Архиерејска Божествена Литургија - во Св. Петар и Павле во Краун Поинт, Индијана

Св. Петар и Павле во Краун Поинт, Индијана

Беседа на Митрополит Американско-канадски г. Методи на Божествената Литургија, којашто ја отслужи на втората недела по Педесетница, на денот кога Православната Црква го празнува Преподобен Никита епископ Халкидонски во црквата "Св. Петар и Павле" во Краун Поинт, Индијана:

" Возљубени браќа и сестри, онака како што Господ ги повика Светите Апостоли на нивната мисија зошто и самото име Апостоли значи испратени, оние кои што Господ ги испрати да го проповедаат за Евангелието Божјо по целиот свет , исто така и секој Христијанин Господ го праќа во овој свет за да сведочи за Христовото Еванелие. Нашето сведоштво не може да биде идентично со сведоштвото на Светите Апостоли меѓутоа тоа може да биде сеопфатно како што беше и нивното. Зошто Бог не испраќа не само со збор да проповедаме туку да проповедаме со живот, да проповедаме со трпение, да проповедаме со покајание. Зошто нашата проповед , нашата мисија е подеднакво важна како и мисијата на Светите Апостоли. Со еден збор, со едно добро дело ние можеме да спасиме една човечка душа. Со еден лош збор, со еден лош гест ние можеме на тој човек да му го затвориме царството небесно. Токму затоа и Господ поучувајќи не преку Евнгелските четива за тоа на кој начин живее, на кој начин се подвизуваа Светите Апостоли и нас не поучува на кој начин ние треба да постапуваме зошто нашата мисија е навистина одговорна, нашата мисија е најпрвин спасението на нашата сопствена душа, меѓутоа велиме спасението е соборно, се спасуваме сите заедно и токму затоа треба да внимаваме на сето она што го правиме. Љубовта да биде темел на секој наш гест, на секој наш збор, на секоја наша мисла зошто не стоиме само пред луѓето ние стоиме и пред живиот Бог кој ги гледа нашите дела, кој го слуша нашето срце и нашите помисли и токму затоа во се и пред се нашето апостолство треба да биде апостолство на љубов, апостолство на ширење на Светото Евангелие преку љубовта во животот, во делата, во мислите, љубовта во се што го чини нашиот живот. Ако имаме таков живот, ако имаме такви дела, и ако имаме такви мисли Бог ќе го прими нашето Апостолство и мнозина ќе се спасат преку него. Ако пак нашиот живот не биде таков тогаш крајно време е да се вразумиме и да се сетиме на апостослството на овие подвижници од Евангелието, на Светите Апостоли, па да почнеме да ги подржаваме и навистина да бидеме чеда Божји зошто Бог не повика од небитије во битије, не повика во овој свет за апостолство, не испрати секаде по овој свет, да сведочиме не само на најблиските туку и на сите луѓе коишто живеат и тука и насекаде. Нашето апостолство на тој начин е универзално. Универзалната димензија на тоа апостолство е во тоа да сведочиме исполнувајќи ги Божјите заповеди, постојано живеејќи за Светата Литургија и живеејќи со Светата Литургија зошто ова што му го принесуваме денес на Бога како Света Литургија, тоа нема ниту почеток ниту крај во овој свет. Оваа Литургија ја служиме заедно со Светите Апостоли, заедно со сите Светии, со Светите Ангели и таа трае во вечноста на живиот Бог. Таа Литургија ја служиме и во неа живееме и тогаш кога ќе го напуштиме овој храм, кога ќе се вратиме дома меѓу нашите блиски, кога ќе ја поставиме трпезата во нашата куќа, кога одиме по улица и се поздравуваме, тогаш кога ги празнуваме нашите празници, тогаш кога ги испраќаме нашите покојни, секогаш и во се ја служиме Светата Литургија зошто таа е служба на живиот Бог и таа не престанува ниту тука, ниту во царството небесно. Амин"

известува: ѓакон Стеван Барјактаров