Нашиот личносен однос со Богочовекот Исус Христос е секогаш определен од односот спрема нашиот ближен, па кој било да е тој. Страдаме во овој свет бидејќи обземени од своето самољубие се повредуваме меѓусебно.
Колку и да правиме надворешни подвизи, ако немаме едноставност на умот и смирение во срцето ќе останеме без учество во Благодатта. Духовната промена се случува од внатре кон надвор, а не обратно. Со менување на надворешното однесување или навики без промена на умот и срцето не постигнуваме ништо.
Ни се чини дека во бракот се венчаваат двајца. Но, не се двајца, туку тројца. Мажот ја зема жената, а жената мажот. Но двајцата Го земаат Христа. Според тоа, тројца учествуваат во Тајната и од тогаш низ животот, тие биваат и остануваат тројца. Зборот „тајна“, на латински е преведен како sacramentum, што значи заклетва. Значи, бракот е заклетва, соединување, поврзување. Тоа сега веќе е постојан однос, врска со Христа.
Има и еден друг вид искушенија. Тоа се искушенијата поради малодушност и недостиг на трпеливост. Секоја тешка положба и секоја жалост, ако немаме трпеливост, водат кон двојно измачување, бидејќи трпеливоста во човекот ги одбива страдањата, а малодушноста е мајка на измачувањето. Трпеливоста е мајка на утехата и сила која му дава широчина на срцето.
Немојте пасивно да гледате и да треперите од страв,
туку употребете го Божјото оружје против силите на темнината
кои сакаат да ја уништат жетвата...
Еден духовник ми кажа...
Денес, како и секој ден, како и секој христијанин што е свесен за своите гревови, и јас размислував за милоста Божја.
Се восхитував на несразмерноста на Божјата милост во однос на нашите гревови.
Ем грешиме, ем милоста Божја токму тогаш нѐ наградува.
Си велам во себе – што ли ќе беше ако бевме некои праведници? Како потоа да не благодариме?
На избраниот подвижник на Панагуда и благомиризливиот мироточец, плод на Кападокија и буден застапник, да воспееме заедно. Подражавајќи го ангелското житие, на Троица Света И' благоугоди, затоа и повикуваме:
Радувај се преподобен Паисиј, прекрасен на народот Божји утешителу!
Излезе од печат Петровденското издание на списанието „Православна Светлина“. И во овој број, обработивме многу нови душеполезни теми, од кои ќе може читателската публика ќе пронајде поука.
Се надеваме дека и овој празничен број на „Православна Светлина“ ќе биде радосна вест за сите верници
Ако некој тогаш, во тој септември пред дваесет и три години ми кажеше дека по дванаесет години сепак Милан Кундера ќе седи спроти мене и ќе ме праша – зошто сум ги позајмил имињата на неговите ликови, сигурно ќе мислев дека човекот има смисла за фантастика. Но ете, јас, дванаесет години подоцна сепак седев спроти Кундера,
Да кажам " Прости ми! "за секое неизречен" Те сакам!", за прегратките што не ги дадов,за вратите што ги затворив, телефонските повици на кои не одговорив, очите што не ги погледнав, бакнежите кои не се остварија и за молитвите кои не беа изговорени.
Нeпријатeлитe на христијанствoтo чeстoпати сакаат да навeдуваат примeри на гoлeми чудoтвoрци пoмeѓу нeзнабoжцитe, сo тoа да ги завeдат лeснoвeрнитe и да ја пoнижат христијанската вeра, а нeзнабoштвoтo, магијата, гатањeтo, сатанствoтo и сeкoe шарлатанствo да гo вoзвишат.
И им содејствува понекогаш јавно а понекогаш тајно, знајно и незнајно, се' додека тие, откако ќе ја минат целата лествица, не се приближат до Него и се' додека сецело не се соединат со Сецелиот, заборавајќи на се' земно и сопребивајќи со Него, и вкусувајќи ги неискажливите добра.“
Што е тоа љубов? Дали може да се дефинира? „Љубовта има многу имиња и многу дела, и изобилство на обележја и преголемо мноштво на својства – вели Св. Симеон Нов Богослов - но нејзината суштина е една и за сите потполно неоткриена,и за ангелите,и за луѓето и за секое друго суштество.