В понеделник (26 мај) во 12 часот во Градската библиотека „Браќа Миладиновци“ – Скопје ќе се одржи промоција на поетската книта „Небото ми е дома (духовна поезија)“ од Катица Ќулавкова. За книгата ќе говори проф.д-р Марија Ѓорѓиева-Димова, модератор е Александра Јуруковска, а стихови ќе интерпретира актерката Софиа Насевска Трифуновска.

Дојде денот на сесветлото торжество, градот Бари се радува, а со него и целата вселена ликува, со песни и пеења духовни, зашто денес  е светото торжество, на пренесување на чесните и многуцелебни мошти на светителот и чудотворец Николаја, кој засветли како сонце незаодно со светлозрни зраци, растерувајќи го мракот на искушенија и неволи од оние што со вера викаат:

 Велики угодниче Божји, Николае свети,

чии молитви нѐ закрилуваат нас кои

пловиме по морето на овој живот.

Еден човек, живеејќи живот на грев и имајќи чувство на трепетлива љубов кон Богородица, се молел секојдневно пред Нејзината икона, никогаш не престанувајќи - со длабока вера изговарајќи го поздравот на Архангелот: „Радувај се, Благодатна...!“
Еднаш, подготвувајќи се да оди и да направи некаков грев,

“Сега ги разбирам зборовите на твојот Божји човек, кога ти рекол: “Најтешко е да ставиш некаде Крст”.По милоста Божја, застапништвото на светиите и со содејството на добронамерните, ќе блесне силно и славно овој Божји дом како прекрасна жртва на народот Божји, како круна на Скопје, како бисер на Македонија, како скапоцен дар за православната полнота.

Во организација на Македонскиот центар за меѓународна соработка и Комисијата за односи со верските заедници и религиозните групи, верските лидери во земјата потпишаа Заедничка декларација против насилниот екстремизам.Како што беше наведено за време на состанокот, верските заедници се меѓу...

- Пре него што било шта кажеш, мораш то три пута просејати. Прво просеј кроз сито истине. Да
ли си сигуран да је истина то што хоћеш да ми кажеш?
- Па не... ја сам то само чуо...

Во ДПМ влегувам по речиси 22 – 24 години, не сум точно сигурна, но се сеќавам дека за прв пат бев кога почнував да студирам Општа и компаративна книжевност. Да можам, не би пропуштила ниту еден настан тука. Толку многу ја сакам книжевноста, ги сакам луѓето коишто пишуваат. Но, стрмноста на скалите и приодот до влезот на објектот беше навистина голем проблем.

Поборнику на Православието,
на покајанието и на молитвата
 сигурен учителу и делатнику,
на архиереите боговдахновен украсу,

Eвангелската приказна за исцелувањето на болниот човек кој поголемиот дел од својот живот беспомошно лежел покрај бањата која ја опишал светиот апостол и евангелист Јован е пример на чисто милосрдие и љубов кон човекот, кон секое човечко битие. Оваа приказна е пример за љубов, за помош без причина,

 Се упокои мирно во Господ во 16 век. Неговите мошти останааа цели и целебни, нераспадливи и чудотворни до денешен ден. Чудата на гробот на Св. Василиј се безбројни. Кон неговите мошти притекнуваат и христијаните и муслиманите и наоѓаат исцеленија во најтешките маки и болести. Секоја година на Педесетница во Острог станува голем народен собир.

Црквата денес го празнува споменот на големиот чудотворец, светиот Василиј Острошки и Тврдошки. Љубовта и молитвената блискост на овој светител ја почувствувале многу луѓе, како од Македонија, така и од повеќето земји од Балканот, но и светот. Во прилог пренесуваме две чуда кои се случиле по молитвеното застапништво на св. Василиј Острошки.

Ако Божјите информации што доаѓаат од словото на духовниот отец, од Светото Писмо, од делата на Светите отци ги прифаќаме само на ниво на разум, без да ги прифатиме во срцето, односно без сериозна намера да ги спроведеме на дело, тогаш собираме само некакво „теолошко“ знаење без благодат, а со тоа стекнуваме еден вид имунитет, еден вид отпорност кон Божјата информација,

Непоколебливи во верата света како гората Сион,
огнена ревност имајќи како Илија,
вие свети девет маченици словото Божјо до крај го запазивте,

Можеби, од сите тешки прашања на луѓето, тоа за страдањето е најнеобјасниво. Зошто е потребно страдањето? Јас имам опит на страдање што ја облагороди мојата душа, и верувам дека за мене, страдањето беше неопходно. Но, тешко е секој да го прифати ваквиот принцип.

А Марко Му одговори: „И на тебе, Господи мој, Исусе Христе!" Утредента злочестивите луѓе го извлекоа од затворот и повторно го влечеа по улиците, извикувајќи го истото: „Да го повлечеме волот во оборот!" Сиот измачен и истоштен Свети Марко изусти: „Во Твоите раце,

Крстот свој во времениот живот носејќи го,
на него страстите ги распнуваше,
а прогоните и исмевањата согоруваа
со кои светот сакаше верата во тебе
да ја понижи о Македоние пастиру Христов.