Понекогаш, оптоварени од сопствените проблеми, или световните грижи и не забележуваме ништо околу себе. Да бидеме искрени, ние своето внимание го насочуваме, првенствено кон себе а потоа кон останатите.. Токму затоа нашиот Спасител Господ Исус Христос ја поставил како голема и надежна заповедта: „Сакај ги своите ближни како самиот себе си“! Со тоа Тој ни наложува да не забораваме на проблемите и од нашите блиски. Значи, должни сме да земеме активно учество во разрешувањето и на нивните проблеми.

„Лажното пријателство, лажната побожност, лажното добродетелство, лажните сведоштва се зли дела, кои на Господа не му се мили, а пак, фарисеите биле најмногу познати токму по својата дволичност, и оттаму дволичноста, според нив, се нарекува и фарисејство, иако самата дволичност никогаш не е еднострана појава, туку претставува целокупен сплет на гревови. Драги браќа и сестри, и ние, честопати се наоѓаме во слични ситуации, во каква што се беше нашол старешината на синагогата.

Тогаш се свртел на другата страна и видел прекрасна и миризлива долина.

Таму бил поставен чудесно украсен светол престол. На него седела некоја прекрасна жена, чиј блесок осветлувал сè.

Носела чудесна облека, како исткаена од облаци. Била украсена со цвеќе кое насекаде разлевало небесен мирис. Мноштво момчиња во светли облеки го опкружувале престолот и ја славословеле жената.

На средбата се разговараше за продлабочување на соработката помеѓу двете држави во сферата на верските прашања, за размена на искуства, како и за прашања околу заштитата на културното наследство.
.Со ова средба беше прекинат повеќедеценискиот период на отсуство на било каква соработка на двете држави во верската сфера.

Единствено на овој начин, преку благодатта на Светиот Дух, нам ни се открива нашата несличност,
нашата неподобност со Оној Чие Име носиме,
со Оној пред Кого завети на Крштението сме дале,
со Оној Кого треба да Го сведочиме во овој свет,
со Оној со Кого се причестуваме на секое свето Благодарење (Евхаристија), и единствено на овој начин секогаш ја наоѓаме вината внатре во нас, а не надвор – не во другиот.

„ Најголемата казна за човекот е Бог да го предаде на неговата сопствена волја. Во нашава епоха, која Го отфрли Христа, никој не го сфаќа ова очигледно ропство. Чистата молитва претпоставува безгрижност. Таа се постигнува кога во која било работа, умот бидува слободен од мисли, така што живее само со Името Божјо и благодатта на Светиот Дух.

✣✤✣
Случајот на Јов е закон за секој човек. Додека е богат, славен благородник во благосостојба, Бог не одговара. Кога човекот е на буниште, отфрлен од сите, тогаш Бог се јавува и Самиот беседи со човекот, а последниот само слуша и повикува: "Господи помилуј!"
(Преподобен Нектариј Оптински)
✣✤✣

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес.
Забележав дека беше многу зафатен обидувајќи се да најдеш соодветна облека за да одиш на работа.
Се надевав дека ќе најдеш некој момент да Ми кажеш едно „добар ден"! Но ти беше многу зафатен.

Мнoгу филoзoфи ја испитувалe суштината на злoтo и спoрeд грубoста на свoјoт ум тврдeлe дeка злoтo e вo матeријата, дeка матeријата e злo. Мeѓутoа, самo ниe христијанитe знаeмe дeка суштината на злoтo e грeвoт и дeка други суштини злoтo нeма oсвeн грeвoт. Oттука e јаснo дeка, акo сакамe да
сe сoчувамe oд злoтo мoрамe да сe чувамe oд грeвoт.

Во чест на  празникот на Свети Николај Чудотворец, архиепископ Мирликиски, презвитер Горан Стојчевски  отслужи сеноќно бдение со Божествена Литургија во манастирот на св.Никола, во село Љубавци(Скопска епархија). Бројниот верен  народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни.Во оваа прекрана ноќ, додека градот  беше обвиткан во магла, св.Никола  на својот манастир во Љубанци му подари звездена ноќ, и нам можност за топла и љубовна дружба.

Затоа Тој и им кажа: дајте им вие да јадат. Не очекувајте некој друг да го реши тој проблем, не земајте пасивна улога во решавањето на било кој проблем во животот. Не одложувајте ја помошта што можете да им ја дадете на луѓето. Не бидете скржави во милосрдието.

Световната мудрост не може да го спаси светот. Собранијата, владите, многусложените организации на најразвиените современи држави на земјата се немоќни.

Човештвото страда бескрајно. Единствен излез е да ја најдеме мудроста внатре во нас,

решението да не живееме согласно земните идеи, туку да Го следиме Христа.

Преку отворите на умот,

преку врвот на рамењата,

се барав себе самиот -

ги слушав туѓите лелекања.


Тешко сфаќав и разбирав,

тешко гледав, а камоли прогледував,

„ На оние коишто без колебање се подвизуваат во Господ,

Господ не им допушта никогаш наполно да пропаднат, туку гледајќи ги изнемоштени, им содејствува и им помага, пружајќи им ја одозгора раката на

Својата сила и возведувајќи ги кон Себе.

И им содејствува понекогаш јавно а понекогаш тајно, знајно и незнајно,

Пoслушнoста сo смирeниeтo сe oснoва на духoвниoт живoт, oснoва на спасeниeтo,oснoва на сeкаквoтo устрoјствo на Црквата Бoжја. Гoлeмиoт Јoван Дамаскин, гoлeм вo сè штo e дoбрo, какo мoнах oставил длабoка трага вo истoријата на Црквата сo свoјoт прeкрасeн примeрна пoслушнoст и на смирeниe. Нeгoвиoт старeц, духoвeн oтeц, искушувајќи гo eдeн дeн му врачил исплeтeни кoшници и му нарeдил да ги oднeсe дури вo Дамаск и таму да ги прoдадe.

„Затоа, многу е важно за сите вас што живеете во брак да се одрекувате од својата сопствена волја и да ја претпочитате волјата на другиот кога ќе има препирка, а препирките најчесто се за безначајни работи, знаете и самите. Откажи се од својата волја, нека биде волјата на другиот, сеедно дали на жената или на мажот (секогаш се смирува подуховниот и оној што љуби повеќе).

Како што минуваше времето сѐ повеќе и повеќе клевети беа напишани против Старецот Ефрем Филотејски и против манастирите што тој ги основа во Америка. Не знаеме што имало во мислите и срцата на оние што пишуваа осуди против овој голем Старец и неговото дело, но неговиот завет и натаму продолжува да се одржува преку благодатта на Светиот Дух. Да не гледаме ништо освен благословот што ни беше даден на сите нас преку него.

Вечерта излегов на балконот од својата ќелија. Се загледав во небото посеано со безброј ѕвезди. Отец Ефтимиј дојде тивко кон мене: -Гледате во небото? Видете какво е великолепието и убавината на созданието. А како тоа, и зошто, за тоа не треба да се размислува. А ќе дојде време, многу од тоа ќе се разбере, па и тоа како да ја достигнеме големата молитва. Со разум тоа нема да го сфатиш. Неопходно е просветление (со Духот).

И така, живеејќи во послушание и одрекувајќи се од својата волја, сите ќе живееме во Божјиот план за нас, и во Божјата волја и промисла за нас. И, кога ќе ја примиме таа телеграма дека ноќеска ќе ни ја побараат душата, нема да се вознемириме, оти сѐ што имаме, сѐ што сакаме, сѐ што љубиме на Христа Бога сме Му го предале. Па, и нашата душа нема да оди не знам каде, во некаков рај со јадење и пиење и други земни наслади, туку ќе оди во прегратките Христови.

Кога станува збор за новомедиумската уметност во Македонија, ретки се примерите на примената на најновите технологии, а уште помалку сме навлезени во доменот на интер и трансдисциплинарноста на уметноста со други области. Еден од сјајните случаи за овие најсовремени визуелни изрази во уметноста кај нас е примерот на младата уметничка Кристина Пулејкова која е стационирана во Лондон каде живее, работи, истражува и се надообразува.