Митрополит Атанасиј Лимасолски: Човекот е љубов по благодат – III дел
Сепак, љубовта е навистина најсовршеното и најдрагоцено движење на нашето битие, бидејќи таа е нашето „јас“, зашто Бог е љубов, а сите сме создадени според Божјиот образ. Бог, движен од љубов, направи сѐ за нас, и се предаде Себеси на смрт, за да ја покаже Својата голема љубов кон човекот. Според тоа, и човекот постапува на истиот начин.







“Прeд да дувнe вeтрoт на смртта, и прeд да сe пoјават на мoeтo тeлo бoлeсти, вeсници на смртта, пoмилуј мe”.
„Денес мојот син тргнува во училиште. Сѐ ќе му биде чудно и ново и затоа би сакал да бидете нежни кон него. Тој тргнува на авантура која може да го одведе преку континенти, авантура која веројатно ќе биде проследена со војни, трагедии и тага. Да го живее таквиот живот ќе му треба вера, љубов и храброст.
На ничиј живот немаме право да носиме суд, ниту пак, такво нешто примивме во Црквата од апостолите и од учењето на Светите отци. И сржта на нашиот подвижнички живот – Исусовата молитва: „Господи Исусе Христе помилуј ме, грешниот“, всушност, е барање милост, а не правда. Ако си толку смел, што не бараш од Бог да биде праведен кон тебе, а не милостив!? Гледате како Господ со два примери ни го покажува на наједноставен начин сето ова што ви го кажав.
Според светите отци на Црквата, едно вакво целовечерно стоење во молитва и во благодарност кон Бога,


27.08.2019 Митрополитот Тетовско-гостиварски г.Јосиф во сослуженије на свештеници од Тетовско-гостиварската епархија, богослужеше Вечерна богослужба во Лешочкиот манастир на празникот Успеније на Богородица кој е манастирска слава на манастирот.На крајот од Вечерната богослужба митрополитот г.Јосиф оддржа пригодна беседа.
Празникот на смртта на Пресвета Богородица и нејзиното Успение на небото е еден од најрадосните празници на нашата Црква. Тој е победа на животот над смртта, на радоста над тагата, победа над вечните Божји вредности: грижата, довербата, сплотеноста и убавината. Со нејзината чудесна помош и поткрепа, македонскиот народ успевал и се уште успева да ги преброди најголемите историски и животни предизвици, давајќи му нов дух и сила да истрае во верата и љубовта во Бога.
Кондак 1
Акo чoвeкoт тргнe пo патoт на првдата, тoгаш нeка oди самo пo патoт на правда сo двeтe нoзe и нeка нe гази сo eдната нoга пo патoт на правдата а сo другата пo патoт на нeправдата. Бидeјќи Бoг прeку прoрoкoт рeкoл за правeдникoт: Ситe нeгoви дoбри дeла нeма да сe спoмeнати пoради бeззакoниeтo штo гo вршeл и пoради грeвoвитe свoи сo кoи грeшeл, тoј ќe умрe (Јeзeк. 18:24).

За љубовта, пак, можеме да кажеме дека е најмоќната сила на човечката душа, затоа човекот треба исто толку да внимава да ја активира на правилен, бестрасен и свет начин. Ако душевната сила на љубовта се активира на страстен начин, тогаш постои опасност човекот да ги претвори во идол различните нешта што ги сака: идеологии, философии итн., и потполно да им се предаде, бидејќи карактеристика на љубовта е да се предадеш на тоа што го сакаш.
























