Свети Максим Исповедник
Светите беа благи и човекољубиви, благоутробни и милосрдни, имајќи еднаква љубов кон целиот човечки род, со силата на којашто во текот на целиот свој живот го чуваа најголемото од сите богатства, смирението, тој чувар на духовните дарови и разрушител на ним спротивното зло. Тие пребиваа неуловливи од сите страдални искушенија: од волните коишто сами си ги наметнуваме, и од неволните, што ни доаѓаат однадвор, потиснувајќи го со воздржание напливот кај првите, и истрајувајќи трпеливо при нападите кај вторите.
Храмот на св.вмч Димитриј, Скопје
На 19 септември 2010 година, во Седумнаесеттата недела по Педесетница, на празникот на Спомен на чудата на Св. Архангел Михаил; Свети Евдоксиј и Преподобен Давид, во храмот на св. вмч. Димитриј во Скопје, се отслужи Божествена Литургија. На Литургијата верениот народ се причести со Светите Христови Тајни.
Свето Евангелие од светиот апостол Јован (зач. 60)
Во она време, првосвештениците и старешините народни направија совет против Исуса за да Го убијат; и Го одведоа при Пилата, велејќи: „Земи, земи, распни Го!“ Пилат им рече: „3емете Го вие и распнете Го, оти јас не наоѓам во Него вина.” Јудејците му одговорија: „Ние имаме Закон и според нашиот Закон Он треба да умре, зашто Сам се направи Син Божји.” Кога го чу Пилат овој збор, повеќе се уплаши. И пак влезе во преторијата и Му рече на Исуса: „Од каде си Ти?” Но, Исус не му даде одговор. Пилат Му рече: „Мене ли не ми одговараш? Не знаеш ли дека имам власт да Те распнам, и власт имам да Те пуштам.” Исус одговори: „Ти не би имал никаква власт над Мене, ако не ти беше дадено одозгора.“ Штом го чу овој збор, Пилат Го изведе Исуса надвор и седна на судискиот стол, на местото, што се вика Литостротон, а по еврејски Гавата. Тогаш беше петок пред Пасха, околу шестиот час. И им рече Пилат на Јудејците: „Еве Го вашиот Цар!” Но, тие викаа: „3еми, земи, распни Го!” Пилат им рече: „Царот ваш ли да Го распнам?” Првосвештениците одговорија: „Ние немаме цар, освен кесарот.” И тогаш им Го предаде, за да биде распнат. И Го зедоа Исуса, и Го поведоа. И носејќи го Својот крст, Он излезе на местото, што се вика Лобно, а по еврејски Голгота; таму Го распнаа, а со Него други двајца, од едната и од другата страна, а насреде - Исуса. Пилат, пак, напиша и натпис, и го кладе на крстот. А беше напишано: „Исус Назареецот, цар Јудејски.” Овој натпис го читаа мнозина од Јудејците, бидејќи местото, каде што беше распнат Исус, беше близу до градот; а беше напишано на еврејски, грчки и латински. При крстот Исусов стоеја мајка Му Негова и сестрата на мајка Му, Марија Клеопова, и Марија Магдалина. А Исус, штом је виде мајка Си, и ученикот, кого го љубеше, како стои, span class="Grave">ѝ рече на мајка Си: “Жено, ете ти син!” Потоа му рече на ученикот: „Ете ти мајка!” И од тој час ученикот Ја зеде при себе. По ова, знаејќи Исус дека е сè свршено. И кога ја наведна главата, го предаде духот. Бидејќи беше петок, Јудејците, за да не останат телата на крст во сабота, оти во таа сабота беше голем ден, го замолија Пилата да им ги прекршат колената и да ги симнат. Тогаш дојдоа војниците и им ги прекршија колената на првиот, како и на вториот, што беа распнати со Него. А кога дојдоа до Исуса и Го видоа дека беше веќе умрен, не Му ги прекршија колената; но еден од војниците со копје Му ги прободе ребрата, и наеднаш истече крв и вода. И кој виде - посведочи, и сведоштвото му е вистинско.
Лето Господово 2010
