Блажен си ти о велики Онуфрие,
кого Бог во борба го поведе,
да покаже и посведочи дека телото може да се победи,
стариот човек се соблече,
и во смирението на новиот Адам се закити,

 Дојди, Светлино вистинска.

Дојди, Животу Вечен.

Дојди, тајно сокриена.

Дојди, ризницо безимена.

Дојди, неизречен.

 Оние што вистински Му се поколнуваат на Бога, се поклонуваат со Духот и се молат со Духот, „а каде што е Духот, таму има слобода“, слобода од демоните и од сите страсти кои тие ги донесуваат во душата: непријателства, неволји, смут, малодушност, лоши навики, злоба, наверие, гнев, лакомост и секое самоугодување...

 Постепеното влегување во Царството Божјо, кое е внатре во нас, се повеќе го смалува просторот на “плот и крв, кои не можат да го наследат Царството Божјо” (1.Кор. 15:50). Ете зошто Светиите можеле да се хранат толку малку и истовремено да бидат физички силни луѓе. Небесната храна не е алегорија, туку чудо, со што истовремено не се намалува и нејзиното о.

За апостолот Црквата не е само „едно тело“, туку и „еден Дух“. И овде се подразбира не само едномислие, туку и еден Божји Дух, Кој проникнува низ целото тело, како што и сведочат светите Отци, учителите на Црквата. „Што е тоа единство на Духот?“ – прашува св. Јован Златоуст и одговара: „Како што во телото Духот сите ги опфаќа и соопштува некакво единство на

Умот честопати со години се заморува за да научи еден или два странски јазици. Во нашево време многумина знаат странски јазици, но овие јазици немаат никаква врска со јазиците од Светата Педесетница, зашто живееме во великиот Вавилон. Големо зло е кога со богословие се занимаваме само со помошта на нашиот разум, и кога нашиот разум го претставуваме како присуство на

Кога чувствувате радост и полнотата на животот, без обѕир на успесите или неуспесите.

Кога сте среќни, иако не сте ги решиле сите  проблеми во својот живот.

Кога не очекувате сѐ да е „совршено“ за да би живееле и да би уживале во Божјите дарови.

А, не сакаме да станеме за молитва или да одиме в црква од една причина: кога со главата скоро сме потонати во овој свет, кога благата на светот и неговите задоволства стануваат поскапоцени и поинтересни за нас од Бога. И тука е потребна храброст да се направи првиот чекор за да се ослободиме од заробеништвото на светот. А понатаму Господ ќе ти помогне.

Слегувањето на Светиот Дух врз апостолите не е само чудо, со коешто се прослави апостолската Црква, но и настан поврзан со делото на нашето лично спасение.
Светиот Дух го овозможува нашето духовно раѓање. Он ни ја откива тајната на Пресвета Троица.

„А светителот, погледнувајќи ме, откако се сети на напорот низ кој со него поминав и сфаќајќи ја причината поради која трпев глад и жед, бидејќи беше, како што реков, украсен со дарот на прозорливост, кон мене почувствува големо сострадање и ми рече со укор: ‘Јади, чедо, и пиј, и отсега не тагувај. Зашто да не сакаше Бог да те помилува, немаше да благоволи да дојдеш со

Велиш дека тој е злосторник и дека треба да гори во адскиот пламен.

Но те прашувам јас тебе: ако Бог тебе ти даде добро место во рајот,

а ти го гледаш во огнот оној кому си му пожелал да гори во маките,

зарем тогаш не ќе ти биде жал за него, кој и да е тој,

Благата вест ширејќи се по земјата,
се изли и од устата твоја дури и до Индија,
о Вартоломее апостоле Христов,
на крст стрмноглаво прикован,
покажа дека смирението е совршено,

 Благодатта во тебе го поесеа семето на мирот,
о ти кој си син на утехата,
Варнаво апостоле Христов,
сотрудник на Духот Свети постана,
кога преку слово живо и молитва,

Научниците во Париз извршија хемиска анализа на мирото што го испуштаат моштите на Свети Димитрија и иконата на Богородица Малевска. И научниците открија,  дека и во двата случаи мирото се состои од 33 состојки, кои ги нема никаде на планетата Земја!!! Мирото е небесна „супстанца“ и е дар на Светиот Дух.

Без духот, срцето е слепо, лишено од управување. Затоа е потребно да се најде хармоничен однос

меѓу духот и срцето, за да се организира, да се гради личноста во благодатта, бидејќи патот на единството не е бесвесен процес.

Тој пат претставува постојана будност на духот, непрестаен напор на волјата.

Светиот Дух е насекаде и сè исполнува. Он ја исполнува секоја твар и ѝ дава живот, затоа што е Животодавец, дарител на живот и оживотворувач. Преку Него живее и се обновува секое создание. Сè што е создадено, преку Него е создадено. Доколку живееме подвижничко-литургиски живот ќе бидеме живи, и исполнети со благодатта на Светиот Дух, и ќе имаме живот во себе.

Евангелието ни ја раскрива и троичната „положба" на Светиот Дух како трета ипостас во Троица, како и односите што ја потцртуваат неговата личносна „единственост". Доволно е да се прочитаат во Евангелието од Јован последните беседи на спасителот со апостолите: „Јас ќе го помолам Отецот, и Он ќе ви даде друг утешител (заштитник), за да биде со вас довека

 Ние кои сме живи, имаме уште време за да се покаеме, но тие, сиротите починати, не можат сами на себе да си ја поправат положбата, туку очекуваат помош од нас. Затоа наша обврска е да им помагаме со нашата молитва.
Оние кои за време на животот не се покајале и кои имаат барем малку усрдност, свесни за

Мораш наутро рано да одиш на работа?
Стани тогаш порано и моли се ревносно, ќе добиеш мир, снага и полн успех.
Дали си навечер уморен и сакаш, што побргу да паднеш во постела?
Одвој малку време и помоли се со целото срце - ќе спиеш спокојно и мирно.
Те прогонуват обврските на твоите дневни задачи - приморај се себе на молитва, навикни се на тиховање во Бога и се што тие на срцето ќе успее.
Свети Јован Кронштатски