логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка

slika3.jpg


БЕСЕДА 9

За тоа дека Божјите  ветувања и пророштва се исполнуваат по различни испитувања и искушенија, и дека од искушенијата на лукавиот се избавуваат приврзаните кон единствениот Бог.

1. Духовното дејство на Божјата благодат во душата се извршува преку големо долготрпение, премудрост и таинствено гледање на умот, кога и човекот, со големо трпение, се подвизува подолго време, со години. И делото на благодатта во него дури тогаш се покажува совршено, кога неговата слободна волја, по многукратни испитувања, ќе се покаже благоугодна на Духот и, со текот на времето, ќе покаже опитност и трпение. Да претставиме некои јасни обрасци на овој поредок од боговдахновените Писма.


2. Тоа што јас го тврдам е слично на она што му се случи на Јосиф. По толку време и по колку години се оствари определбата на Божјата волја за него и се исполнија виденијата! А пред тоа, низ колку напори, маки и неволји беше испитан Јосиф! И кога се претрпе машки, во се се покажа благоискусен и верен слуга Божји, дури тогаш стана цар на Египет и го нахрани својот род, и се исполни пророштвото за невидливото, како и онаа волја Божја што беше одамна претскажана, според далекувидото предвидување.


3. Слично беше и со Давид. Бог го помаза за цар преку пророкот Самуил. А откако го помаза, тој, гонет од Саул, требаше со бегство да се спасува од смртта. И каде е Божјото помазание? Каде е скорото исполнување на ветеното? Зашто, штом беше помазан, веднаш беше ста-вен на жестоки маки, се повлече во пустина, без да го има дури ниту насушниот леб, и се спасуваше од Сауловата зла намисла против него со бегство меѓу незнабошците. Ете, во такви маки се најде оној, кого Бог го помаза за цар! Најпосле, волјата Божја се изврши, поради големото долготрпение, но дури отпосле, откако долги години беше испитуван и искушуван, трпеше маки и ги поднесуваше великодушно и решително Му се беше поверил на Бога и сам себеси се уверуваше: Тоа што го направи Бог со мене со пророчкото помазување и што ми кажа дека ќе биде со мене, тоа несомнено ќе се исполни. И, по многу испитувања, Давид стана цар. Тогаш Божјото слово стана јасно и помазанието, коешто го изврши пророкот, се покажа цврсто и вистинито.


4. Слично беше и со Мојсеј. Бог, откако однапред извести дека тој ќе биде водач и избавител на народот и го предодреди за тоа, направи да стане син на ќерката на фараонот, да израсне во царско богатство, во слава и раскош, научен на целата египетска мудрост. А кога Мојсеј стана маж и кога стана голем според верата, се одрече од сето тоа и ги засака злостраданијата и понижувањата Христови повеќе, „отколку да има преодна гревовна наслада", како што вели апостолот (Евр. 11, 25). И откако избега од Египет, колку време овој царски син, воспитан во такви задоволства и во царска раскош, помина во пастирски занимања? Најпосле, по сево ова, откако преку големото долготрпение се најде дека е благоискусен и верен на Бога, бидејќи поднесе многу искушенија, тој стана избавител, водач и цар на Израилот и Бог самиот го нарече „бог на фараонот" (2. Мој. 7, 1). Зашто преку него Бог го казнуваше Египет, преку него на фараонот му покажа дела големи и чудни и, најпосле, ги потопи Египќаните во морето. Гледаш ли по истекот на колку години се открија и по колку испитувања и маки се исполнија Божјата волја и Божјата намера?


5. Слично беше и со Авраам. Пред колку време Бог му вети дека ќе му даде син, но не му го даде веднаш, и колку години продолжуваа испитувањата и искушенијата со Авраам додека не се случи тоа! И тој - откако великодушно претрпе се што го пресретна и се утврди преку верата во мислата дека Оној што вети е вистинит и ќе си го исполни Својот збор, а на тој начин се покажа верен - го доби ветеното.


6. А исто беше и со Ное. Во петстотата година од неговиот живот Бог му заповеда да го направи ковчегот, соопштувајќи му дека на вселената ќе наведе потоп, а тоа и се случи во шестотата година од неговиот живот. Сто години Ное помина во големо трпение, ни најмалку не колебајќи се во мислата дали Бог ќе го изврши или не тоа што го кажал, и решително се утврди преку верата во тоа дека, ако Бог го рекол тоа, тоа несомнено и ќе се исполни. И на тој начин, кога се покажа дека неговата слободна волја е благоискусна во верата, трпението и великодушноста, и откако тој ги запази заповедите во сета чистота, само тој се спаси, заедно со неговото семејство.


7. Овие примери ги наведовме од Писмото како доказ дека дејството на Божјата благодат се открива во човекот и тој го прима дарот на Духот Свет, за кој дар се удостоила верната душа, дури по една долготрајна борба, откако тој ќе искуси големо трпение и великодушност и ќе поднесе многу испитувања и искушенија, кога слободната волја негова ќе биде испитана преку секаква болка. И кога слободната волја на човекот во ништо нема да Го нажали Духот, туку во соработка со благодатта во се ќе биде согласна со заповедите, тогаш таа се удостојува - да ја достигне слободата од страстите, да ја прими полнотата на духовното усвојување, како и духовното богатство, а и едно такво разбирање на нештата, коешто не е од овој свет и коешто им паѓа во удел само на вистинските христијани. Зашто таквите луѓе во се се разликуваат од сите благоразумни, упатени и муцри луѓе, коишто во себе го имаат духот на светот.


8. Таквиот, според напишаното (1.Кор. 2,14), го испитува секој човек. Тој за секого знае од кој извор го зема словото, каде застанал и на кој степен се наоѓа. А за него никој од луѓето, што во себе го имаат духот на светот, не може да знае и да суди. Само тој што во себе има дух сличен на небесниот Божји Дух, само тој го знае она што му е слично, како што вели апостолот: „Толкувајќи го она што е духовно на духовни луѓе. Душевниот човек не го прима она, што е од Божјиот Дух: за него тоа е безумство... Духовниот, пак, човек испитува се, а него никој не го испитува" (1. Кор. 2, 13-15). Таквиот човек се гнаси и одвраќа од се што е славно во светот - богатството, раскошот и сите наслади, дури и од самото знаење, и од се што е во овој век.


9. Како што човек, кој има температура и го тресе треска, ако му се понуди најслатката храна или најслаткото пиење, се гнаси од тоа и го одбива, зашто гори од температурата и во него болеста дејствува силно; слично на тоа, оние што се разгоруваат со небесната, свештена и чесна духовна желба, жегнати во душата од ревноста за љубовта Божја, кога оној божествен и небесен оган, што Господ дојде да го фрли на земјата и сака „да се беше веќе разгорел" (Лука 12, 49), ќе почне силно да дејствува во нив, ќе ги распали со небесната приврзаност кон Христа, како што рековме погоре, се што е славно и високо ценето во овој век го презираат и замразуваат, бидејќи огнот на љубовта Христова ги опфаќа, разгорува и распалува со верноста кон Бога и со небесните богатства на љубовта и ништо небесно, земно и подземно не е во состојба да ги одвои од оваа љубов, како што посведочи апостолот Павле: „Кој ќе не одвои од љубовта" Христова, итн. (Рим. 8, 35)?


10. За човекот е невозможно да ја стекне својата душа и небесната духовна љубов, ако не му стане туѓ на се што е во овој век и не се посвети на барањето на љубовта Христова, и ако умот негов не се постави надвор од секакво занимавање со материјалното и земното, за да може целосно да се зафати со достигнувањето на единствената цел, стремејќи се кон неа по сите заповеди; за да може сета грижа, целата потрага, занимавањето и вежбањето на душата да се состои од истражување на духовната суштина, т.е. дека душата треба да е украсена со добродетелите определени во заповедите, со небесната убавина на Духот, со општење во чистотата и светињата Христова; за да може човекот, откако се одрекол од се, ја отсекол од себе секоја материјална и земна пречка, се откажал од плотската љубов или од приврзаноста кон родителите и роднините, да не му дозволува на својот ум да се занимава со што и да било друго - како на пример власт, слава, почести, плотско дружење во светот, или со некои други земни грижи - туку целиот негов ум, без остаток, да ја преземе на себе грижата и трудот за трагање по духовната суштина на душата и целосно и со трпение да опстојува во надежта и очекувањето на слегувањето на Духот, како што вели Господ: „со трпение спасувајте си ги душите" (Лука 21, 19); и уште: „барајте го најнапред царството на Бога... и се ова ќе ви се придаде" (Мат. 6, 33).


11. Тоа е потребно за да може човекот - подвизувајќи се на тој начин и непрестајно внимавајќи на себе, дали во молитвата, или во послушноста, или во кое и да било друго дело, што по Бога се извршува - да го избегне мракот на лукавите демони. Зашто умот кој постојано проникнува во себе и Го бара Господа може да си ја стекне душата, па макар таа да се наоѓа во погибелта на страстите, ако секогаш дозволува да биде пленуван од поттикот и ревноста да се стреми кон Господа и само за Него да се прилепува, според кажаното: „поробуваме секој разум, за да Му биде покорен на Христа" (2. Кор. 10, 5), па, како последица на еден таков подвиг, една таква желба и трагање, да се удостои да биде заедно со Господа во единствениот дух на дарот и благодатта Христова, почивајќи во садот на душата, која си се направила подготвена на секое добро дело и не Го нажалува Духот Господов со своите сопствени произволности и со расеаноста на овој век, или со грижа за слава, за власт, или со своеволни мислења, или со плотски задоволства и дружење и општење со лукави луѓе.


12. Убаво е ако душата - откако целосно Му се посветила на Господа, се залепила само за Него и без заборав останува во Неговите заповеди, и откако на достоен начин Го испочитувала Христовиот Дух, Кој дошол врз неа и ја осенил - е удостоена да биде во еден дух со Христа, како срасната со Него, како што вели апостолот: „Кој се соединува со Господа, еден дух е со Него" (1. Кор. 6, 17). А ако некој се предал на грижите, или на славата, или на властољубието, или се грижи за почестите што ги даваат луѓето и се труди да дојде до нив, и душата негова се возбудува и се помрачува од земните помисли, му се предава на нешто од овој век и паѓа под негова власт, тогаш ваквата душа, и кога би посакала да ја надмине темнината на страстите, во којашто ја држат лукавите сили, или да побегне од неа и да ја истера од себе, не може да го направи тоа, бидејќи ја љуби и ја твори волјата на темнината и не ги замразила целосно пороците.


13. Затоа, да се подготвиме, активирајќи ја сета своја слободна волја и сета своја намереност, да одиме кон Господа и да станеме Христови следбеници, заради исполнување на волјата Христова и заради паметење и запазување на сите Христови заповеди, откако целосно ќе се оддалечиме од љубовта кон светот, да Му ги предадеме своите души на единствениот Христос, во умот да го имаме тоа - само со Него да се занимаваме, само за Него да се грижиме, само Него да Го бараме. А ако, поради телото, не го вложиме потребниот труд за исполнување на заповедите и за послушност на Бога, тогаш барем нашиот ум да не се оддалечува од љубовта кон Господа, т.е. од тоа Него да Го бара и кон Него да се стреми. А подвизувајќи се со таков ум, со правилен начин на мислење движејќи се по патот на вистината и секогаш внимавајќи на себе, да го здобиеме ветувањето на Неговиот Дух и по благодатта да се избавиме од гибелта во темнината на страстите, што ја обзеле душата, а преку ова да се направиме достојни за вечното царство и да се удостоиме да блаженствуваме со Христа низ сите векови, прославувајќи Го Отецот и Синот и Светиот Дух во вековите. Амин.

Издавач: ЃаконијА

Друго:

Посети: {moshits}

 



dobrotoljubie

Поуки од Светите Отци

dobrotoljubie

Духовност

Октомври 20, 2024
TviTER281

Монашки и свештенички семинар во митрополијата на Киншаса (06.09.2024 21:29)

Со Божја благодат и благослов на Неговата Светост Папата и Патријарх Александриски и на цела Африка г. Теодор II, во Митрополијата на Киншаса, во Конго, се одржаа семинари за монасите и свештениците.
Јуни 30, 2024
Avraamovo.GOSTOLJUBIE

Света Троица во Стариот Завет

„Секоја енергија која од Бога се простира на творевината и се именува со многу имиња, од Отецот излегува, низ Синот се протега, а во Духот Свет се совршува“ (Свети Григориј Ниски, „За тоа дека не смее да се говори за три Бога“). Вистината за постоењето на…

За нафората

HRISTOS.nafora
Нафората е осветен леб,кој бил принесен на жртвеникот и чија средина е извадена и…

Проскомидија

TVIT602
·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на…

Јован Дебарски Архиепископ Охридски (30 август/12 септември)

Сеп 13, 2021 Житија 3213
Овој свет и богоносен отец наш Јован Дебранин, Архиепископ Охридски и прв ктитор на…

Свети свештеномаченик Харалампиј

Фев 23, 2020 Житија 7698
ih3387
Секој човек со своето раѓање добива лично име по кое го препознаваат во текот на целиот…

Најново од духовност

Православен календар (2)

 

22/12/2024 - недела

Божикен пост (на риба)

Зачнувањето на Света Ана; Св. Ана, мајката на Пророкот Самуил; Преп. Стефан Новосјаен; Св. Софрониј, архиепископ Кипарски;
Правила и одредби на Православната Црква за постот
Православен календар за овој месец - МПЦ

Кожувчанка

Молитви кон Пресвета Богородица за секој ден во седмицата

 Радувај се, Ти Која од ангелот ја прими радоста на добрата вест дека Бог Слово ќе прими тело од Тебе! Радувај се оти го носеше Создателот во Твојата утроба! Радувај се Ти Која го роди Бога во тело, Спасителот на светот! Повеќе...

Тропар

Тропар на св. Христови маченици Мина, Ермоген и Евграф 10 декември / 23 декември 2024

Тропар на св. Христови маченици Мина, Ермоген и Евграф 10 декември / 23 декември 2024

Велики сте вие Мино и Ермогене,кои лично Христово присуство вовашите страдања измоливте.Благодатта преку вас не само Евграфа туку и целото...

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Тропар на светата Господова пророчица Ана мајка на Пророк Самоил 9 декември / 22 декември 2024

Се зарадува душата твоја во Господа,а таа радост по твоите молитви Христос ја пренесе на верните свои,о Ано смирена слугинко...

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Тропар на светиот апостол Андреј Првоповикан 30 ноември / 13 декември 2024

Како првоповикан меѓу апостолите,и брат на врховниот апостол,Андрее, моли го Владиката на сите,мир да ѝ подари на вселената,и на душите...

Духовната убавина на Богородица се пројавува и во моментот на Распнувањето на Нејзиниот Син

Тебе, Богородице поборнице – војвотко, ние слугите Твои, откако се избавивме од зло, Ти пееме победни и благодарствени песни. Ти имаш сила непобедна, од секакви опасности ослободи не за да Ти пееме : Радуј се, Невесто Неневесна! Повеќе...

Болестите според светоотечкото учење

Значи, не се надевај на лекарска вештина без благодат и не ја отфрлај своеволно, туку моли Го Бога да ја спознаеш причината за казната, а потоа моли за избавување од немоќта, трпејќи сечење, горење, горчливи лекови и сите лекарски казни Повеќе...

Свети Лука Симтерополски: Архиепископ и хирург

Едноставно е да се претпостави дека професорот – епископ, соединувајќи го во своите раце крстот и скалпелот, ги порази современиците токму со тоа необично соединување на двете разновидни сфери на активност.  Повеќе...

Духовни поуки: „Помоли се за мене“

Со Бога зборувај многу, а со луѓето малку; ако во Божјиот закон се подучуваш - ќе успееш и во едното и во другото. Повеќе...

Живот без стрес

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес.. Повеќе...

Митрополит Струмички Наум - Да пораснеме барем до Стариот Завет

И не само што немаат туку се и очигледна пречка за влез во Царството Небесно, и пречка да се сфати и пренесе неговата идеја и порака. Повеќе...

Епископ Тихон Шевкунов: „НЕСВЕТИ, А СВЕТИ“

Несвети, а свети. Луѓе, кои навидум живееле во нашето секојдневие, се соочувале со проблемите со кои ние се судираме, боледувале од болести од кои ние боледуваме, често осудувани од околината, а сепак, не биле секојдневни. Луѓе, кои не се на иконите, но го предавале животот од иконите во сите нивни дела, зборови, мисли. Луѓе, за кои тишината прозборила дека се свети.  Повеќе...

ГОЛЕМАТА ТАЈНА НА ДИВЕЕВО - Кој ќе доживее, ќе види

Како дополнување на оваа тајна, еве што слушнав од устата на 84-годишната игуманија на манастирот Дивеево, Марија. Бев кај неа во почетокот на 1903 година веднаш по канонизирањето на преподобниот Серафим и заминувањето на царското семејство од Дивеево. Повеќе...

Арх. Калиник Мавролеон: Монологот БОЖЈИ

 

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес. Повеќе...

За Моето име

Поуки на грузискиот Старец Гаврил Ургебадзе за последните времиња

 

„Ѓаволот има 666 мрежи. Во времето на антихристот луѓето ќе очекуваат спасение од космосот. Тоа ќе биде и најголемата замка на ѓаволот: човештвот ќе бара помош од вонземјаните, не знаејќи дека тоа се, всушност. – демони.“ Повеќе...

Взбранной Воеводе победительная