Николај Е. Пестов
ПРАВОСЛАВНО ВОСПИТУВАЊЕ НА ДЕЦАТА
ПРИМЕР НА РОДИТЕЛСКАТА ПОБОЖНОСТ
Бидете со духот пламен .
Римј. 12,11.
Преподобен Серафим Саровски во разговор со Николај Александрович Мотовилов , ја одреди целта на христијанскиот живот како „стекнување на Духот Свет Божји“.
Значи, и ние, родителите и нашите деца имаме една цел во животот. Разликата меѓу нас и децата е единствено во тоа што ние, возрасните , можеме свесно да тежнееме кон таа цел и во склад со неа да го обликуваме нашиот живот , а душата на детето органски ќе се обликува во духовната атмосфера која што владее околу него.
Вештината на воспитувањето се содржи во тоа , духовното обликување да се извршува , постепено, но без прекин и детската душа како цвет да процвета , со убавината на христијанските добродетели во светлината на Духот Божји.
Преподобен Серафим Саровски говореше: " Стекнете дух на мирот и околу вас илјадници ќе спасите “.
Кога постои љубов, „дух смирен“, дух на праведност тогаш и верата на родителите ќе се прошири и на детето.
Апостол Павле вели: "А плодот на духот е: љубовта, радоста, мирот, долготрпеливоста , добротата, милосрдноста, верата , кротоста, воздржливиста“ (Гал. 5,22 - 23).
Природата на детето во основа е чиста, блага и отворена за добро. Ако нам, на возрасните ни е потребен многу напор во борбата со нашите грешни склоности, кај децата добродетелите во одредени услови може да се развиваат лесно и брзо .
Еден од главните фактори на нивниот духовно растење ќе биде подржувањето на постарите и усвојување на плодовите на Божјиот Дух од средината која што го опкружува.
Дете то кое умее да љуби , такво и ќе израсне , само ако растело во атсмосфера на взаемна љубов . Тоа и кога ќе порасне ќе има радост во себе и душевен мир, ако тие чувства владееле во неговото семејство.
Во него нема да се јавуваат сомнежи , ако верата на родителите била силна. Неговото срце ќе биде чувствително и отворено за туѓите страдања, ако тоа, заедно со родителите било постојан сведок , а во свое време, и учесник во милосрдните дела, широкоградост, обилни милосрдија, активно служење и сочувство со сите несреќни.
Децата кои се воспитувани во таквиот дух обично со голема радост и подготвеност помагаат на родителите во ваквото служење на ближните, давајќи свој придонес.
Да се сетиме како ревносно седумгодишното момче Вартоломеј (идниот преподобен Сергиј) го повикувал старецот – монах во домот на своите родители, знаејќи ја нивната љубов кон богомолците – талкачи.
Исто така, ревносни помошници биле децата за кои вака раскажува авторот на „ Кажувања на еден богобарател“:
„Слушнав зад себе извик: „Питачу, питачу, застани“.
Тоа викаа и трчаа кон мене дечиња – момче и девојче. Застанав, а тие , притрчувајќи ми ме фатија за рака.
„Ајде, да одиме кај мајка ми , таа сака сиромаси“.
– „ Јас не сум питач, - им велам, - туку минувач“.
– „ Од каде ти е тогаш бовчата?
Да одиме задолжително, мама ќе ти даде пари за пат“.
Во однесувањето и зборувањето на овие деца постои голема желба да го примат намерникот и да сторат добро дело, што го попримиле од своите родители.
По примерот на постојаната и усрдна молитва на родителите се раѓа и молитвта на децата .
Исто така, на живи примери децата се учат на стравот Божји, смирение, кротост, трпење и воздржување (во зборови, храна и сл. ).
Тоа се услови во кои врз основа на законот на подражување може да созрее во нашето дете „ во срцето на сокриениот човек, во постојаност и тих дух “
(1. Петр. 3, 4).
Господ рекол : „ Духот Свет, кого што Отецот ќе го испрати во Мое име , Он ќе ве научи на се` и ќе ви напомни за се` што сум ви зборувал“ (Јн. 14,26).
И ако само родителите се погрижат за очистување на своето срце и за стекнување на Духот Свет Божји, Самиот Дух Божји ќе ги направи мудри и ќе ги раководи во воспитувањето на децата и ќе ги приведе кон спасение и нив самите и нивните деца.
О. Александар Јелчанинов пишува:
"За воспитување на децата најважно е да видат дека нивните родители живеат со Бога духовен живот“.
Превод :М. Даниловска
http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Porodica/PravoslavnoVaspitanjeDecePestov/PravoslavnoVaspitanjeDecePestov09.htm