Молитвата бива различна, зашто едно е да Му се молиме на Бога со нерасеана мисла, а сосем друго, да стоиме на молитва со нашето тело, а мислата да ни биде расеана. А, исто така, едно е да одбираме кога ќе молиме, односно откако ги завршиме разговорите и работите во врска со овој свет, а сосем друго да ја претпоставуваме молитвата над сè друго, над сите светски грижи, да постапуваме според зборовите на апостолот,

Во оваа трета недела од постот, празнуваме поклонување на чесниот и животворен крст од овие причини: бидејќи за време на четириесетдневниот пост на некој начин и ние се распнуваме, умртвувани од страстите, паѓајќи во униние имаме чувство на жалост, ни се предлага чесниот и животворен крст за да не поткрепи и утврди и утеши, потсетувајќи не на страдањата на нашиот Господ Исус Христос.

Има три духовни места, во кои влегува умот, менувајќи се самиот во себе си.... Тоа сеː природното, натприродното и противприродното. Кога навлезе во своето природно место, тогаш наоѓа дека тој е виновник за лошите помисли и причина за страстите. Тогаш ги исповеда своите гревови пред Бога. А кога се наоѓа во противприродно место, тогаш ја заборава правдата Божја и војува против луѓето..

Оваа прилика е историска можност да покажеме дека навистина ја сакаме нашата заедничка Татковина – Република Македонија, без разлика на која национална и верска заедница припаѓаме. Треба да сфатиме дека вистинско заедничко живеење се постигнува единствено во мир, со почитување на различностите и на правата на секој поединец, без скратување и нарушување на правата и достоинството на другите.

Денес сакам да го запаметите зборот “прикриен благослов“. Односно, благослов кој е скриен под нешто што изгледа како тага, мака, казна, проблем, трагедија итн. Во позадина на секој феномен во животот знае да се крие некој благослов, позади било која животна ситуација.Не постои ништо што се случува во твојот живот, од утрото кога ќе се разбудиш до моментот додека заспиеш, а да нема висока цел која делува за твое добро,

Ние мора да вежбаме со пост, бдеење, повлекување, и созерцување за Писмото, како активности кои се подредени на нашата главна цел, чистота на срцето – која е љубовта, и не смееме да ја нарушуваме оваа основна доблест за доброто на другите. Ако оваа доблест остане цела и неповредена во нас, ништо не може да ни наштети,

Свети Григориј Палама, големиот интелектуалец и монах на Византискиот период, акцентирајќи ги сплотените богооткриени вистини во светото Евангелие  алудира на сугубата теологија, притоа повлекувајќи јасна граница помеѓу енергијта и суштината, како на секое битие, така и на Бога.
Ние сите го познавме Синот преку гласот на Отецот Кој нè поучува од висините.

Секогаш сеќавај се на Исус за секогаш да го пронаоѓаш соодветниот лек за своите слабости. Те боли ли нешто? Ако Го повикаш Исус, ќе најдеш утеха и просветлување. Тажен си? Повикај Го Исус и гледај, утехата ќе блесне во сферата на твоето срце. Те надвладеало обесхрабрување? Не заборавај своите надежи да ги положиш на Христа

Што претставува схоластицизмот и зошто нанесува штета на ‘’живата’’ методологија која ја спознаваме во текстовите на Светите Отци? Терминот схоластичка теологија произлезе од школите на манастирите, каде веќе од 9 век започнаа да се негуваат богословските науки. За да може да се учи школска теологија, требаше прво да се завршат претходни студии, наречени trivium (реторика, граматика, дијалектика) и quadrivium (аритметика, геометрија, астрономија и музика).

Многу се, знаците што ги направил нашиот Господ Исус Христос. Но ние треба да знаеме дека секој од овие знаци, освен своето буквално значење, има и друго – преносно значење. Тоа што слепите ќе прогледаат, значи: слеп е оној што ја полага својата надеж на овој свет; а ако, напуштајќи го, својот поглед го впери во надежта што ја очекува, тогаш тој навистина го презрел овој свет и прогледал.

Откако децата заминаа, таа плачеше речиси еден час. Од тој ден таа престана да им предава на децата. Наместо тоа, почна да ги учи. Таа особено му обрнуваше внимание на Марко. Како работеше со него, така тој живнуваше. Колку повеќе го поттикнуваше, побргу напредуваше. На крајот на годината Марко стана еден од најдобрите ученици во одделението. Според тоа што не ја кажа вистината дека подеднакво ги сака сите деца, Марко стана нејзин најомилен ученик.

На празникот на кој Светата православна црква го чествува споменот на Светиот новомаченик Агатангел Битолски, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Повардарски, кој го носи името на овој маченик, отслужи Божествена  архиерејска Литургија во храмот „Успение на Пресвета Богородица“ во Велес

Времето незапирливо си врви, и ние само ги броиме деновите и страшните беди и несреќи што ни се случуваат, не замислувајќи се над нивното внатрешно значење. А во тие страшни денови се крие една страшна и длабока поука. Всушност би требало причината за несреќите што ни се случуваат да ја видиме во самите себе.

Имаш чувство дека подвигот е комерцијализиран. На духовен план, никој повеќе не сака да се искачува на планината, бидејќи таа е стрмна и бара напор, а за берењето на билки треба познание. Добродетелите не се едноставно нешто. Ако не си разумен, можеш да искорнеш трева која ќе ти го згорчи животот.

Оваа чудесна икона, живописана од зографот Димитриј Аргири, е подарок од светиот игумен на Дохијарската Обител, Архимандрит г. Григориј и неговото христоподобно братство, за богочуваниот град Струмица и за целата наша Татковина, по повод исцелението што Пресвета Богородица го направи со едно момче од Струмица, исцелувајќи го од целосна немост.

 „Оваа чудесна икона, живописана од зографот Димитриј Аргири, е подарок од светиот игумен на Дохијарската Обител, Архимандрит г. Григориј и неговото христоподобно братство, за богочуваниот град Струмица и за целата наша Татковина, по повод исцелението што Пресвета Богородица го направи со едно момче од Струмица, исцелувајќи го од целосна немост.

Св. Симeoн Нoви Бoгoслoв вeли: “Свeтилникoт и да e напoлнeт сo маслo и да има фитил, oстанува сиoт тeмeн акo нe сe запали сo oган. Така и душата, спoрeд изглeдoт украсeна сo ситe дoбрoдeтeли, акo нeма свeтлина и благoдат на Свeтиoт Дух, таа e изгасeна и мрачна”

И какo штo свршeницата знаe дeка првo мoра да излeзe и да сe oддалeчи oд куќата кадe штo сe рoдила за да сe сoстанe и пoтпoлнo да сe сoeдини сo свoјoт свршeник, така и христијанинoт знаe дeка тoј нe мoжe пoтпoлнo да сe сoeдини сo Христа дoдeка смртта нe гo oддeли oд тeлoтo, т.e. oд матeријалниoт дoм, вo кoј нeгoвата душа oд раѓањe прeстoјувала. и растeла.

Но, не беше онаа (светлина) едноставно чувствена, иако се појави на пророковото лице, бидејќи славата на светлината од лицето на Мојсеј, според свети Макариј, и сега светиите ја примаат во душата. Истата (светлина) овој (отец) ја нарекува „слава на Христа“ и смета дека е над чувствата иако е достапна за чувствата, земајќи го она апостолското, со мал додаток: „Сите ние со откриено лице славата на Бога, то ест неговата умна светлина, како во огледало ја гледаме, во истата икона преобразувајќи се од слава во слава,