Дома

Освен ова благодатно проникнување, проземање, друг начин на постоење и спасение за нас, христијаните, е невозможен, и незамислив. Ние не сме етичко тело, ние сме Тело Христово – еден со друг благодатно-органски поврзани и еден на друг органи. Спасението е тајна на учество во Телото Христово токму на овој начин.

“Твоето раѓање, Богородице Дево, радост му возвести на целиот свет, зашто од Тебе изгреа Сонцето на правдата – Христос, Бог наш, и откако ја урна клетвата, ни даде благослов, кога ја уништи смртта, ни даруваше вечен живот.”

На местото каде што била куќата на светите праведни Богоотци Јоаким и Ана, своевремено (во 5 век) имало изградено Православна црква и на темелите на таа црква во 12 век е изграден католички храм посветен на св.Ана.
Местото се наоѓа во близина на ,, Лавовската порта”

 Знаењето на умот е љубовното познание на Бог (како просветленост или обоженост), додека, пак, знаењето на разумот – само по себе е познание на практичниот опит во овоземните науки и вештини (меѓу кои и црковно-административното управување), како и во културата и уметноста. Идеално би било кога овие две знаења би биле восогласени. 

  Срцата веќе не чукаат, не треперат. Можеби ги слушаме звуците на биолошкиот орган, но пулсот на љубовта не се слуша. Се се сведе на пресметки и математички равенки. Се заљубуваме, се жениме, склопуваме пријателства, велиме „Добар ден“ затоа што секогаш сакаме нешто од другиот без да дадеме нешто за возврат.

 Кога некој ќе почне да живее според Христа, тогаш општеството го отфрла.  Но, тогаш се стекнува со друго општество, бидејќи и ние христијаните имаме свое општество.  Ништо не губиме на овој свет...
 Мора да ја почитуваме слободата на другите.  Тоа што се прави со насилство не трае во време и вечност...

Не барај совршен спокој! Нашиот Христос го подигна Крстот, и ние ќе го подигнеме. Доколку ги истрпиме сите таги, ќе добиеме благодат од Господа. Затоа, Господ не става под искушение, за да ја испита нашата ревност и љубов спрема Него. Заради тоа е потребно трпение. Без трпение човекот не станува практичар, не ги осознава духовните нешта, така што, не може да го достигне

Во вторник, на 20.09.2022 година, во навечерието на великиот празник Рождество на Пресвета Богородица, со почеток во 17:00 часот, ќе се отслужи Празнична вечерна богослужба во храмот посветен на Богородичното рождество во Центарот на Скопје. Вечерната молитва ќе биде проследена со Литија околу централното градско подрачје.

Сфаќајќи дека од сѐ што постои ништо не е подобро од оваа молитва, Богородица го здобива светото тихување (и го утврдува) како нешто најнеопходно за молитвениците (при комуникацијата со Господ).
              Секоја друга добродетел е како лек кој се применува за душевните болести и за

 Потребна ми е вистинска, христијанска, жива, дејствителна љубов, потребно ми е срце кое љуби, жали за ближните, потребна ми е радост за нивната благосостојба, тага за нивните маки и болести, за нивните гревови, слабости, недостатоци, несреќи, с

Лесно е да се види Крстот како настан. Тешко е да се живее како тајна. Во таа наша усилба потребна ни е помош, што можат да ни ја дадат само оние кои го прифатиле и почувствувале Крстот, оние кои го поставиле Крстот во секој аспект од својот живот. Знаете ли навистина  дека  Крстот е на иста возраст како  и човекот? Крстот се крие зад можноста за растење, што Бог ја дава на Своето создание.

 Подготвени се да газат и врз луѓе, само за да си ги остварат своите цели и болни амбиции. Не е грев човек да биде амбициозен, да се бори за успех, но не газејќи врз другите, туку само со својот квалитет, способност и знаење.
           Најбитно е децата да созреат и да станат духовно здрави личности, 

Неговата душа никогаш нема мир. Тој секогаш е незадоволен – ова не е во ред, ова не е како што треба…
Но човекот кој е потполно предаден на волјата Божја може да се моли со чист ум. Неговата душа Го љуби Господа, и за него сè е пријатно и прифатливо.

Тоа е патување во Неговото Царство. Таму разбирате дека нашата вера не е само една убава идеја, туку е суштинска животна вистина. На светата Литургија присутен е Самиот Христос кој го допира нашето битие. А она што го допира Бог се преобразува во светлина. Се менува и се просветлува. Не се менуваат проблемите, туку ние. Ова е тајната што треба да ја разбереме, дека не треба да се промени нашиот живот, туку како гледаме на него и како го живееме.

Во Ирод четворовласникот го препознаваме самољубието во сите три негови пројави или потстрасти: сластољубие (желба за телесни задоволства), среброљубие (желба за пари и имот) и славољубие (желба за овоземна власт и слава). Кај преподобен Јован Лествичник читаме дека човечките страсти често се судираат една со друга, односно една страст во соодветен момент