Византиското пеење на листата на УНЕСКО е можност за регионална соработка
Во рамките на единствената музичка научна манифестација „Струшка музичка есен“ во организација на Сојузот на композиторите на Македонија, преку научни трибини и концерти веќе половина век се одвојува посебно внимание за македонското византиско пеење. Но она што го категоризира византиското црковно пеење како нематеријално културно наследство се токму неговото културно и социјално значење и неговата жива трансмисија и изведба.
Повеќе...
Неговата Светост Патријархот Илија, возљубениот духовен отец на цела Грузија,
Нив најчесто ги раководат две страсти: празната слава и користољубието. Така во епархијата се појавуваат други невидливи епархии, а во парохиите затворени општини (мали заедници), како некаква елита на парохијани особено предадени на својот свештеник. Постои и видот на потполна послушност кон духоносните старци, но тој денес е тегобен и речиси невозмозен за луѓето во светот во неговата поранешна форма. 
Но, сепак, Горан знаеше дека писател што се отцепил од проблемите и суштината на својот народ – нема особена вредност. Па, велеше: Можеби зад „отворените порти“ на македонската куќа (надалеку прочуеното гостопримство) се крие обична сервилност, дури и пресметливост, смисла за извлекување ќар. Погрубо речено (и повторно генерализирано!): сме ги отворале портите и сме постилале килими како која војска поминувала овде.
Не се залажувај со самомнението и учењето на оние кои, и самите залажени од самомнението, занемарувајќи ја вистината на Црквата и Божественото откровение, тврдат дека вистината може да се јави во тебе самиот, без звуците на зборовите, и дека може да те поучува сама по себе, со некакви неопределени и нејасни дејствија. Тоа е учење на лагата и нејзините миленици.20 Признаци на лажното учење се: мрачноста, неопределеноста, самомнението21, и она што ги следи, родено од мечтателното, крвно и нервно насладување. Него го предизвикува тенкосетно делување на суетата и сладострастието.
Светоотечкото учење за болката на срцето претставува едно од најважните учења за нашето време, во кое, интелектуалното знаење толку многу се пренагласува на сметка на правилниот душевен и духовен развој. Токму и првенствено поради недостаток на ова суштинско искуство, денес, многумина се бават со изучување на Светите Отци на дилетантен, тривијален и несериозен книшки начин. Без ова искуство човекот не може да го примени учењето на Светите Отци во својот сопствен живот.
Старецот: Прелеста е повреда на човечката природа со лага. Прелеста е состојба својствена за сите луѓе, без исклучок, предизвикана од падот на нашите прародители. Сите ние сме во прелест. (Почеток на третата беседа на преподобен Симеон Нов Богослов, издание на Оптина Пустина, 1852г.) Знаењето за тоа е најдобра заштита од прелеста. Најголема прелест е човек да се смета себеси за слободен од прелест. Сите ние сме измамени, сите ние сме заведени, сите се наоѓаме во лажна состојба и имаме потреба да се ослободиме преку Вистината.
Не постои човек, кој не може да стане светител, доволно е да биде малку јунак, да има природност, малку човечко во себе, мир, прифаќање, значи да го прифаќа сето она што го снаоѓа во животот, да не паѓа во агонија поради што било. Ниту за себе, ниту за Црквата, ниту за општеството, ниту за времињата.
Што да објавам на светот за тебе,
Блазe си му на Јoвана Крститeл бидeјќи гo испoлнил Eвангeлиeтo прeд Eвангeлиeтo.
Многу е важно, како живее човекот, со кој се дружи, кои му се другари, како го минува животот, како се подвизува. Човекот се менува. Тоа е природно, што се менува: кога раснеш, ти се менуваш, твоето лице не може секогаш да остане детско, ти ќе пораснеш, ќе возреснеш, изразот на твоите очи ќе стане посериозен, попрониклив. Така возраснува човекот, и тогаш малото дете, станува момче, потоа маж, а малото девојче станува девојка, а потоа жена, која сериозно го посматра животот. Но, ние не зборуваме за таа промена.
„Проповедникот вика: Кој виде да се очиостува Сонце Кое е пресветло по природа, да Те измијам со водите Тебе, Кој си светлина на славата и слика на вечниот Отец? И јас, кој сум сено, да се допрам до огнот на Твоето Божество, зашто Ти си Христос, Божјата мудрост и сила“ (песна од канонот на Утрена на Свето Богојавление на Господ Исус Христос).
На 19 јануари 2020 година, кога Црквата го слави Крштението Господово – Богојавление, во митрополитскиот соборен храм на Свети Никола во Куманово, митрополитот Кумановско-осоговски г. Јосиф служеше света Василиева Литургија. Верниот народ на Литургијата се причести со Светите Христови Тајни. После Литургијата беше извршен Голем Богојавленски водосвет.
Прославата на празникот на Богојавлението во Велес започна со Света Божествена Литургија во храмот „Свето Вознесение Христово“, на која чиноначалствуваше Митрополитот Повардарски г. Агатангел во сослужение на целото свештенство од Велес. По завршувањето на Литургијата беше формирана литија до мало мовче од каде што се изврши осветувањето на водите на реката Вардар и беше фрлен чесниот и животворен крст во водите. 
Луѓето вообичаено имаат некаква субјективна претстава за некој познат човек, но ретки се тие што ја знаат големата слика за него - што е недоволно за објективен суд.
"И кога излегуваше од водата, веднаш виде како Му се отвораат небесата. Гледате ли дека Светото Крштение претставува врата кон небото и дека таму ги воведува оние што се крштеваат? Заради тоа не вели едноставно ‘се отворија небесата’, туку ‘Му се отворија небесата’, и сѐ што се извршуваше на Него, 
Утрово, на чинот на големиот Богојавленски водосвет, испеавме еден прекрасен тропар, кој гласи: „Гласот Господов на водите вика, говорејќи: ’Пријдете, примете Го сите Духот на премудрост, Духот на разум, Духот на страв Божји, на Христа Кој се јави Гласот Господов на водите“ се слушна на Јордан, во облаците, во понорите земни и насекаде во вселената каде што постои вода. Господ „се јави да ги освети водите“. 
МОЈА е непрофитна, волонтерска организација на нашата младинска заедница. Денот започна со Света Литургија, и беше ден на Светиот Гаврил Велички Светогорец, еден од поновите Македонски светители. Манастирската црква беше преполна со поклоненици, на Литургијата моштите на Свети Гаврил Велички беа изложени пред верниот народ и верниците се поклонија со голема радост. Сите бевме возбудени, трпеливо чекавме за Причесната и да почнат спортските активности, посебно децата.
И да доживееш некаков неуспех, тоа ќе биде - „конструктивен неуспех", од кој учиш како да успееш.
