Дома

Благата вест ширејќи се по земјата,
се изли и од устата твоја дури и до Индија,
о Вартоломее апостоле Христов,
на крст стрмноглаво прикован,

„… што е сета оваа слава, богатство, величественост, која неповратно го лишува лицето до смрт? И бесмртната душа, раздвоена од несовршеност, како затворена во затворот на неговото смртоносно тело, нема да најде одмор, затоа што тој човек не ја воспитувал, не се принудувал во молитва, ниту мислел на Бога, не се смирувал во лишувања и таги. О, смрт, кој може да те избегне!“

Кога би ја исполнувале заповедта Господова за љубов кон Бога и ближниот, тогаш не би имало ни роб, ни слободен, ни старешини ниту потчинети, ниту богати ни сиромашни, ни мали ни големи, па ни самиот ѓавол не би ни бил познат, и не само еден, и двајца да се, нека бидат и стотина и илјада, тие не би можеле да направат ништо лошо,

Кадилница на апостолите Јован и Павле,
саду Христов миомирисен, Евтихие рамноапостолни,
ангел пред тебе патот го отвараше,
Духот во тебе Христа го сведочеше,

Погледни се и ти, кој си се крстил во името Господово, такви ли се твоите дела, како оние, во кои Он се објави Себеси? Или каков ќе се јавиш во денот на Славата Негова и со каква награда ќе се овенчаш, ако го немаш венецот на победата над страстите, победени од тебе, - оние (страсти) кои веќе ги има победено твојот Цар, покажувајќи ти пример во Себе?

 Еднаш ми се приближи Атанасиј Андреевич, држејќи во раката голем сребрен крст,

што се носи на телото, и рече:
- Запамтете, овој крст е мој - и ми го стави на вратот.

Јас го чував тој крст како драг подарок, не помислувајќи каква сила има тој.

Открив случајно.

Како гранка накалемена на стеблото,
сок животен од Небесата прими,
коренот на учењето Христос Спасителот
во низата Свои столбови те постави,

„Бог е Љубов“. Од љубов кон паднатиот човечки род, Господ не се „двоумел“ да принесе најголема жртва. Бог Отецот Го пратил Својот Син на крстни маки, и Бог – Синот е послушен до смрт на Крстот, а Бог – Светиот Дух не се гнаси да влезе во грешната човечка душа да ја очисти и спаси. Господ што уште може повеќе да стори за нашето спасение? „

Еве како - да си простосрдечен како апостолите, да не ги прикриваш своите човечки недостатоци, да не се преправаш како многу побожен, да не лицемериш - тоа е патот на нашето спасение. Макар и навидум лесен, тој не му успева на секого и не е разбирлив за секого. А, меѓутоа, тој е најблискиот пат на спасението и ја привлекува Божјата благодат.

Нема посилен страв
кој умот го вжештува
кој срцето го стега,
душата ја ранува –
од разделба безпокојна.

Разделба безверна,
разделба таговна,
разделба осамена,
онаа која нe  дарува
за пријател да немаме замена.

Крв јагнешка и јарешка не посака Господи,
жртва сепаленица отфрли,
а само срце скрушено и смирено не презре, та затоа
Црквата ја втемели на каменот на Твоите свети заповеди.

На ден 01. 09. 2018 година, кога Светата Црква си спомнува за Празникот на иконата – Патеводителка на Пресвета Богородица; св. мч. Андреј Стратилат; преп. Теофан Македонски, со благослов на надлежниот архиереј на Австралиско-сиднејската православна епархија, Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Дебарско-кичевски и Плашки и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, а

„Домаќинот, царот, кој приредува свадба е нашиот Спасител. Неговата куќа е Црквата, а богато сервираната маса е светата Причест. Исус, Кој е Бог и Господ, ги поканува сите да дојдат. Ниту еден домаќин во светов не е во состојба да понуди нешто повеличенствено од Христа, Кој со Својата човечка и божествена природа е леб и вино за нас – леб за вечен живот и вино за бескрајно блаженство.“ 

 Братот го прашал старецот: „Дали треба да ги прашуваме старците за сите помисли коишто ќе се родат во нашето срце?“ Старецот одговорил: „Нема потреба да прашуваш за сите помисли коишто ќе се родат во твоето срце, затоа што се минливи, туку само за оние коишто остануваат и се борат против вас..

Достоевски велеше: Се ми е дозволено. Овој израз е потполно точен во неговата духовна смисла, но не и во стварноста во која живееме. Каде греши Достоевски, ако греши? Во своето дело не се повикува на Апостол Павел кој вели: Се ми е позволено, но не е се полезно, се ми е позволено, но ништо не сакам да завладее со мене (1 Кор. 6, 12).

Мирот Господов на дар ти се подари,
о Тадее Христов апостоле,
кадешто во Име Божјо приман беше,

 „ ...Таа ноќ (спроти Велики Петок) никако не спиев. Го прочитав само првото Евангелие и ислушав уште три и отидов во келијата. Мислев, дека ќе заспијам, но не можев. Од тоа чувствував замор. Но, не треба ли јас за ова да благодарам на Бога? Тој за нас трпел такви неподносливи страдања, маки и скрби, така што, во Гетсиманската градина, рекол: ,Смртно е нажалена Мојата душа' (Мт. 26, 38).

Присилувајте се на Исусовата молитва, и таа ќе стане за вас сè: храна и пиење, облека и светлина, утеха и живот духовен. Сè ќе добие оној кој ја има молитвата. Без неа, ништо нема да ја задоволи душевната празнина. Сакате да го засакате Христа? Засакајте ја молитвата..

Ах, Господе Боже наш, народ не те послуша,
наместо Љубов власт над себе од човек побара,
да го води на каде не сака, да не се прашува каква е Божјата волја.

Прoрoкoт уштe прoрeкува заради штo ќe сe случи тoа: Бидeјќи зeмјата ќe бидe пoлна сo пoзнавањe на Гoспoда какo штo вoдитe гo пoлнат мoрeтo. Набљудуван тeлeснo, сeкoј чoвeк e зeмја. Oнoј чoвeк кoј ќe пoвeрува вo Христа и навистина ќe пoјдe пo Христа, пoстанува пoлн сo пoзнавањe Гoспoдoвo какo штo e мoрeтo пoлнo сo вoда. Такви билe мнoгу пoeдинци.