Ливан ја залеа со мириси, патеката на твојот живот,
о голем столбу на православието,
ревноста по Христа ја привлече благодатта,
и со неа мноштво чудеса сотвори,
 о ти гласнику на Божјото слово.

На 23.5.2024 година, Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г Стефан произнесе воведно слово на отворањето на научниот симпозиум ,,Првите Кирилометодиеви научни средби”, којшто се одржа на Православниот богословски факултет ,,Свети Климент Охридски”, а во соорганизација на истоимениот Факултет и на Институтот за национална историја.

 Слава, глас 8.
Радувај се, свештена двоице, која нѐ озари со светлината на Богопознанието: Кириле, живоносен извору на мудроста духовна, кој ги напои словенските народи кои од жед се топеа: Методие, чесно живеалиште на молитвата! Прилежно молете се на Христа, пред Чија слава стоите, заедно со вас да Го величаме и да Го превозносиме во сите векови.

Според мојот опит, многумина кои изучуваат биологија, вклучувајќи ги професорите и авторите на учебниците, биле толку многу вовлечени во аргументите во полза на еволуцијата, што дури и не се посомневале во нив. Тие ја проповедале... Високите стандарди на образованието и обучението се изгубени. Пропагандата и стремењето кон власта го замениле стремењето кон знаењата. Образованието станало измама.

За жал, во денешно време се множат зборовите и книгите, а се намалува опитот, зашто лугето се под влијание на световниот дух, кој постојано се стреми кон леснотии и го одбегнува телесниот напор. Многумина од нас се успокојуваат преку многу читање, а малку или воопшто не творат.

Рамноапостолни  учители на словенските земји,
богомудри Кириле и Методие,
Владиката на сите молете Го,
да ги утврди сите словенски народи

Најхрабри и со најцврста вера биле токму овие жени мироносици кои тргнале до крај да ги испочитуваат обичаите кои владееле во тоа време. Затоа тие и станале првенци на апостолството и први сведоци за воскресението Христово. Оваа вест, од корен го менува текст на животот на

Надминувајќи ја плотската зависност,
нозете Спасителеви ги прегрна, и по стапките Негови поита,
о Симоне, велики ревнителу, Христов ученику,
не само што чашата Негова ја испи, туку до крај и Крстот го вкуси,

Постот, всушност, не е ништо друго, освен крстоносење. Ете, 40 дена треба да го носиме Крстот Господов. Кога постиш, речи си себеси: „Господ на Крстот умре, а мене ми е тешко денес да постам без леб!“ Кога човек ќе тргне во борба против гревот, тогаш гледа дека за време на постот, секој христијанин е крстоносец.

Смирен Божји човеку,
дар од Господа добивајќи,
ти го дарува народот свој велики Исаио –
извор силоамски за очистување,
Ангел Господов за посрамување на непријателот,

Со името на светиот апостол и евангелист Јован се поврзани два празника. Празникот на 21/8 мај, е востановен во чест на чудата што се случувале над неговиот гроб. Имено, покрај многуте чуда што ги направил за време на животот (воскреснал мртви, исцелил болни, ја скротил бурата на морето, а кога патниците на бродот немале вода за пиење солената вода ја претворил во

На тој остров Свети Јован мнозина ги обрати во христијанството со зборови и чуда и добро ја утврди Црквата Божја. Овде го напиша своето Евангелие и Откровението. Во времето на царот Нерва, којшто им даде слобода на сите заробени, Јован повторно се упати во Ефес, каде што проживеа извесно време утврдувајќи го таму своето порано започнато дело. Имаше над сто години кога се престави кај Господ. 

Сликата на Јоеан Богослов е орел кој се издигнува до небото. Често ни се чини дека главната работа е овде на земјата, но треба да се потсетиме на големата мистерија на Јован Богослов - празната гробница од која исчезна. Овој гроб не потсетуеа на небесната Татковина, каде треба да ги насочиме нашите срца, каде треба да го пренесеме својот капитал, каде треба: да си изградиме куќа и каде треба да се трудиме дење и ноќе.

Благочестива усто на откровението,
на дар сѐ доби, дарум Христос преку тебе сѐ ни предаде,
да знаеме и да веруваме, да поимаме и да љубиме
по твоето сведоштво смрт да не видиме
и Него да Го дочекаме со мир во душите.