логоFacebook  Twitter  YouTube  eMail

Кожувчанка


karelin1.jpgКога размислувам за минатото тоа ми изгледа како некаков список со загуби и пресметка на промашувања. Тоа е извештај за проживеаниот живот пред самиот себе. А што ќе се открие во вечноста, кога ќе се соголат темните длабочини на душата – кој знае? Ако се прашам себе за што најмногу жалам, најверојатно ќе одговорам: не жалам толку заради своите падови во грев кои се неизбежни за гордиот дух колку заради друго.

Господ ми даде можност која повеќе не може да се повтори: средби и општење со луѓе кои го стекнале она што нашиот прататко го изгубил - благодатта. Во овие луѓе се чувствуваше неземна сила, од нив зрачеше некоја непоимлива духовна топлина. Со самиот свој живот сведочеа за Бога, како зраците за постоењето на сонцето, во своите срца носејќи светлина која е запалена од Таворската светлина. Го имаа она на кое светот заборавил, она што човештвото трагично го изгубило – светоста.

Се наоѓав покрај овие луѓе, ги гледав, разговарав со нив, ја чувствував благодатта која од нив исходеше, онаа особена мудрост која не само што знае, туку и гледа. Ја чувствував силата на нивните молитви, длабочината на зборовите и истовремено, па колку и да е чудно тоа, не чувствував колку се драгоцени средбите со нив, средби кои и до ден – денес остануваат најголем настан во мојот живот. Мислев дека секогаш ќе биде така, дека општењето со нив не е дар Божји, туку вообичаено и секојдневно нешто. Не ги ценев доволно, и тоа е една од најголемите грешки во мојот живот. Не го зедов од нив она што ми го нудеа. И повеќе од тоа – какво слепило! – мислев дека ги знам делата на аскетите и патериките подобро од нив и често разменував општење со нив за книгата која сум ја читал низ призмата на своите страсти.

Тие сакаа да ми го пренесат она што го стекнале со голем труд, во борба со гревот и со послушание кон своите старци. Меѓутоа, ништо не можев да прима од нивното богатство, затоа што мојата гордост како ѕид стоеше помеѓу нас. Старецот кој стекнал благодат сака да ја подели со некој, тој се радува ако наиде на душа, која е во состојба да го прифати ова богатство, се радува како тој другиот да е – самиот тој.

Другите беа попослушни од мене, по својата простодушност тие во поголема мера можеа да го примат духот на старците. Меѓутоа, во никој случај не ги осудувам, но ми се чини дека и тоа беше само блед одраз. Зедоа повеќе од мене, но се испостави дека и ова “повеќе” е многу малку.

Преподобен Макарије Велики говореше: “Не сум монах, туку само сум видел монаси”, иако самиот беше силна ѕвезда на небото на Тиваида. А што ние да кажеме? Пред наши очи отидоа последните духоносни старци. Тоа веќе не беше осиромашување, туку катастрофа. Старците личеа на земни Анѓели. Својство на Анѓелите е смирението. Анѓелот е дух невидлив за телесните очи; и тие се трудеа да бидат невидливи и непрепознати од светот. Само оној кој имаше духовни очи можеше да ја види нивната вистинска големина и убавина.

Трагичната ситуација на современото монаштво се состои во тоа што практично и да нема наставници кои би се бавеле во текот на животот со Исусова молитва и очистување на срцето. Меѓутоа, постоеше момент на трагичност и во животот на последните старци: тие не наоѓаа искрени ученици и послушници, оние кои би можеле да ги заменат, да го примат нивното искуство и да станат наследници на нивниот благослов. И овие старци се чувствувале осамено – не во наше сфаќање на ово збор: нивната душа секогаш беше со Бог, - но се чувствуваа осамени, како стар цар кој не може да најде наследник и не гледа рака која е во состојба да го задржи неговиот скиптар.

Околу старците се собираше народ. Меѓутоа, тие со луѓето мораа да разговараат на нивниот детски јазик, а најскриеното не можеа да го пренесат. Древните оци како да продолжуваа да живеат во своите ученици, а овие старци го однесоа богатството кое го стекнаа со себе во гробот, давајќи им го на луѓето само неговиот најмал дел, зашто овие тоа повеќе не можеа да го примат, тогаш да можев да ја прозрам во овие старци духовната сила, која е во состојба да му даде живот на моето срце, да ме преобрази, веројатно на нив би гледал како просјак на богаташи, би се трудел да ги слушам како пратеници Божји, да им служам како на свои господари; би го ловел во лет секој нивни збор како што луѓето фаќале златни монети кои царот ги фрлал во мноштвото народ кога излегувал. Меѓутоа, нивните зборови ми се чинеа премногу едноставни. И тие си заминаа од овој свет, оставајќи во мојата душа само тага заради моето слепило. Меѓутоа, не: овие луѓе ми ги оставија мене и на светот своите имиња и своите гробови. Можда низ молитва кон нив или низ молитва за нив невидливо ќе се сретнам со нив и тие без зборови ќе ми го кажат она што не ги прашав во приликите на средбите. Или ќе ме потсетат на она што сум го слушнал, но на што, авај не сум посветил внимание и што сум го заборавил.

Како што кажува Ездра, земјата се измори од времињата и од нашите гревови децата ќе се раѓаат послаби и понемоќни од нивните татковци (3 Ездра 5, 52 – 53). Символично ова значи дека луѓето нема да можат да ја достигнат онаа духовна висина која ја достигнуваа некогашните подвижници, дека недостига дух на побожност, тие ќе се раѓаат и ќе растат во атмосфера затруена од гревот. И навистина: сега веќе нема старци како што порано беа; тие отидоа, оставајќи после себе некоја ненадокнадлива празнина.

Помина времето на прогони, почнаа да се обновуваат манастирите, се појави нова генерација монаси, меѓу нив има многу искрени верувачи, добри и верни на Црквата. Меѓутоа, кога за време на Зоровавел жителите на Ерусалим кои се вратија од ропство подигнаа нов Храм и народот ликуваше, неколку старци кои во детството го виделе Соломоновиот Храм плачеа и од радост што се гради светилиште и од тага што убавината и велелепноста на некогашниот Храм повеќе не се повторува.

Светот брзо се менува. Две генерации поминаа пред моите очи и повторно би сакал да ги повторам зборовите на Макарије Велики: “Јас не сум монах, но сум видел монаси”. И за тоа Му благодарам на Бога.

Во споредба со старците, кои заминаа дури и најдобрите монаси на нашето време личат на јагленче кое се прпелка во пепелот. Меѓутоа, ова јагленче сеуштен не зрачи со топлина, и иако не се оган кој силно гори околу нив човекот сепак може да не загине од духовно студенило. Во споредба со некогашните старци денешните оци личат на бледа светлина од ноќни светилки: тоа не е дневна светлина, но и со нивното светкање може некако да се разликуваат контурите на предметите, може да се разликува патот од жбунови и ровови. Затоа современите монаси, кои тагуваат што повеќе нема старци треба да бидат свесни: како и ние, ни тие не би можеле да го примат духот на поранешните оци; меѓутоа, нека ги почитуваат оние што се сеуште покрај нив.

Денешните наставници повеќе ја немаат силата на оние кои си отидоа. Духот на светот ги притиска во поголема мера, но и покрај нив човек сеуште може да се спаси. А кога ќе одат и тие, во светот ќе стане уште потемно и уште поладно, и многумина после нив ќе речат со горчина: “Зошто, зошто од нив не ги зедовме барем оние трошки кои тие ги имаа!...”

Подготви: Михаила Поповска

Посети: {moshits}



dobrotoljubie

Поуки од Светите Отци

Видео содржини

dobrotoljubie

Духовност

Октомври 20, 2024
TviTER281

Монашки и свештенички семинар во митрополијата на Киншаса (06.09.2024 21:29)

Со Божја благодат и благослов на Неговата Светост Папата и Патријарх Александриски и на цела Африка г. Теодор II, во Митрополијата на Киншаса, во Конго, се одржаа семинари за монасите и свештениците.
Јуни 30, 2024
Avraamovo.GOSTOLJUBIE

Света Троица во Стариот Завет

„Секоја енергија која од Бога се простира на творевината и се именува со многу имиња, од Отецот излегува, низ Синот се протега, а во Духот Свет се совршува“ (Свети Григориј Ниски, „За тоа дека не смее да се говори за три Бога“). Вистината за постоењето на…

За нафората

HRISTOS.nafora
Нафората е осветен леб,кој бил принесен на жртвеникот и чија средина е извадена и…

Проскомидија

TVIT602
·Што е Проскомидија? Еретиците немаат Проскомидија. Проскомидијата е уводниот дел на…

Јован Дебарски Архиепископ Охридски (30 август/12 септември)

Сеп 13, 2021 Житија 3123
Овој свет и богоносен отец наш Јован Дебранин, Архиепископ Охридски и прв ктитор на…

Свети свештеномаченик Харалампиј

Фев 23, 2020 Житија 7592
ih3387
Секој човек со своето раѓање добива лично име по кое го препознаваат во текот на целиот…

Најново од духовност

Православен календар

 

14/11/2024 - четврток

+Светите Козма и Дамјан; Светиот маченик принцот Ерминигелд; Преподобниот маченик Јаков со учениците Јаков и Дионисиј;

Правила и одредби на Православната Црква за постот
Православен календар за овој месец - МПЦ

Кожувчанка

Молитви кон Пресвета Богородица за секој ден во седмицата

 Радувај се, Ти Која од ангелот ја прими радоста на добрата вест дека Бог Слово ќе прими тело од Тебе! Радувај се оти го носеше Создателот во Твојата утроба! Радувај се Ти Која го роди Бога во тело, Спасителот на светот! Повеќе...

Тропар

Тропар на св.бессребреници  и чудотворци Кузман и Дамјан 1/14 ноември 2024

Тропар на св.бессребреници и чудотворци Кузман и Дамјан 1/14 ноември 2024

Свети бессребреници и  чудотворци, Козмо и Дамјане, посетете ги нашите немоќи,   бесплатно примивте, бесплатно давајте ни.

Тропар на св. Христови апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј, и Аристовул 31 октомври / 13 ноември 2024

Тропар на св. Христови апостоли Стахиј, Амплиј, Урван, Наркис, Апелиј, и Аристовул 31 октомври / 13 ноември 2024

О достославни ученици Христови,вие Бисерот го најдовте,радоста со родот човечки ја споделивте,со неа исполнети маките и прогоните за трици ги...

Тропар на св. Христови апостоли  Клеопа, Терциј, Марко, Јуст и Артем 30 октомври / 12 ноември 2024

Тропар на св. Христови апостоли Клеопа, Терциј, Марко, Јуст и Артем 30 октомври / 12 ноември 2024

Апостоли свети Христови,трагајќи по патот на слободата Христа го пронајдовте,со учењето за бесмртноста темнината на незнаењето ја осветливте,молете се о...

Духовната убавина на Богородица се пројавува и во моментот на Распнувањето на Нејзиниот Син

Тебе, Богородице поборнице – војвотко, ние слугите Твои, откако се избавивме од зло, Ти пееме победни и благодарствени песни. Ти имаш сила непобедна, од секакви опасности ослободи не за да Ти пееме : Радуј се, Невесто Неневесна! Повеќе...

Болестите според светоотечкото учење

Значи, не се надевај на лекарска вештина без благодат и не ја отфрлај своеволно, туку моли Го Бога да ја спознаеш причината за казната, а потоа моли за избавување од немоќта, трпејќи сечење, горење, горчливи лекови и сите лекарски казни Повеќе...

Свети Лука Симтерополски: Архиепископ и хирург

Едноставно е да се претпостави дека професорот – епископ, соединувајќи го во своите раце крстот и скалпелот, ги порази современиците токму со тоа необично соединување на двете разновидни сфери на активност.  Повеќе...

Духовни поуки: „Помоли се за мене“

Со Бога зборувај многу, а со луѓето малку; ако во Божјиот закон се подучуваш - ќе успееш и во едното и во другото. Повеќе...

Живот без стрес

Ако разбереме што се крие зад стресот, ако ја видиме лагата, која што се крие зад него, на крајот ќе увидиме дека не постои причина за да бидеме во стрес.. Повеќе...

Митрополит Струмички Наум - Да пораснеме барем до Стариот Завет

И не само што немаат туку се и очигледна пречка за влез во Царството Небесно, и пречка да се сфати и пренесе неговата идеја и порака. Повеќе...

Епископ Тихон Шевкунов: „НЕСВЕТИ, А СВЕТИ“

Несвети, а свети. Луѓе, кои навидум живееле во нашето секојдневие, се соочувале со проблемите со кои ние се судираме, боледувале од болести од кои ние боледуваме, често осудувани од околината, а сепак, не биле секојдневни. Луѓе, кои не се на иконите, но го предавале животот од иконите во сите нивни дела, зборови, мисли. Луѓе, за кои тишината прозборила дека се свети.  Повеќе...

ГОЛЕМАТА ТАЈНА НА ДИВЕЕВО - Кој ќе доживее, ќе види

Како дополнување на оваа тајна, еве што слушнав од устата на 84-годишната игуманија на манастирот Дивеево, Марија. Бев кај неа во почетокот на 1903 година веднаш по канонизирањето на преподобниот Серафим и заминувањето на царското семејство од Дивеево. Повеќе...

Арх. Калиник Мавролеон: Монологот БОЖЈИ

 

Те гледав кога се разбуди угрово. Чекав да ми кажеш два-три збора, да се заблагодариш за се што ти се случува, да побараш мое мислење за се што треба да правиш денес. Повеќе...

За Моето име

Поуки на грузискиот Старец Гаврил Ургебадзе за последните времиња

 

„Ѓаволот има 666 мрежи. Во времето на антихристот луѓето ќе очекуваат спасение од космосот. Тоа ќе биде и најголемата замка на ѓаволот: човештвот ќе бара помош од вонземјаните, не знаејќи дека тоа се, всушност. – демони.“ Повеќе...

Взбранной Воеводе победительная