На 04. 12. 2015 година, „Воведение на Пресвета Богородица“ – Пречиста, Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Брегалнички г. Иларион, во сослужение на свештеници од делчевското и кочанското архиерејско намесништво, во храмот посветен на „Успението на Пресвета Богородица“ во М. Каменица,отслужи Света Архиерејска Литургија, одража пригодна беседа и го причести многубројниот православен народ со Телото и Крвта Христови.

„Ние верните, денес собрани, духовно да празнуваме и божественото дете, Дева и Богородица, во храмот Господов приведувана, набожно да ја прославиме, од сите народи однапред избрана да биде живеалиште на Царот на сите - Христа и Бога! Напред одете вие, девојки, носејќи свеќи, во чест на Приснодева која врви торжествено. Вие мајки, ...

Во спомен на празникот Воведение на Пресвета Богородица во Ерусалимскиот храм, Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан отслужи Божествена Литургија во манастирот Успение на Пресвета Богородица во Матка. Народот се причести со светите Христови Тајни.

Во духовниот живот на секој христијанин постои една јасна, би рекле очигледна задача – искоренување на гревовните страсти. Не можеме и да Му се служиме на Бога, и да бидеме предадени на гревовните навики. Според зборовите на Св. Игнатиј Брјанчанинов „кога страстите ќе завладеат со човекот, тогаш умот лишен од своето владеење, сервилно им служи на себеугодливите и поробувачки страсти, во исполнувањето на нивните лукави, чудни и гревовни потреби“.

Се случува дури и тоа да го изгубиме сеќавањето на Бога, а какви треба да бидеме како Божји чеда по благодат, за тоа ниту поим немаме.
Веруваме, но не со дејствителна вера и по обновата на Духот, по Крштението, не престануваме телесно да живееме.

04. декември (петок, Воведение на Пресвета Богородица – Пречиста),  09:00 часот: Света литургија;
05. декември (сабота), 18:30 часот: Вечерна;
06. декември (недела, св. Амфилохиј Икониски, св. Александар Невски),

Се гледаат запалени бегалски кампови.
Се гледаат загрижени европолитички фаци во дебатни емиси исправени пред вечната дилема змија или магаре.
Се гледаат украсени европски градови за Божиќ, но се гледа и дека ќе биде ова тажен Божиќ.

Умот честопати со години се заморува за да научи еден или два странски јазици. Во нашево време многумина знаат странски јазици, но овие јазици немаат никаква врска со јазиците од Светата Педесетница, зашто живееме во великиот Вавилон. Големо зло е кога со богословие се занимаваме само со помошта на нашиот разум, и кога нашиот разум го претставуваме како присуство на Светиот Дух.

„Ги забораваме Божјите добрини и Него Самиот, ја забораваме сопствената состојба, ја забораваме опасноста од живеење без Бога, ја забораваме и смртта; целата духовна област во нашиот живот се затвора, исчезнува. А кога сè ќе заборавиме, тогаш срцето се изладува и чувството за духовност пресушува. Покрај тоа, прво се запоставуваат духовните активности, а потоа сосема се отфрлаат.

Третиот вид молитва навистина е прекрасна и необјаснива и за оние, кои не ја доживеале опитно, не само што е тешко сфатлива, туку може да им изгледа дури и неверојатна.
Всушност, овој начин на молитва во наше време е многу редок, иако со неа се уништуваат замките и разновидните демонски лукавства кои демоните ги употребуваат за умот да го вплеткаат во многу и разноразни помисли.

–     Совест имаат и неверните луѓе?
–     Секако. Тоа е својство што Бог како природен закон им го дарува на сите луѓе уште од раѓање. Но кај неверниците совеста е многу грубо и слабо развиена, додека совеста што е осветена со Светото Крштение и ...

Григoриј какo пoмлад oтстапил и нe сакал да  спoри, нo мoлчeјќи сe oддалeчил. Кoга сe вратил Јoв вo свoјата кeлија и кoга застанал на мoлитва, му сe јавил ангeл Бoжји вo гoлeма нeбeсна слава и му рeкoл: “Нe сoмнeвај сe, старeцу,  вo вистината на збoрoвитe на Григoриј; тoј правo кажа; и ти така умувај и на другитe прeдавај”.

Гревот е, пред сѐ, духовна и метафизичка појава. Коренот на гревот е во мистичната длабочина на духовната природа на човекот. Суштината на гревот не е во нарушувањето на етичките норми, туку во отстапувањето од вечниот Божествен живот, за кој е создаден човекот и за кој е природно, т.е. по својата природа, повикан.

Раздразливоста се исцелува преку општење со ближните и преку претрпување на навреди, а не преку осамување,а во случај кога раздразливоста победува - преку осознавање на сопствената немоќ и смирување.
(Преподобен Лев Оптински)

Во салата во Соборниот храм "Св.Климент Охридски" беше свечено промовирано  вредно научно дело, монографијата на академик Цветан Грозданов "Свети Наум Охридски", која ја издадоа Македонската академија на науките и уметностите и "Матица македонска".За изданието говореа и министерката за култура Елизабета Канческа - Милевска,  поглаварот на Македонската православна црква - Охридска архиепископија, г.г. Стефан и претседателот на МАНУ академик Владо Камбовски.

Семето што го посеа сатаната во срцето и умот Адамов – помислата да стане бог без Бога – е внедрено толку длабоко во нашето битие, така што непрестајно се наоѓаме под власта на гревот.

Казна и награда! И двeтe сe вo Бoжји рацe. Нo какo штo oвoј зeмeн живoт e самo сeнка на вистинскиoт живoт на нeбeсата, така казната и наградата oвдe на зeмјата сe самo сeнка на  вистинската казна и награда вo вeчнoста.

Мојата помисла ми велеше:
- Млад сум! Да направам сега уште некој грев. Да се усреќам од ова или она што е забрането. Нема да пропадне светот од тоа. Кога ќе остарам, ќе правам благородни и добри дела. Таква мисла имав. А зошто се покајав?

Првата икона започна да мироточи на Митровденската задушница, тоа беше ликот на Спасителот, живописан во 2004 година. Оваа икона се наоѓа десно од царските двери. Мироточењето се појави во левиот дел од иконата, а за да се спречи претекувањето на мирото во основата на иконата беше вметнат памук. Следниот ден започна да мироточи малата икона на Св. Вмч и Исцелител Пантелејмон.