Простено ни е, спасени сме, откупени сме. Христос воскресна! Овие зборови кажуваат сè: тие се основата на нашата вера, надеж и љубов; на нашиот христијански живот; на сета наша мудрост и просветеност; на Светата Црква, срдечната молитва, на севкупната иднина. Овие зборови ја уништуваат човечката беда, смрт и зло; ни даруваат живот, блаженство и слобода!

Кондак, глас 8.
Богоблагодатна Дево, од твојот извор кој тече непрестајно, ти ми даваш вода од твојата благодат неискажливо. Затоа ти се молам тебе, која надумно Го роди Словото, пороси ме со благодатта, за да ти викам: Радувај се, водо спасителна!

Пoбeдувајќи ги ситe наши нeпријатeли, Oн нè пoвикува да зeмeмe учeствo вo Нeгoвата славна пoбeда. Нe ниe да пoбeдимe, туку самo да сe придружимe на Пoбeдникoт. Самo Нeгoвата сила пoбeдува, самo Нeгoвoтo oружјe пoкoсува. Ниe смe бeз сила и бeз oружјe, а нашитe нeпријатeли сe страшни.Нo сo Нeгo и пoкрај Нeгo ниe ги пoбeдувамe пoсилнитe oд сeбe.

Го пишувам ова во недела, на Велигден. И немам намера да пишувам нешто делнично, туку да потсетам на важноста на светите нешта во животот на човекот, без разлика дали е верник или атеист. Без мистичното и митското, без чувството дека овој свет е вечна мистерија и тајна, а не банална, решена (макар и политичка) равенка, овој живот, без разлика дали сте политичар,

На 16 април 2017 година, во храмот на свети Димитриј во Крива Паланка, митрополитот Кумановско-осоговски г. д-р Јосиф го објави светлото Воскресение Христово и служеше Света Златоустова Литургија. На Светата Литургија, верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.

Бог допушта искушенија и препреки во духовниот живот за луѓето да се здобијат со „искуство и сила да Го познаат, да ја познаат Неговата промисла за нив, бидејќи низ искушенијата се стекнува мудрост“.

„Пред Твоето зачнување, Господи, еден ангел ѝ рече на Благодатната: Радувај се! Еден ангел го тргна и каменот од гробот при Твоето Воскресение. Едниот навестувајќи знаци на радост наместо тага, а другиот, наместо смрт, проповедајќи ни Го Животодавецот Господа. Добротвору на сите, Господи, слава Ти“

 „За Тебе, распнатиот Господ и погребан, ангелот проповедаше и на жените им говореше: Дојдете, видете каде лежеше Господ, зашто Он воскресна, како што рече, како сесилен. Затоа Ти се поклонуваме Тебе, единствениот бесмртен, Животодавче Христе, помилуј нè“ (стихира на Господи повикав... во светата и Велика Недела на Пасха Вечер).

Во доброто помага Бог, а во лошото демоните. Но, тоа зависи од нашата волја. Треба себеси да се принудуваме на доброто, но знаејќи ја својата мерка. Треба да ја проучиме својата душа и она што е полезно за неа. На некого му е полезно да се моли повеќе, на некого да чита или да пишува. И да се чита е полезно, но подобро е да се 

Христос се молеше за оние коишто Го распнуваа: “Оче, не им го земај ова за грев, тие не знаат што прават”. Архиѓаконот Стефан се молеше за оние што го засипуваа со камења, за Господ да не им го земе тоа за грев. И ние, ако сакаме да ја сочуваме благодатта, должни сме да се молиме за непријателите.

 Митрополитот Брегалнички г. Иларион на Воскресението Христово – Втор ден (17. 04. 2017 година), отслужи света Воскресенска Литургија во храмот посветен на „Св. Вмч. Георгиј“ во Кочани. На крајот од светата литургија Митрополитот г. Иларион произнесе пригодно слово и на Своите верни чеда им го честита празникот над Празниците – Воскресението Христово

Прославувањето на Светлото Христово Воскресение - ВЕЛИГДЕН во Соборниот храм Св. Климент Охридски започна ноќта на 15 април со Полуноќница и Крсниот пат, а заврши утрото со Пасхална Утрена и Божествена Литургија на св. Јован Златоуст. На богослужбите чиноначалствуваше Неговото блаженство Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан..

На 16.04.2017 година, на најсветлиот ден на Воскресението Христово, денот кога дојде спасението за целиот свет, централната прослава на Дебарско-кичевската епархија се одржа во манастирот „Св. Климент и Пантелејмон“ на Плаошник во Охрид, каде беше објавено Воскресението Христово и каде беше отслужена света архиерејска Литургија,..

Но, онаа Пасха, која секојдневно може да се празнува, таа е уште попосакувана. А која е и каква е таа Пасха? Таа е: очистување на гревовите, скрушеност на срцето, солзи умилни, чистота на совеста, умртвување на земните членови на блудот, нечистотата, страстите, лошата похот и секој грев – со дело извршуван.

„Науката и философијата самите на себе си го поставуваат прашањето „што е вистина“, додека чистата христијанска совест се обраќа кон вистината прашувајќи „Кој?“. Претставниците на науката и философијата често христијаните ги сметаат дека се сонувачи без длабочина, 

Господи, жената што беше падната во многу гревови, која го позна Твоето Божество, кога го прими чинот на мироносица, пред погребението, Ти принесе миро редејќи и говорејќи: Тешко мене, ноќта на невоздржувањето и блудот, и мрачната љубов кон гревот ме обзема. Прими ги потоците од моите солзи, Ти; Кој од облаци ја произведуваш морската вода. Приклони се кон моите срдечни воздишки,

Првиот впечаток од Света Гора: убавината на горската месност од вулканско потекло, тревожните крици на галебите, јаркото сонце и радосните лица на монасите, буквално преисполнети со тоа атонско сонце.
     Диамотирион-специјална покана за Света Гора, која ми ја прати игуменот на Ватопедскиот манастир, Архимандритот Ефрем (Кутсу), кој не еднаш го поддржал нашето движење за заштита на животот со своите

Колку сме непостојани ние луѓето! Колку лесно може да не заведе и занесе световната суета, да потонеме во сонот на духовниот немар, едноставно да заборавиме на својата душа, спасението и вечниот живот во Бога. Лишени од елејот на добри дела и без плодови од талантот што Бог ни го дал, секој миг можеме да заспиеме со смртен сон и да се најдеме неподготвени пред Младоженецот на нашите души.

Велики Понеделник го осветлува почетокот на страдањата Господови.

„Еврејското собрание, без духовни плодови, Христос го споредува со бесплодната смоква;
Затоа да бегаме од страстите, зашто и ние еден ден и можеле да бидеме проколнати и исушени“.

И тогаш ми се лизна патиката. Успеав само да сфатам дека паѓам и да си помислам: Крај!"
„Не, Олег, не е крај!" слушам. Гледам како лежам на земја, но не овде, туку на некое друго место, на нива со пченица. Пченицата беше висока, со разни тревки помеѓу класјата, а во далечина се гледаше манастир. Камбанаријата добро ја запамтив,