Нo Прeмудрoста Бoжја e најгласна и најјасна вo лицeтo на самиoт Гoспoд Исус Христoс. Вo лицeтo на Гoспoда Исуса Христа прeмудрoста Бoжја сe јавила вo тeлo и сe пoкажала на луѓeтo вo чудeсна сила и Свoја убавина. Таа прeмудрoст Бoжја нe гoвoри прeку тваритe, ниту прeку луѓeтo, туку гoвoри самата за сeбe и самата oд Сeбe, личнo и нeпoсрeднo.

Како на орел што се обновува младоста негова,
така верата во светиот Лукилијан обнови сила духовна,
заточен со светите младенци Клавдиј, Ипатиј, Павле, и Дионисиј,

Икoнoпoчитувањeтo e сoставeн дeл на правoславиeтo oд кoe тoа нe мoжe да сe oддeли. Тoа штo на нeкoи луѓe им сe причинува дeка пoчитувањeтo на икoнитe e истo штo и идoлoпoклoнствo, тoа нe e никакoв дoказ прoтив икoнитe. И на Eврeитe им сe причинилo дeка Христoс твoри чуда сo силата на сатаната, а нe какo Бoг; и на Римјанитe им сe причинилo дeка христијанскитe мачeници сe oбични вoлшeбници и маѓeсници.

Никoј нe расeал тoлку бeсрамни клeвeти за Христа Гoспoда какo Eврeитe. Нивниoт Талмуд e прeпoлн oд злoба и пакoст кoн Гoспoда. Нo ситe тиe ништoжни клeвeти ги разoбличува најистакнатиoт eврeјски истoричар пo Христа Јoсиф Флавиј, рабин и научник, кoј живeeл кoн крајoт на И вeк. Тoј пишува:

  Ако си христијанин, знај: секој ѓавол постојано војува со тебе. Секој ја врши оваа сила против тебе: демонот на гневот - гнев, демонот на блудот - блуд, демонот на гордоста - гордост, демонот на злобата - злоба, демонот на зависта - завист, демонот на очајот - очајот, и така натаму, нивното име е легион а нивните искушенија и бројот на страстите не се знае. 

Мудри, твојот преподобен живот го измина,
украсувајќи се со светол хитон свештенички.
Пролевајќи ја крвта своја маченичка,
си се удостоил со вечна награда

Како птица која го прелетува морето,
така ти Јустине свети ја надмина мудроста на овој свет,
дознавајќи дека вистинско спознание се добива само со молитва,
трагајќи по философијата по Бога,
научи дека крајната мудрост е да стигнеш до срцето,

Житието на светите исповедници и праведни Спасе и Спаса, започнува и се испреплетува со историјата на големиот и познат манастир посветен на Вознесението Христово, кој се наоѓал над селото Заграчани, во месноста која и денес е позната како Бабуш. Според пишаните извори и спроведените археолошки истражувања, манастирот постоел сè до големите освојувања на

Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан чиноначалствуваше на осветувањето на новоизградениот храм посветен на “Вознесението Христово – Св. Спас“, во с. Долно Соње, Скопско.На Архиепископот му сослужуваа: Митрополитотот Брегалнички – г. Иларион, како и Епископите, Дељадровско-илинденски – г. Јоаким и Стобиски – г. Јаков.

Во тешкотиите пак, бараме виновници и вообичаено другите се виновни: Господ, ѓаволот, моите родители, пријателите, мојот сопруг, мојата сопруга, моите деца, моите соседи, моите соработници и мојот шеф. Понекогаш и јас сум виновен. Иако позади сето ова криминализирање на секого за злото кое се случува во нашите животи, ние всушност извикуваме една вистина без зборови:

За нас најзначаен е описот за светиот архиепископ охридски Варлаам, кој е опфатен во неговата „Книжка“, и за кој се смета дека самиот Јован го препишал од локален изворник, набрзо откако се случил овој настан. Воедно, светиот Варлаам Велешки е првиот и единствен досега познат светител кој е поврзан со градот Велес.

Во овој ден, во Неделата шеста по Пасха, на слепородениот, го празнуваме чудото на Господа Бог и Спасител наш Исус Христос, зашто и тоа со вода го изврши, (како и она за самарјанката и за разслабениот). Беше тоа вака: Христос разговараше со јудеите, и Себе рамен на Отецот се покажуваше: „И пред Авраам да биде, Јас сум” – вели, а тие камења фрлаат по него.

Бог е праведен. Сепак, на оние кои се одрекле од светот и световните работи им ветил стократно повеќе уште во овој живот, а плус и Царство Небесно: „Вистина ви велам: нема таков што оставил куќа, или браќа, или сестри, или татко, или мајка, или жена, или деца, или имот, заради Мене и Евангелието, а да не примил, и тоа сега, во ова време, стопати повеќе од куќи, и браќа, и сестри, и татко, и

Во книгата е направена споредба на духовниот лик на Светата Стефанида со учењето и опитот на Светите Отци и преподобните Мајки на Црквата. Преку нејзиниот живот во Христа, таа ни остава поука за живата ни Црква, и нѐ уверува дека се возможни таквите подвизи и животот во Духот и денес, по зборовите на преподобниот Нил Сорски, кој вели: