Слободата што Бог ни ја подарил е Неговиот најголем дар. Но, заедно со слободата доаѓа и одговорноста. Слободата не означува разврат, непромисленост (јас правам што сакам, кога сакам и како што сакам), но најмногу означува одговорност. Како што вели светиот апостол Павле: „ Сè ми е дозволено, но не е сè полезно; сè ми е дозволено, но ништо не сакам да надвладее над мене “.
Бог нè создал и не оставил слободни, затоа што нашето спасение и заедништво со Него не треба да бидат резултат на насилие и притисок, туку резултат што произлегува од нашата слободна волја.
Во овој ден го празнуваме враќањето на блудниот син. Божествените отци ова го направија од следниве причини: бидејќи има некои што во себе мислат многу неумесни работи, кои живеат мошне блудно уште од рана возраст, се пијанат, прават нечисти работи и, кога вака ќе пропаднат во бездната на злото, паѓаат во очајание, кое е плод на горделивоста.
Далечна земја е „место“ на неисполнувањето на Божјата волја, пројавено како непослушание кон духовниот отец и предвремено духовно самораководење, поради што Божјата благодат постепено се оддалечува од нас.
Непослушноста носи со себе расејување и затемнување на умот.
Велики јерарху и учителу,
проповедниче на вистината,
исповедниче на верата Православна,
Лаве оче наш премудри,
тебе на кого Христос Бог гревовите ти ги опрости,
те молиме ние верните во Господа,
Со голема вера исправен, во изворот на пламенот,
како во вода на успокојување
светиот маченик Теодор се радуваше;
низ оган поминат,
како сладок леб на Пресвета Троица се принесе.
Ти, кој од робување на човекот
кон робување на Бога беше приведен
Ти, кој светии послужуваше и незнабожци
во вера спасоносна приведуваше,
Онисиме свети, денес прими од устиве наши
песна благодарна, песна која преку тебе
Ние луѓето живееме помеѓу спротивставеноста на денот и ноќта, помеѓу светлината и темнината. Многу поголеми од тоа се спротивностите помеѓу доброто и злото, помеѓу љубовта и омразата, гревот и добродетелта. Помеѓу сите овие спротивставености, ние како луѓе се колебаме во текот на целиот наш живот на земјата. За време на животот на луѓето, честопати им изгледа дека патиштата на злото, гревот и порокот се полесни.
Уште од пелени, ти благоглаголив,
ревносно Премудроста своја сестра ја направи;
и така, Пресветлата ја појми како чиста девица.
Примајќи ја, ја приведе, и како со монисти златни,
со Неа својата душа и ум ги украси,
Духовниот живот – растот на човековата личност во благодатта – секогаш е свесен, бидејќи несвесноста е обележје на гревот, “спиење на душата“. Затоа човек треба постојано да биде во будна состојба, да се однесува како син на светлината – да живееме како деца на светлината (Ефес. 5,9), според зборовите на апостол Павле: стани ти што спиеш, и воскресни од мртвите, и Христос ќе те осветли.
Храмот е карактеристичен по светски познатото сликарство направено на многу високо и естетско ниво. Таму се наоѓа еден од најубавите сликани ансамбли од крајот на 12 век во цела Европа. Има насликано неколку ангели, а еден од нив е насликан на 50 денарката. Фреската е
Пламенот на искушенијата си го угаснал со течението на твоите солзи, блажене,
и морските бранови, и нападите на ѕверовите скротувајќи ги, си повикувал:
Преблагиот ги услиша молитвите
и ти даде о Марио, по желбата на срцето твое o Марине,
така да ни машко, ни женско, туку се во сѐ е Христос,
Кој бдее над душите наши.
Он ги прими твоите подвизи, и на братот во Бога Евгениј,
Ако ја осознаам убавината на животот, ќе станам негов свештенослужител, а не негов хулител.
Ако ја осознаам убавината и сакралноста на животот на другиот, никогаш нема да го уништам.
Ако ја осознаам дури само убавината, која Божјата љубов ја дала, ја распрснала и ја посеала врз почвата на човечкото суштествување.
Не постои ништо грдо.
Благодатта Христова бргу ги оживува
нашите души умртвени,
по твоите свети молитви,
о Гергие свети новомачениче,
затоа народите итаат кон твоето свето име,
кое Бога го прослави,