Без сомневање, повеќето Македоници се чувствуваат инфериорни кога се покрај своите колеги Срби или Хрвати. Но, Тоше се однесуваше како Вејсилов во романот „Момче“ на Достоевски, кој носеше во себе сон за исконот на Европа, а затоа себе си се гледаше „...во Франција како Французин, покрај Германците како Германец, со старите Грци би бил Грк, а токму на тој начин во најголема мерка да биде Русин“. Односно, Тоше во тие услови беше во најголема мерка Македонец.

Животот му беше неговото пеење, но ние со врева треба сега да учиме од неговата смрт, во согласност со она што го напишал писателот, Ѓузепе Б.: „Можеби животот не е врева, а смртта тишина, туку обратно“.

А, она, што го прави човекот, било добро, било зло, го прави за себе си.
За да не бидеш во недоумение по прашањеето зошто лошите луѓе живеат добро на земјата, знај, дека и тоа е Божја волја:

Затоа, треба да знаеме дека лично Бог не дозволува да се врзуваме за нешто создадено и минливо, а да го изгубиме она што е несоздадено и неминливо. Најпросто кажано: Бог е лично нашиот противник и причина да не го добиеме она што нè оддалечува од Него. За верниот е толку доволно.Или некој ќе се противи на Бог?

Оној што се фатил за угодување на Бога, треба, како прво, сè спокојно да прима и мирно да трпи, а како второ, да умее при тоа да се држи и да делува. Првото е лесно: стегни заби и молчи; а второто е многу тешко, посебно затоа што несмирениот дух веднаш излегува надвор – преку зборови, преку дела и преку движења – и таа околност,

Најголемата болка на човекот отсекогаш била, и е гревот. Црквата сведочи дека лекот е во Телото и Крвта Христови со кои се причестуваме, се друго може да биде само теологија, философија, психологија или социологија, а природните науки одамна само ги истражуваат последиците од болката.

На  23.01.2015 година, во храмот посветен на Рождеството на Пресвета  Богородица,  во Скопје,  во 17 часот. ќе се одслужи повечерие со Акатист кон Пресвета Богородица .На поклонение ќе биде изнесена  копија од чудотворната икона Иверско - Хавајска Пресвета.

Какo штo куќитe сe  слични, така и луѓeтo надвoрeшнo си личат eдeн на друг. На куќата ѝ сe oддава чeст спoрeд
oнoј кoј живee вo нeа; на чoвeкoт му сe oддава чeст спoрeд духoт штo живee вo нeгo. И на  тeлeсниoт вид му e јаснo дeка куќата нe e дoмаќин, туку самo куќа ...

На 20.01.2015 по повод празникот Собор на Св. Јован Крстител, Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан во сослужение на свештеници од Скопската православна епархија отслужи Архиерејска Литургија во црквата Св. Јован Крстител во н. Аеродром.

Мал одговор дава старец Софрониј, три работи не можам да разберам, вели тој во писмото "За православната догматска свест", а тоа е, вера без догмати (недогматска вера), христијанство без Црква (нецрковно христијанство) и христијанство без подвиг (неаскетско христијанство).

По Литургијата, во литија, пеејќи и читајќи молитви, верниот народ радосно  се упати кон  реката Треска ,  каде изврши Голем Богојавленски водосвет и во водата се  фрли  светиот крст. И во таа средба со Христос сите  бевме неизмерно среќни, а најмногу  среќниок фаќач, во чиј дом ќе се чува крстот се до наредната година.

Жената во остварувањето на евангелските вредности дава нежност во светот и низ тоа ги актуелизира заборавените: достоинство, чесност, послушание..., во Црквата жената ја гледаме како образ на Пресвета Богородица (без која не би го имале ни Спасителот).

Во однос на духовното татковство, таа е жена, мајка, сопруга, сестра, ќерка, но не и татко.

На Литургијата покрај многубројните верници присуствуваше и Претседателот на Р. Македонија г. Ѓорге Иванов. Истиот ден, во Гостивар, по седум децении, се возобнови празнувањето на Водици и положувањето на светиот крст во водите на реката Вардар. На овој свет чин во присуство на Претседателот на Р. Македонија г. Ѓорге Иванов и многубројните верници, положувањето го изврши Митрополитот Тетовско-гостиварски г. Јосиф,...

Да бидеме заедно и во овој голем ден за христијанството, иако не сме со нашите во татаковината сепак не се двоиме од црквата и традиција, ова е дел од празничната проповед на  Митрополитит европски неговото Високо Преосвештенство г. Пимен на денешната Богослужба .
Црковната општина Свети Архангел Михаил од Неиве Северна Италија , традиционално секоја година на Богојавление ги собира македонците кои живеат и работат во овој регион.

Во XXXII Недела по Педесетница,  19.01.2015, кога се слави споменот на Богојавление – Водици, во манастирот на Свети Прохор Пчински се отслужи Божествена Литургија на која верните се причестија со Светите Христови дарови. Оваа година крстот го фати Лука Здравевски на кого, игуменот Гаврил, му даде ланче со сребрен крст и библија за деца.

За да се овозможи оваа промена, за природата да се подготви за непропадливоста која ќе настапи после судниот ден, Христос дојде на водите Јордански. Слегувајќи во Јордан, Христос не ги освети само водите Јордански, туку и сета водена природа, како што и Црквата воспева во своите химни: „Христос се јави, преку Јордан да ги освети водите“ (предпразничен тропар), „денес се осветува природата на водата“ (тропар при исходот на Јордан).

На 19. 01. 2015 година, денот на Крштевањето на Господ Исус Христос – Богојавление – Водици, во сите храмови во Брегалничката епархија беше свечено одбележан а централната прослава се одржа во Соборниот храм „Св. Николај“ во Штип, каде Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Брегалнички г. Иларион, во сослужение на свештеници при Соборниот храм, отслужи Света Василијева Архиерејска Литургија.

Нему Митрополитот Повардарски, Господин Агатангел му ја подари Библијата и златен крст, а десетина други спонзори му подарија други пригодни дарови. На осветувањето на водата на реката Вардар оваа година покрај многубројните велешани присуствуваше и Премиерот на Р. Македонија, г-дин Никола Груевски, градоначалникот г-дин Славчо Чадиев и пратениците од Велес.

На 19.01.2015 кога Православната црква го празнува Големиот Христов празник - Богојавление, Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан отслужи света Василиева Божествена Литургија во црквата Рождество на Пресвета Богородица во Скопје заедно со свештеници од Скопската епархија.

Кoга гo читамe Свeтoтo писмo, трeба буднo да внимавамe на сeкoј збoр. На брзиoт  читатeл нeма да му паднe вo oчи разликата штo ја пoвлeкува eвангeлистoт пoмeѓу нeбeснoтo
Трoјствo и зeмнoтo Трoјствo. За нeбeснoтo Трoјствo тoј вeли: “И oвиe Трoјца сe eднo”, а за  зeмнoтo вeли: “И Трoица свeдoчат заeднo”. Гoлeма разлика e да сe бидe eднo и да сe бидe
заeднo. Oтeцoт, Синoт и Свeтиoт Дух сe eднo, дoдeка духoт...

Блажeн Климeнт Алeксандриски за eрeтицитe,  кoи ја напуштилe Црквата, рeкoл: “Oнoј кoј паднал вo eрeс, патува низ сува пустина,  напуштајќи Гo eдиниoт и Вистински Бoг; oддeлeн oд Бoга тoј бара бeзвoдна вoда, сo  рацeтe сoбира нeплoднoст и влeгува вo нeнасeлeна и жeдна зeмја”. Истoтo тoа мoжe дeнeс  да сe кажe и за мнoгу научни хипoтeтичари и тeoрeтичари кoи сe ракoвoдат oд свoитe мeчти, а  нe сo вистината Бoжја.