Промоција на Евангелие во Брајово писмо (28.05.2013)

Библиско здружени на Р. Македонија во своите програмски активности го вклучи и проектот трансформирање на Новиот Завет од ворд во Брајово писмо. Преводот е направен во Англија, а корекции на спецификите на македонскиот јазичен изговор ги направи Коце Димов. Доцент м-р Петко Златески во промотивната најава се заблагодари на сите кои вложиа труд и финансиски средста во овој значаен проект. Покрај Евангелието според Матеј и Лука, во подготовка се и остнатите две(на Марко и Јован), кои до крајот на годината би требало да излезат од печат. Проф. д-р Ратомир Грозданоски во воведот на промотивната беседа рече : „ Денес сме овде за промоција на две необични книги, а и нивната необичност е двојна. Прво, затоа што се напишани со Браилово писмо, кое е едно и единствено за сите јазици и за сите народи. И второ, затоа што се Евангелие, кое исто така е едно и единствено за сите луѓе во светот. Нема друго и поинакво евангелие. Нема Евангелие за нас – Евангелие за нив, туку е едно, како што е еден Бог и еден е човекот.

Што е Евангелието? Тоа е Божји збор искажан на човечки јазик. А секој збор е вест, известување, кажување некому нешто ново. Оттаму и Евангелие, во превод од грчки јазик, значи Благовестие. Тоа е блага вест, добра вест, радосна вест. На сите јазици во светот, Евангелие значи радосна вест. На старите богослужбени книги кај нас, кои се напишани на црковно-словенски јазик не пишува Евангелие, туку Благовестие.“

Во текот на промоцијата беа исполнети неколку духовни композиции во изведба на псалтите од хорот Воскресение, и хорот при Богословскиот факултет, додека Коце Димов , прочита извадок од Евангелието според Матеј.

Brailovo.Evangele.jpg

Проф. д-р Ратомир Грозданоски
ЕВАНГЕЛИЕТО – БОЖЈИ ГЛАС ДО НАС

Денес сме овде за промоција на две необични книги, а и нивната необичност е двојна. Прво, затоа што се напишани со Браилово писмо, кое е едно и единствено за сите јазици и за сите народи. И второ, затоа што се Евангелие, кое исто така е едно и единствено за сите луѓе во светот. Нема друго и поинакво евангелие. Нема Евангелие за нас – Евангелие за нив, туку е едно, како што е еден Бог и еден е човекот.

Какво е тоа Благовестие, чија е таа вест, за кого е и зошто е радосна вестa? Тоа е Божјо Благовестие, Божја вест за човекот, а е радосна вест затоа што му кажува за спасението. Евангелието ни говори за спасението на луѓето. Во него Бог му говори на човекот. Го известува, му кажува дека ќе биде спасен од гревот, злото и смртта и му кажува како. Зар не е тоа радосна вест? И уште повеќе, и уште поважно е тоа што таа вест е со доверба и доаѓа не од човек, туку од Бога, а Бог е вистина и љубов, сезнаен и семожен (1. Јов. 4,8).

Времето се исполнило (Гал. 4,4), Бог дошол на земјава во човечко тело, и се понизил од Бог да стане човек, за да го спаси човекот (Јован 1,14; Филип. 2,6-7; 1. Тим. 3,16).

Ете, тоа што го правеше Бог на земјава како човек меѓу луѓето; тоа што им го говореше Богочовекот Исус Христос на луѓето, што ги поучуваше, им кажуваше, ги лекуваше и им помагаше во секое добро дело; тоа е запишано во Евангелието. Тоа е Евангелието. Книга на животот и на спасението. Божји збор до човекот.

Кој го запишал тој збор? Бог не, туку човек го запишал. Од Бога избрани луѓе го запишале Божјиот збор. Тоа е напишано со човечка рака, на јазикот на луѓето, за да може секој човек да го разбере и да го сфати, па да го исполнува зборот Божји.

Како тоа го направиле пишувачите? Бог не застанал на небото како на говорница, за да им говори на луѓето, па кој знае или кој сака нека пишува, туку избрал добри, побожни и умни луѓе, кои требало да го запишат Божјиот збор, Божјата порака и заповед кон луѓето. Но, и ним не седнал да им диктира, туку ги умудрил и ги раководел со вдахновение од Светиот Дух? Што е вдахновението од Светиот Дух? Богодадена инспирација. Тоа е човек инспириран од Бога за да го напише тоа безгрешно и точно. Така ги пишувале евангелијата – така е напишано Светото писмо и затоа се вели дека „целото Писмо е од Бога вдахновено“ (2. Тим. 3,16).

Наречено е „Писмо“. Зошто? Затоа што е запишан Божјиот збор, поука и порака и е упатено конкретно до човекот, како и секое писмо што се пишува и се упатува до некого. Но, тоа е „Свето писмо“, бидејќи е испратено од Бога, а Бог е свет. А штом ќе се добие писмо, секој љубопитно брза и сака веднаш да го отвори и да го прочита, зар не? Така треба да правиме и ние со Светото писмо! Да го отвориме и да го прочитаме!

Евангелието не е од човек, ниту е научено од човек, туку е откровение на Исуса Христа (Гал. 1,11) и никој не смее „да го изопачува Благовестието Христово“ (Гал. 1,7).

Евангелието е едно во четири книги: Евангелие според Матеј, според Марко, според Лука и според Јован. Зошто се четири, а не едно? – За да поверуваат и најсомнежливите, за да има повеќемина сведоци, а не само еден или двајца, оти, ако беше едно, па ќе речеа: хм, едно е и кој знае дали не е лажно. Четири се, за да биде од сите четири страни видено и сеопфатно кажано Божјото слово и спасителното дело. Четири – за да биде упатено на сите четири страни на светот. И пак не е сè запишано, туку онолку, колку што ни е потребно за спасение, како што вели последниот стих од евангелијата: „А има и многу други работи што ги изврши Исус, и кои, ако би се напишале по ред, ми се чини, не би можеле да се сместат во целиот свет напишаните книги“ (Јован 21,25).

Ние, денеска ги имаме пред нас, две од четирите евангелија: Евангелието според Матеј и Евангелието според Лука. Tие се двете најголеми евангелија и само овие две говорат за Христовото раѓање по тело. Да ги запознаеме поединечно – одделно.

Евангелието според Матеј е првото напишано Евангелие и тоа само 8 години по Христовото заминување од земјава на небото. Единствено тоа е пишувано во Ерусалим или во Светата земја, каде што живеел и дејствувал Господ Исус Христос. Тоа е Евангелие на првата Црква која била формирана најпрво во Ерусалим. Само тоа, од сите книги на Новиот завет, е пишувано на јазикот на којшто говорел Господ Исус Христос – на арамејски јазик – на говорниот еврејски јазик во Христовото време. Набрзо потоа било преведено на грчки од истиот автор и до нас е запазено само на грчки јазик.

Ова Евангелие го напишал апостолот Матеј, еден од најблиските 12 ученици на Господа Исуса Христа, кои биле постојано со Него, секаде и секогаш. Тој бил писмен човек, претходно бил цариник во Капернаум. Евангелието го пишувал за потребите на Црквата, бидејќи христијаните биле гонети од Ерусалим и тие се раселиле низ Азија, па не можеле да го слушаат словото Божјо од апостолите. А и апостолите требало да отидат по светот на проповед кај сите луѓе. И Матеј требало да замине од Палестина, па затоа го напишал Евангелието – и им го оставил тоа да им говори на христијаните за Христа Спасителот. Така и го насловил текстот, со првите зборови: „Книга за ... Исуса Христа“ (Матеј 1,1). Ова Евангелие е најпрво упатено до јудеохристијаните, а потоа и до сите луѓе во светот.

Евангелието според Лука, пак, е пишувано четвртина век подоцна. До тогаш христијанството се раширило по светот и станало новата вера не само на јудејците, туку и на незнабошците, односно, вера на сите луѓе. Затоа, имало потреба од Евангелие и кај незнабошците. Меѓу нив проповедал апостолот Павле. Тој усно ги ширел Благовестието и верата меѓу сите народи, а во Европа, најпрво кај нас, во Македонија. Така е запишано во Библијата. Кога бил во Азија и планирал да ги обиколи азиските цркви, кај кои беше проповедал порано, Божјиот план бил поинаков, па се вели: „не им беше допуштено од Светиот Дух да го проповедаат словото во Азија“ (Дела 16,6). Затоа, пак, додека беше таму „во Троада, преку ноќта имаше Павле видение: стоеше пред него еден човек, Македонец, кој го молеше и му велеше: ,Премини во Македонија и помогни ни!‘ По тоа видение, веднаш посакавме да тргнеме за Македонија, бидејќи разбравме дека Господ нè повикал таму да го проповедаме Евангелието“ (Дела 16,9-10). Така и направиле.

Со Павле бил и апостол Лука. Тие биле пријатели од студентските денови. Кога Савле (како што се викал порано Павле) студирал во Тарс книжевност и филозофија, Лука студирал медицина. Докторот Лука и книжевникот Савле слушале заеднички предавања и се дружеле. Се спријателиле еден јудеец и еден незнабожец. Се здружиле еден Евреин и еден Македонец. Чувте добро? Да, да Македонец – реков Македонец.

Лука бил Македонец од Филипи, а тогаш неговите живееле во Антиохија. Дали Лука се родил во Филипи, па се преселиле во Азија или се родил таму, не е битно. Тој е Македонец, како што е Македонец и Трајче од Торонто, иако е појден или роден во Канада.

Апостол Павле не можел да најде подобар сопатник и соработник за во Македонија, од лекарот Лука, неговиот пријател и другар од младоста, а којшто ги познавал и земјата и народот. Тој доаѓал како свој меѓу своите. Ако одел за Грција, Павле ќе земел, сигурно, Грк за придружник, а за Македонија – зел Македонец. Тоа е мудрост и гаранција за успехот во мисијата. Така и станало. Во Македонија христијанството се раширило брзо и стабилно, а Лука бил првиот епископ, надгледувач и раководител со Првата црква во Европа – со Црквата во Филипи.

Тој наш Лука од Филипи бил од Бога избран и боговдахновен да го напише третото Евангелие за Господа Исуса Христа. Од четворицата евангелисти, тројцата се Евреи, а само еден е неевреин и тој е Македонец. Божја промисла. На оној народ кому Бог сакаше најпрво да му го проповеда Евангелието, меѓу сите народи во Европа, од тој народ избра и евангелист, за да му го остави Евангелието и запишано.

Ако Евангелието според Матеј беше најпрво за потребите на христијаните во Ерусалим и Азија, а по него Евангелието според Марко е напишано за христијаните во Рим и Италија, тогаш Евангелието според Лука е посветено на христијаните меѓу Ерусалим и Рим – меѓу Азија и Италија, а тоа е просторот на Македонија и Елада.

Евангелието според Лука е напишано од Македонец и упатено, најпрво, до верниците во Македонија.

Тоа денес го имате и вие, драги мои, и ви е упатено вам. Нека ви биде од душевна полза и за спасение. Амин.

Brailovo.Evangele.jpg