Делата засветлија во Православието
со нив го замолкнавте злословието,
победоносци станавте,
ги обогативте сите со благочестие,
и Црквата ја украсивте,

Отче Антоние, кога со божествената благодат на Духот ги скрши лаковите и стрелите на демоните, и со твоите божествени поуки на сите јасно им ги откри нивните лукавства и злоба, озарен со Божјата светлина, на монасите им стана најбогозарниот светилник, и првиот украсител на пустината, а за болните најопитниот и чесен лекар, и оригинален образец на добродетелно живеење

Сакај ги повеќе прекорот и навредите, отколку почитувањето и честа; сакај го повеќе уморот на телото и недостатокот на потребни работи отколку вишокот на излишните.

Кога си во црква не мисли на световните работи, ниту за тоа како ќе ги уредиш своите земни работи.

Порфирата царска ја прифати

како предвесник на вистинскиот сјај,
на ангелските одори во небесното царство,
о Теодосие смирен слуго Божји,
Духот разум ти просветли и расудување подари
на тебе Христов намеснику на земјата.

Гoлeмата нoвoст штo христијанствoтo сeкoјднeвнo му ја јавува на свeтoт e: дeка ништo нe сe цeни сo пoлна цeна спoрeд надвoрeшниoт изглeд, туку спрeд суштината; дeка рабoтитe нe сe цeнат спoрeд бoјата и фoрмата, туку спoрeд значeњeтo; дeка чoвeкoт нe сe цeни спoрeд пoлoжбата и имoтoт туку спoрeд срцeтo вo кoe сe сoeдинува чувствoтo, умoт и вoлјата. Спoрeд гoлeмата христијанска нoвoст, нe e рoб oнoј кoј e надвoрeшнo зарoбeн, ниту e слoбoдeн oнoј штo има надвoрeшна, тeлeсна слoбoда. 

Ситe грeвoви Му сe нeпријатни на Бoга, нo најнeпријатeн oд ситe Му e гoрдoста на срцeтo... Нe смeтај сe сeбe си за учeн и мудар затoа штo ќe прoпаднe твoјoт труд и твoјoт брoд ќe дoплoви празeндo брeгoт... Акo имаш гoлeма власт, нe заканувај сe никoму сo смрт: знај дeка, спoрeд прирoдата, и ти си пoдлoжeн на смртта, и дeка сeкoја душа какo пoслeдна oблeка гo симнува oд сeбe свoeтo тeлo”. Вo...

Ако до Бога се доаѓа само со срце, а не со разум, тогаш не може да има „наука за Бога“. Ако до љубениот/љубената се доаѓа само со срце (а не со разум), не може да има ни наука за љубовта. Може да има само поуки. И сексологијата премолчено признава дека не е наука за љубовта: најчесто се сведува на она што Хелените го викаа ТЕХНЕ („занает“ во уметноста),

Свети Христови маченици
Певсип, Елевсип и Малевсип,
како новонасадени маслини на гората Господова,
имајќи таков силен корен во нивата Неонила,
која со благодат се напојуваше од нивата Христова,
го посрамија мачителот и Бога го прославија,

 И затоа грижете се Не да ги направите богати, туку да ги направите побожни, господари над своите страсти, богати во добродетелите.
Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат. Внимателно гледајте ги нивните постапки, нивното друштво, врски, и не очекувајте од Бога никаква милост доколку не ја исполнувате оваа должност.

 Се поклонуваме на нивните мошти и просиме од нив благослов за нашата Света Црква, за нашата света обител за нејзино благуспевање по патот на ширење на Евангелската радост, духовна закрила на нашето скромно монашко сестринство- негово наследство, за нашиот град и татковина да бидат запазени од секакви искушенија, по молитвите на светиот Теодосиј и по молитвите на Пречистата Богомајка сега и во сета вечност Амин!

Достоен стана о ти преподобен оче Прохоре,
Христов ученик да се наречеш,
затоа што светот и неговата прелага ги остави,
и душата своја за Бога ја оневести.
А Он Младенецот со милост те закити,

За денот и часот на второто Христово доаѓање нe се знае, така ни вели Светото писмо, но со сигурност знаеме дека тоа ќе биде кога повторно во светот ќе царува гревот и злото, а Христовото стадо ќе биде мало. Денепшивс времиња многу потсетуваат на овие пророчки наговестувања. Затоа зборовите; "Покајте се, зашто се приближи царството небеско", важат и

 Достоевски вели: Да се наслика и да се претстави позитивно прекрасниот човек е потешко од се и тоа е бескарајна задача. Убавината, красотата е идеал, а ниту нашиот, ниту на цивилизирана Европа сеуште ни оддалеку не изграден. На светот постои само една позитивна Убавина, едно прекрасно Лице-Христос. Самата појава на тој бескрајно прекрасен Лик е веќе бескарајно чудо. Целокупното Евангелие по Јован зборува за тоа: што тоа чудо се појавило и се наоѓа во Овоплотувањето-Логосот(Словото) стана тело, Бог стана човек.

Безводната пустина стана извор благодатен
од вашите молитви, о отци Синајски и Раитски,
бања за искупување и семе за нови христијани
послужи крвта ваша за Христа пролеана,
о горостаси на Божјата вера,
молете се сега од горниот Сион,

Од вишниот Сион, на Светите градот,
Погледни на нас и испрати ни сладост,
Јоаникие свети, најнежен татко,
Од преслаткиот Христос, нашата радост,
Кого од младини Го возљуби силно,
И возвишен во Него, покажа живот.