерно ќе му ги пренесе на друг твоите зборови во искривен облик, кога те клевети...,
не лути се на него, туку побарај ги во него добрите страни,
Од дамнини стигнува до нас следнава приказна. Еден крал имал слуга кој секогаш му велел: „Царе, не паѓај со духот, бидејќи сѐ што прави Бог е совршено и без грешка!“. Еднаш кралот отишол на лов, но бил нападнат од диво животно. Слугата го спасил кралот, но животното успеало да му откине еден од прстите. Царот рекол: „Да беше Бог добар, овој ѕвер немаше да ме нападне и да ми го скине прстот.“
1. ЖИТИЕ / СВЕШТЕНОМАЧЕНИК ИЛАРИОН (ТРОИЦКИ)
2. ЖИТИЕ / ИДЕОЛОШКАТА порака на ТЕОФИЛАКТ ОХРИДСКИ ВО ЖИТИЈАТА на СВЕТИТЕЛИТЕ ОД МАКЕДОНИЈА
3. СВЕТООТЕЧКО БОГОСЛОВИЕ / оној КОЈ ГО ВОСКРЕСНА НЕГО ОД МРТВИТЕ, ЌЕ НЕ ВОСКРЕСНЕ И НАС
Сигурно зборот „мака“ звучи премногу сурово за многу наши современици. Особено ако тие го восприемаат Бог само од гледна точка на Неговата љубов кон нив. Таквите луѓе цврсто веруваат дека благодарение на оваа љубов, Бог ќе му прости на човекот апсолутно сè. Но, Божјото простување не е безусловно, бидејќи Бог им простува на оние што бараат прошка и ги љуби оние што Го љубат:
Јас сум грешник, не сум добар христијанин, но навистина верувам во Христос. Си ги имам своите гревови и правам многу грешки, но секој ден се трудам да се подобрам. Сепак, пред да осудиме некој свештеник, некоја заедница, каква што е цровната заедница, да, навистина таму некои луѓе што се чудни, склони на гнев,
Имаме три подготвителни седмици, но опфаќа четири неделни дена, определни врз евангелските четива како Недела на митарот и фарисејот, Недела на блудниот син, Недела месопусна и Недела сиропусна. Целта им е со химнографијата да ги подготват христијаните за претстојниот пост. Саботата пред Неделата месопусна е задушница, т.е. во неа се извршува општа заупокоена молитва за упокоените.
„Секој кој сака да ја пројави својата љубов кон упокоените и да им даде реална помош, најдобро може да го направи тоа преку молитвата за нив, и особено, преку давање записки за спомнување на Божествената Литургија. Ништо подобро и повеќе не можеме да направиме за нив. Тоа секогаш им е неопходно…“