Преблагиот ги услиша молитвите
и ти даде о Марио, по желбата на срцето твое o Марине,
така да ни машко, ни женско, туку се во сѐ е Христос,
Кој бдее над душите наши.
Он ги прими твоите подвизи, и на братот во Бога Евгениј,

За големото мнозинство на верни луѓе Великиот Пост - тоа, пред се, е кратката молитва, позната под името молитва на Ефрем Сирин, еден од источните христијански учители од ИВ век на нашата ера. Оваа молитва се повторува на крајот на секоја великопосна богослужба, верните ја читаат дома, во својата поединечна молитва. За неа може да се каже дека таа подобро, поедноставно и пократко од се ја изразува смислата и духот на она што христијаните, ете, веќе со векови го нарекуваат Велики Пост.

Христијанската љубов е „возможна невозможност“ да се види Христос во секој човек, кој и да е, човекот што Бог, по Својата вечна и тајна промисла, решил да го воведе во мојот живот, макар и само за момент, не само како повод за „добро дело“ и заради вежбање човекољубивост, туку како почеток на вечно дружење во Самиот Бог.

Благодатта Христова бргу ги оживува
нашите души умртвени,
по твоите свети молитви,
о Гергие свети новомачениче,
затоа народите итаат кон твоето свето име,
кое Бога го прослави,

О, света и многустрадална главо, добар пастире на словесните Христови овци, свештеномачениче Христов Харалампие! Магнезиска пофалбо и славо во вселената, мирољубив светилниче и голем наш застапниче и помошниче во жалостите, бедите и секакви потреби! Услиши нѐ нас грешните, кои кон тебе

Љубовта е основната тема на „Месопусната недела“. На овој ден од Евангелието се чита Христовата парабола за Страшниот Суд. Кога Христос ќе дојде да ни суди што ќе биде мерило за Неговиот суд? Во параболата се одговара: љубовта – и тоа конкретна и лична љубов кон секое човечко битие што по Божја волја ќе го сретнеме во својот живот, а не само

Преподобен и чудотворче оче Прохоре,
нахранувајќи ги гладните со леб од растенија
и со сол од пепел,
нахрани нé и нас со храна духовна,
молејќи го Христа Бога за душите наши.

Што навистина би ја израдувала душата на покојникот?
Пред сè, искрена молитва за него; лична и семејна, но и црковна молитва, соединета со бескрвната Жртва, односно спомнување на Литургија. Бројните јавувања на мртвите и различните виденија ја потврдуваат големата корист која упокоените членови на Црквата ја

Господе Боже наш, Ти Кој простувањето
како сад за покајание го подари,
слугата твој Никифор свети нам ни го испрати,
да посведочи како се купуваат бесплатно
небесните одаи. И сега кон спасение, Христе Боже,

Вистински воин на Словото, Теодоре мачениче, со оружјето на верата мудро вооружувајќи се,
на Небесниот Цар предобар војвода постана, победувајќи ги демонските полкови,
се покажа како победоносен страдалник,

Ти си надеж наша, и застапница на сите кои при Тебе притекнуваат, и кои ја просат светата помош Твоја. Ти си наша топла молителка кон Синот Твој и Бог наш; Твојата мајчинска молитва има голема моќ во молењето на Владиката; со Твоето претстателство пред престолот на благодатта да се осмелиме да пристапиме кон пресветите и живототворни Негови Тајни, иако

„Влегувајќи во храмот почувствувавме прекрасен мирис на две свежи јаболка прикачени на иконата на Пресвета Богородица."
Старецот беше похрабар, ми рече: „Отец Арсениј, ќе ги изедеме тие јаболка и ќе му се помолиме на бројаницата на оној што ги донел на подарок, ни ги оставил, бидејќи сме во

Лекувањето на немоќните, бедните, ранетите, паднатите,
не престанува ни денес по твоите свети молитви
о, Партение пријателу на Бога Живиот,
ти кој со благодатта Христова
и мртви воскреснуваше

Пастиру Христов Вуколе свети,
од ученикот на љубовта,
богословот преку кого Духот глаголаше,
ти епископски жезол прими,
мракот на незнаењето го осветли
и вселената со вистината ја разбранува,

Во средината на 18 век, во селото Бор живеел христијанин по име Теодот Алексеев Обухов. Еднаш, на денот на Војордание, на пат од градот Волхов, го фати бура со страшни ветрови и силен мраз. Неговиот коњ беше слаб и не можеше да оди понатаму.

Телесниот човек сака сѐ според телото; бара одмор, сака пофалби, не сака да го навредуваат, не прифаќа да му ја отсекуваат волјата, се штити себеси и бара сѐ што е за успокојување на неговото тело.
Душевниот, пак, не сака да онеправдува, ниту сака да биде онеправдан. Не осудува, ама и не

Господе Боже наш,
како јагне поведено на колење за наше искупување,
послушај ги молитвите на Твоето јагне Агатија,
и заради нејзината жртва пред тебе поставена,
смилувај се над нашите прегрешенија,

Када је наш народ желео некога да похвали због суште доброте и истрајних добрих дела, говорио је ''човек од Бога дат''. Како бисмо тај епитет додатно разрадили и продрли у његову суштину овај текст ће бити посвећен једном баш таквом човеку, Светитељу Божијем ког прославља цела Православна Васељена.⁣

Подвижништвото твое храна за твојата душа постана,
о, храбар преподобен Исидоре,
Христос целомудреноста со мудрост
за спасение ја награди,

"All the Saints are our helpers, but above all is the Panagia.

She has the riches of great compassion.

She has great love for mankind, especially for sinners." -