Радувај се горни Ерусалиме,
радувајте се христијани по сите краишта земни,
радувај се свети Максиме, Бог благоволи прослава да воздаде,

Таму лежат Баратински, и дедо Крилов, и Жуковски, и Чајковски, и Бородин и Мусоргски. Сепак, патеката секогаш е разгазена до Достоевски. А гробот е покриен со цвеќиња, напишан е епиграф од Евангелието според Јован од романот „Браќа Карамазови“: „…ако зрното пченично, што паднало на земја, не умре, останува само“.

Прво, не треба да заборавиме дека не сме енергетски самостојни битија, ниту материјално ниту духовно, и дека нашето вистинско постоење зависи од друг енергетски, благодатен Извор. А ние, всушност, сосем погрешно живееме како да сме енергетски самостојни битија. На пример: без молитва, без причест со Христос итн.

"Добила сам рак", поче да нам прича непозната госпођа док смо чекали пред вратима Старчеве келије, "дошло је до метастазирања, и он се проширио по читавом телу. Лечила сам се у многим болницама, а моје стање је бивало све горе. Трпела сам ужасне болове,

Радувајте се свети маченици,
верата ваша со благодат ве зали,
Аникито и Фотие, вие кои познавте дека нашите страсти
се демони глуви и неосетливи,

Ќе се случуваат разни настани, ќе најавува тешко духовно време, но кога ќе видите како полека исчезнува семејството, тогаш кога ќе се разорува бракот и семејството, знајте дека почнува тешко време за светот.Благословот Божји на светот доаѓа преку семејството.

      Затоа што единствениот вистински Бог е и несоздаден, така што кога нашата создадена енергија ја насочуваме кон Неговата и кога стапуваме во заедница со Неговата несоздадена енергија да може да се случи наше преобразување. Не може создадено да преобрази создадено.

 Оваа Тајна може да се разбере само со вера.
Во тоа време и ние, драги мои, треба да се молиме за нашиот препород, за нашите роднини и блиски луѓе.
Сите ние сме грешни, нечесни и мрзеливи, затоа треба да Му пристапуваме на Господа со молитвата:

Во името на една подобра и поправедна заедница, го попречуваат човекот од потполната богочовечка заедница, која самата конечно ја успокојува и исполнува неговата природа, го поробуваат во одредени рамки на затворената машинерија на безличниот материјалистички свет, го лишуваат од гледањето на Небото

Словото Божјо во раце носејќи го,
во срцето твое се всели о свети Евпл ѓаконе,
темнина во пештерата постоеше се додека светлината Христова
преку тебе во неа не се насели.

„Триесет години страдам од хроничен невролошки синдром. Парализиран сум, координацијата ми е нарушена, врзан сум за инвалидска количка. Во летото 1981 година, бев во посета на манастирот Свети Григориј на Света Гора. Таму, еден многу богат бизнисмен, Грк, ми пристапи и ми рече дека ќе ми плати за патувањето во Америка 

Пастиру Христов Сиксте, служителе на Бога Живиот,
семето посадено добро го негуваше,
пример давајќи на ѓаконите од службата жива не отстапи,
од Жртвата непорочна.

На Твоето Име слава подај Господи,
на Твоето Име слава воздај,
преку устата на апостолот вистината пред старата црква се посведочи.

Божествен плод на Радовиш,
голема пофалба на Солун си се покажал
новомаченику Спасо, храбро си го исповедал Господа
и заради Него си ја пролеал својата крв.

Испоснички подвизувајќи се на гората,
со Крстот како силно оружје,
умното мудрување на демонските полкови го разруши,
о ти блажен Дометие.

- „Водата на Јордан ја отвори вратата, а светлината на Тавор го откри патот до вечноста.“ св. Јован Дамаскин
- „Светлината на Преображението е истата онаа благодат која се дава во Крштението, но таму е скриена, а тука е откриена.“ -

Истата намера, со која се принесуват и овие плодови во црквата, опишана е и во молитвите на нивното благословување, т.е. за Господ Бог да ги благослови плодовите давајќи им „дожд, благорастворен воздух, и погодно време за нивно созревање, за да ни бидат храна, а исто така и да се принесуваат како дар во храмот за осветување на Светите Тајни Христови”. Свети Василиј Велики

глас 7
Христе Боже, си се преобразил на планината,
покажувајќи им ја на Твоите ученици Твојата слава,
колку што можеа (да видат).