Собата во која сега  сите живеат е закрпена, од надвор во одредени делови на собата продира светлина,и повеќе личи на засолниште, во невреме да спасиш глава. На посилен пороен дожд, се се слева во собата, но ним  таа им е  живеалиште...Им треба помош, им треба попристојно место за живеење и не е убаво да се во таа соба ни дечињата, ни возрасните... ќе треба што поскоро да се најде решение за ова семејство.

На патот за Емаус, Господ им пришол на Лука и Клеопа и со нив говорел. При тоа, нивните срца гореле од љубов кон Бога. И отец Јован во себе Го имаше Духот Свет во изобилие. Тој ја загреваше неговата душа со љубов кон Бога, и преку него влијаеше и на другите. Гледав како народот трчаше да му пријде, да земе благослов, и земајќи, се радуваше, оти Духот Свет е пријатен и на душата ѝ дава мир и радост.

А Божјата промисла е неиспитлива и чудни се Божјите патишта. Кој може да разбере зошто беше потребно да минат десетици години од Христовата проповед, распетие и воскресение, за да бидат вписмени четирите евангелија? Од друга страна, пак, познато е дека евангелската порака Христос и апостолите најнапред ја пренесоа на својот народ, а дури потоа и на останатите народи.

Во низата настани кои како Црква и народ ги организиравме по тој повод, го додаваме и денешниов – промоцијата на преводот, на современ македонски јазик од црковнословенски, на Месечните богослужбени минеи.Ретко кој народ, ќе се осудам да кажам – особено никој од словенските народи, ги има преведено на својот современ јазик Минеите, но и другите богослужбени книги, како Цветниот и Посниот триод, Октоихот,

Постои светоотечко кажување, кое се повторува низ вековите, дека треба да се сеќаваме на смртта низ целиот наш живот. Но ако ваквото кажување му се повторува на современиот човек, кој страда од плашливост и недостиг на вера и опит, што преовладува во нашево време, тој ќе помисли дека е повикан да живее во сенката на смртта, во матна состојба...

Нема поголем дар од дарот на служењето на својот Бог, Нашиот Господ Исус Христос, на својата заедница, на својот народ. Синот човечки не дојде да биде послужен, туку да служи, па служејќи му целосно и несебично на целото човештво, животот Свој го даде како откуп за мнозина (Мт. 20, 28).

Доктор Лиза ја сакаа сите. И имаше за што: во текот на многу години, таа практично секојдневно укажуваше палијативна медицинска помош, хранеше бездомници, ги облекуваше, им даваше прибежиште. Под истрели извезуваше болни и ранети од Донбас, за да можат да се лекуваат во најдобрите болници од Москва и Санкт-Петербург.

„Животот е премногу краток за да се потроши на тежнение за работи кои се привремени. Стави ја својата надеж во работи што се вечни“. pic.twitter.com/tUeMIKkHgl

— PreminPortal (@preminportal) January 1, 2017

Најпрвин ти посакувам да сакаш,сакајќи, исто да бидеш сакан.
И ако не е така – брзо да заборавиш
и откако ќе заборавиш – да не таиш омраза.Ти посакуваш да имаш пријатели,..

Иако се чини дека овој добар старец со бело снежна брада постоел отсекогаш, сепак тој станал  символ на новогодишните празници пред само околу 200 години. Изгледот на Дедо Мраз се создавал постепено и секој народ во него внесувал по нешто свое, но негови задолжителни атрибути биле белите мустаќи и брада, ракавиците и торбата со подароци..

Претседателот на Фондот Апостол Павле, Валентина Ланцева и координаторите на Движењето Сорок Сороков, Андреј Кормухин и Игор Илјин, ги поздравија монахињите од Обителта за претстојниот празник и донесоа подароци за сирачињата од манастирскиот дом и децата од сиромашните семејства. Овој манастир е основан од Императорот Јустинијан во VI век, во периодот..

Деновиве излезе од печат најновиот број на списанието „Премин“, посветен на свети Нектариј Егински. Заедно со овој број оди и подарок – стихозбирката „Во еден скок“ од Мики Делев.

Иконостасот за иконата „Достойно естъ“ се одликува со мошне длабока резба, идентична со онаа на главниот иконостас, така што до ситници е запазен размерот на длабочината, поставеноста на елементите, флоралната орнаментика, извесни минијатури, внатрешните спирални носачи на столбовите... Единствено во што се разликува е содржината на сценските прикази. Наместо сцени од Светото Писмо..

Не постои македонска математика, не постои македонска медицина, не постои македонска физика – сите тие нешта, како и странските јазици, можете да ги студирате секаде во светот, но македонистиката (книжевност, уметност, култура) – само во Македонија! Згаснаа дури и најважните лекторати по македонски јазик секаде во светот. Тоа е национална мизерија!

Да го чуеме Неговиот благ глас кој нè кани на Неговата прекрасна трпеза. Да се храниме со Неговите пресвети зборови и живоносни поуки, и најважно - со Неговите пречисти Тело и Крв. Соединувајќи се со Бога, ние ќе станеме светлина што ќе испраќа зраци на љубов во овој свет, а љубовта во Бога е единственото нешто што му е потребно на човекот. Таа е и неопходната пропусница за влез на Царската вечера.

Веруваме, дека по нашите молитви, и особено, преку својата маченичка смрт, Андреј Генадјевич ќе влезе во Божественото царство на славата и на него ќе се излие милоста на милосрдниот Бог. Нека нашите молитви за него, не бидат само во овој ден, кога се збогуваме со него и го испраќаме на неговиот последен пат, но молитвениот спомен за него да се зачува во нашиот народ уште многу години“.

На 24-ти декември 2016 година, во храмот Рождество на Пресвета Богородица, во Скопје,  во присуство на Архиепископот охридски и македонски г.г. Стефан,како и на Амбасадорот на Руската Федерација во Македонија Олег Шчербак, Митрополитот брегалнички г. Иларион во сослужение на свештенството од Скопската епархија отслужи заупокоена  Литургија за новопостраданото чедо Божјо, г. Андреј Карлов, Амбасадор на Руската Федерација во Република Турција.

Oва сe збoрoви на правeдниoт Аврам штo ги искажал за сeбe. Смeшни сe oниe луѓe, браќа, кoи ќe сe пoгoрдeат заради свoeтo дружeњe сo зeмнитe кнeзoви и гoлeмци, та ќа пoчнат за сeбe вoзвишeнo да мислат. Аврам сe удoстoил да разгoвара сo вeчниoт и сeмoќeн Цар, па сeпак oстанал нeпoкoлeблив вo свoeтo смирeниe, нарeкувајќи сe сeбe зeмја и пeпeл.

На бeзбрoј начини Живиoт Гoспoд знаe да милува и да пoкарува, да ги избавува  вeрницитe oд бeди, да ги oбраќа нeвeрнитe вo вeрници и да ги казнува нeпoправливитe гoнитeли на вeрата. Кoга лoшиoт Максим ги пoгубил прeкраснитe Христoви мачeници Мина, Eрмoгeн и Eвграф, сeднал вo лаѓата и тргнал сo свoјата придружба oд Алeксандрија за Цариград.