Духовен Азбучник

Иако, како луѓе, сите сме го примиле повикот за таа возвишена цел – да се соединиме со Бога, да станеме богови по благодат и да уживаме во големото блаженство за кое и нѐ создал нашиот Творец, ние често живееме како таа голема и највисока цел воопшто да не постои. Тогаш нашиот живот е претвора во неуспех.

Современиот свет повеќе од кога било ја исповеда филозофијата на егоизмот, а децата се воспитуваат во нејзиниот дух уште од мали нозе. Од многу правци им се повторува дека „мора да успеат по секоја цена“, мора да се „пробијат“, да се докажат и дека се над другиот до нив. За нив се неприфатливи и глупави моралните заповеди за исправност и етичност,

И ти, Витлееме Ефратов, иако си најмал меѓу илјадниците Јудејци, од тебе ќе ни излезе Оној, Кој треба да владее во Израилот и чие потекло е од почетокот, од вечноста.(Михеј 5:2)
“Затоа, Господ Сам ќе ви даде доказ: Еве девица ќе зачне и ќе роди син и ќе му даде име Емануил (што значи Бог со нас)”
(Исаија 7:14)

Ангелот што го примивме на Светото Крштение има голема моќ. Затоа, кога се молиш дома, по завршувањето на молитвите, не заборавај да му направиш неколку метании и на Ангелот што го прими на Крштевањето и да му кажеш вака: „Свети Ангел, чувар на мојот живот, моли се на Христос Бог, за мене грешниот / за мене грешната“.

Прокло му го опишал изгледот на човекот, како тој стоел блиску до него и му зборувал нешто на уво. Потоа, кога ја погледнал иконата на свети апостол Павле, која била на ѕидот, и рекол: - Еве, овој беше човекот кој беше кај тебе ноќеска! Самиот св. Ап. Павле се јавувал ноќно време на св. Јован Златоуст и му ги 

Како што е неопходно умот да се чува од незнаење, исто така е потребно да се чува и од многубројни празни знаења и љубопитства. Зашто, ако умот се полни со многу знаење, не исклучувајќи го тука ни суетното, непотребното и штетното знаење, ќе стане неспособен

Нашиот Бог е насекаде присутен и Е Светлина во помрачената вселена. Се што е добро е од Него, зашто Он е љубов и не повикува да заедничиме со Неговата љубов. Неговата светлина не осветлува дури и кога бираме да живееме во темнина, зашто Он е насекаде и исполнува се.

„Моето семејство ме доведе во болница пред 35 дена. Еден човек, некаде околу осумдесетгодишна возраст лежеше во собата во која и мене ме сместија. Тој човек боледуваше од рак на коските. Имаше страшни болки. Но, без разлика на тоа што многу страдаше, тој често се молеше:
СЛАВА ТИ, БОЖЕ, СЛАВА ТИ!

...затоа за христијанинот вечноста се открива во времето,

преку учеството на душата во предвечната благодат.

Сликовито кажано, вечноста е како здив на Божественото

што душата може да го почувствува за време на молитвата.

Оние κои осудуваат не ја гледаат основата за тоа деκа се наговорени од злиот дух и

најчесто тој ни прикaжувa лaжно гледиште зa другите.

A пaк aко некогaш имaш потребa дa осудиш некого,тогаш сети се κој има прaво дa суди.

И не се појавува ли прашањето, зошто Господ така ги соединил Своите двајца избраници тука, на земјава? Не со едно ли срце, со еден ум живееле тие, иако во различно време и различни услови, не едно ли исполниле дело, живеејќи на земјата, за да се соединат и во вечноста и на земјата во споменот на луѓето? Да погледнеме подобро на нивниот живот, и да нацрпеме од

Оваа фотографиа ме испровоцира да го напишам она за што долго време сакам да прозборам, а тоа е безумна потрага на лугето по долг живот, притоа забораваjки дека ни влакно од косата нема да ни падне без Божjо допуштение.

Словото Божјо нѐ учи, a и искуството го потврдува тоа, дека не сме господари ниту на својот живот, ниту на својот имот. Ние сме тука времени управители на времено доверените ни блага. Поставени сме не по наша волја во еден привремен престој во големата необична сечовечка чекална.

Но, ако човекот сфати дека неговиот пријател многу сака кајсии, ќе се преправа дека не му се допаѓаат и ќе изеде само една, велејќи: ’Те молам, земи ги сите овие кајсии, јас не ги сакам. Всушност, ме боли стомакот и не сакам повеќе да јадам’. Таквиот човек поседува Божествена правда и повеќе сака по човечките мерила да биде неправеден кон себе и да се жртвува за да 

Пред повеќе од 15 години еден случај кога кај нас дојде аџија од Бугарија и му рече на старецот Порфириј: „Оче, животот не е сладок. Благослови ме да се обесам “.
Видов како старецот се изненади . Но, отец Порфириј го слушаше, му објасни дека самоубиството е страшен грев,