Незамисливо е да се биде христијанин без подвиг и крст. Оној што води лесен живот не може да се нарече христијанин. Некои луѓе отсекогаш верувале дека христијанин е оној кој ги почитува разните морални прописи ( вредности ), живее во сопствена дискреција, води пријатен живот кој му ја гарантира  неговата благосостојба. Но, ова не е пример за христијанин. Христијанин е оној што прави подвиг секој

Суетата и нејзините деца – лажните духовни наслади, која делува во душата што не е пронижена со покајание – создаваат илузија на смирение. Со таа илузија душата го заменува вистинското смирение. Илузијата на вистината, исполнувајќи ги свештените одаи на душата, на самата Вистина и’ ги заградува сите влезови во таа одаја.

Според црковното Предание, крстот на Спасителот бил триделен. Се состоел од три видови на дрво: кипарис (зимзелено дрво, што расте во јужните топли краишта), кедар (вид на иглолисно дрво) и певг (вид на бор).

Постои и праобраз (еден вид пророштво) за ова, во книгата на пророк Исаиј:

 Вистинското поклонување на Крстот започнува во моментот кога, иако во мал степен, иако суптилно, ќе почнеме да работиме на својата душа и да се бориме со нашите страсти - завист, гордост, лутина; кога ќе почнеме да работиме на себеси за да може во нас да се роди нов став кон нашиот ближен. Затоа што односот кон ближниот е вистинското дело, за кое дојде Христос. Ова е вистинскиот подвиг и во тоа се изразува христијанството.

Кратката, најгорна греда го претставува натписот закован на Христовиот Крст, кој гласел: ОВА Е ЦАРОТ ЈУДЕЈСКИ (Лука 23,28; во Евангелието според Јован натписот гласи: „Исус Назареецот, Цар Еврејски“).

Долната, искосената греда од распетието, е за потпора на нозете. Сите распетија ги имале овие потпори, зашто никој не можел да биде прикован на крст само со клинци. Суровата смрт на распетие не настанувала поради губитокот на крв, туку поради недостаток од кислород: истоштен,

Спаси ги, Господи, луѓето Твои
и благослови го Твоето наследство,
победа на Православниот благоверен народ наш
над непријателите давајќи му,
и со Крстот Твој пазејќи го
Твоето население.

Сосема поинаку забележуваме кај личност која ја има Божјата благодат. Сакате постојано да бидете близу до нејзе, да разговарате со неа, да комуницирате. Нејзиниот збор ве смирува, нејзиниот поглед ве смирува, нејзиното присуство ве опушта. Божјата благодат делува онаму каде што е оваа благодатна, Христова личност.

Свадбена облека е подвигот на очистување на срцето од страстите во послушание. Без овој подвиг никој не може да се нарече христијанин. За монасите и свештенството свадбена облека е нешто повеќе од тоа. За нив, тоа е дарот на умно-срдечната молитва и просветленоста на умот; за нив, тоа е и внатрешно духовно покритие за чиновите што ги носат. 

Господи Боже наш, ти сираци не ги оставаш,
оние кои по ликот Твој чезнеат.
Христос, о свети Корнилие во познание те приведе
тебе прв помеѓу незнабожците,
првина стана од Петра поучена,

Повеќето од нив високи и преку 30 м , а пречник на некои од нив изнесувал повеќе од 1м.
И покрај тоа што покривот на оваа мала црквичка е тенок без некоја потпора, сепак со векови стои како некое чудо да го држи. А од под Црквата извираат неколку извори со чиста вода, онака како што самата таа побарала од Господ.

Дали постојат луѓе кои живеат од болката на другите? Да,постојат. Дали постојат луѓе чија единствена радост е да ги уништуваат животите на другите? За жал,постојат и тие се премногу блиску до нас.

Вчера го гледав шпанскиот филм „Додека спиеш“. Еден млад човек е обземен од чувството на недостиг на радост.

Светињата ја раздаваше на светите,
свештеномачениче Божји Автономе,
народот во познание на Бога го приведуваше.

На 21.9.2021 година, кога Црквата го празнува Рождеството на Пресвета Богородица, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан присуствуваше на Божествена Литургија во ставропигијалниот манастир посветен на Рождеството на Пресвета Богородица во Калишта.