Свеста за возобновувањето на Охридската Светиклиментова архиепископија во овие години на XIX век, силно се развивала кај македонската интелегенција, но и кај сиот македонски народ. Свесни дека само возобновувањето на славната Охридска столица ќе биде единствениот гарант за идентитетот на македонскиот народ, нашите преродбеници се бореле на секој можен начин да ја промовираат идејата за возобновување на Светклиментовата црква,

Бог нам секоја недела ни подготвува Трпеза, нè повикува да дојдеме, ни говори: „Примете, јадете“. А ние, празни доаѓаме во храмот, и празни си заминуваме. Како да немаме гревови. Како да не се однесуваат на нас зборовите: „Ова е Телото Мое, Кое за вас се прекршува, за отпуштање на гревовите“.

Оној којшто многу страда во срцето свое кога го срамотат и го нажалуваат, од ова нека познае дека внатре во себе ја носи древната змија. Според тоа, ако трпи молчејќи или ако одговори со многу смирение, ќе ја расслаби и ќе ја направи немоќна онаа змија. Ако пак, одговара со горчина и ако зборува дрско,

„Вера, и Надеж, и Љубов се покажаа како најсвети гранки на чесна Софија, и мудроста елинска ја покажаа како луда, со помош на благодатта, и пострадаа, и како победоносици се покажаа, и со нераспадливиот венец од Христа, Господарот на вселената, се украсија“ (кондак на св. мч-чки Вера, Надеж и Љубов и мајка им Софија).

во соборната црква „Св. Климент Охридски“ во Скопје, секој вторник по Вечерната богослужба, која започнува во 17:00 ч., ќе се чита Акатистот кон преподобниот Јоаникиј Ракотински. Притоа, како и секоја недела и на секој празник, кивотот со моштите на светиот Јоаникиј ќе биде отворен за поклонување од страна на верните.

Крстот со три хоризонтални греди, како што погоре е прикажан, е најчестата форма која се употребува во Православната црква – без разлика дали станува збор за едноставен накит, украс, распетие или икони кои го прикажуваат Крстот, трите греди се најчесто присутни.

Дарот без искушенија е пропаст за оној што го прима. Ако правиме добро пред Бога, и Он ни го дава Својот дар, треба да Му се молиме да ни даде знаење како да се смируваме, колку што можеме, или да ни подари стражар да можеме да го запазиме тој дар или да ни го одземе, за да не стане причина за наша пропаст. Зашто за сите не е корисно да имаат богатство и да го чуваат.

Говореше авва Јаков: „Кога некого го фалат треба да си спомне за своите гревови и да има на ум дека не е достоен за кажаното.“ Уште говореше: „Како што светилката ја осветлува мрачната одаја така и стравот Божји, кога ќе се всели во срцето на човекот, го осветлува и го поучува на сите добродетели и на заповедите Божји.

Вие се нудите, секого го примате, сакате, му служите, се молите за сите и подготвени сте во секој миг да умрете, и во тоа, вие сте целосно слободни.

Ова се плодовите на љубовта, затоа што стануваме извор на љубовта.

Таков е човекот без его. Тоа е преобразување.

По која цена Тој нам ни ја нуди Својата победа? По евтина цена браќа и сестри; по многу евтина цена браќа и сестри мои.Тој нам ни ја дава најскапоценат победа. Да се понизиме и покориме на Божјата волја- тоа е цената која Тој ја бара за да би  победил ѓаволот за нас.да живееме за Него, а не за себе си, да го вселиме Него во своето срце - тоа е цената која Тој ја бара да би ја победил смртта за нас.

Прекрасна видео разгледница од Православната духовна академија во Санкт-Петербург, Русија. На Твојот Крст му се поклонуваме, Владико, и Твоето Свето Воскресение го славиме.

[youtube height="150" width="300" align="none"]https://www.youtube.com/watch?v=VH4eZou6wpc[/youtube]

Уште додека престојував и служев како јеромонах во Бигорскиот манастир, секојдневно се сретнував со многи млади луѓе, кои страдаа и Го бараа Бога. Уште од тие денови стекнав многу млади пријатели со кои и до ден – денес сум близок и со кои се дружам. Знаете дека пријателствата се прошируваат и по природа сум комуникативен и уште од почетокот кога станав епископ решив да сум достапен за сите луѓе, бидејќи и токму

Радувај се, охридски славен род,* обновителу на храмот на преславниот Илија,* радувај се, посреднику за тие што со љубов* ги целиваат твоите мошти Јоаникие. Со чесниот Пророк и Крстител,* Бигорската обител, што те чествува побожно,* благослови ја и покриј, молејќи се на Бога,* преподобен, богоносен, свет Јоаникие.

САС на МПЦ во пресрет на централната прослава „50 години од возобновувањето на автокефалноста на МПЦ – ОА“ која ќе се одржи на денот на Соборот на сите македонски свети, на 30 септември и 01 октомври 2017 година, во Охрид, упатува торжествен проглас до својот благочестив верен народ, чесното свештенство и преподобното монаштво, да земе учество за заедничко славје и споделена радост за овој голем црковен Јубилеј – 50

На Великата вечерна, која се отслужи во Соборниот храм Св. Климент Охридски, чиноначалствуваше Митрополитот брегалнички г. Иларион, а во присуство на Архиепископот охридски и македонски г.г. Стегфан и други архиереи, свештенослужители од Скопската епархија и гости од соседни помесни православни цркви.

Оние што живеат телесно секогаш имаат мудрување во себеси, затоа што се потполно телесни. Тие не можат да Му угодат на Бога; нивниот ум е помрачен, зашто ја немаат божествената светлина. Над нив се надвиле облаците на страстите, како некои вистински ѕидови, ги оградуваат од духовните светилници; затоа се во постојана темнина.

На 21.09.2017 година, на денот кога го празнуваме „Рождество на Пресвета Богородица – Мала Богородица“, со благослов на Неговото високопреосвештенство, Митрополитот Струмички г. Наум, Митрополитот Европски г. Пимен во сослужение на Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф, извршија чин на осветување на црквата „Св. пророк Илија и пророк Елисеј“ во с. Митрашинци-Беровско. Истиот ден Митрополитите г. Пимен и г. Јосиф, со свештениците 

Нека е благословен Господ Бог Кој и годинава благоволи по завршувањето на безгрижните летни одмори да отпочне уште една година на освојување на нови и проширување на веќе стекнатите знаења. И додека за некои од вас овој септември означува почеток на долгиот период на учење и образување, за други ова е почеток на последната година од истиот тој процес.

Растејќи со растот Христов „во човек совршен“, слабикавиот човек зајакнува, созрева со душата, созрева со умот, созрева со срцето. Живеејќи со Христос, тој сиот расте во Христос, во Вистината Христова, се сродува со неа и таа станува вечна Вистина и во умот негов, и во срцето негово, и во душата негова.

За таквиот човек со сигурност може да се каже: тој ја знае Вистината, зашто има вистина.

Во навечерието на прославувањето на раѓањето на Мајката Божја - заштитничката на градот Скопје, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан во сослужение на свештенослужители од Скопската епархија чиноначалствуваше на Празничната вечерна богослужба во храмот на Рождество на Пресвета Богородица во Скопје. По молитвеното заедничарење верниот народ и свештенослужителите направија Литија низ центарот на градот.