·
http://www.mpc.org.mk/pouka.asp
Коментар на денешното евангелско четиво:
“Гледаме дека богатиот нема име, а сиромавиот има – Лазар, односно гледаме дека првиот нема личносен однос со Бог, а вториот има. Гледаме дека преку себичните уживања од овој свет се стигнува до пеколот, а дека преку трпењето на страдањата со благодарност се стигнува до Рајот.
Гледаме дека пеколот е место на големо и осамено страдање, а дека Рајот е место на голема утеха, заедница и радост. И гледаме дека нема премин од пеколот кон рајот, и обратно. Добивањето статус на дете Божјо не е магиски чин, ниту ефект на чудото, ниту труд на само информирање и интелектуална надградба, туку тоа е долг процес на духовно растење и созревање, преку исполнување на Божјите заповеди, до богопознание.
Заклучоков произлегува од завршниот разговор помеѓу Авраам и богатиот. Богатиот му вели на Авраам: "ако некој од мртвите отиде при нив, тогаш ќе се покајат" (Лука 16, 30). А Авраам му одговара: „и да воскресне некој од мртвите, тие нема да му поверуваат", односно на оној што нема да изгради и усвои личен однос со Бог, ниту магискиот пристап кон животот – на идолопоклониците, ниту некакво чудо – какво што бараат Јудејците, ниту интелектуалниот развој – од кој се фасцинираат Елините, ќе им помогнат да веруваат и опитно да Го познаат Бог.
А самиот Авраам ни го открива и поконкретно восиновувањето како процес на духовно растење и созревање преку послушание на духовниот отец: „штом Мојсеј и Пророците не ги слушаат, тогаш и да воскресне некој од мртвите, тие нема да му поверуваат“.“
фбMonika Nikolova
Евангелие на денот: Свето евангелие според светиот апостол Лука 16:19-31
19. Еден човек беше богат и се облекуваше во порфир и свила, и секој ден живееше раскошно и се веселеше.
20. Имаше исто така, и еден сиромав, по име Лазар, кој струплив лежеше пред вратата негова;
21. и сакаше да се нахрани со трошките што паѓаа од трпезата на богатиот; и кучињата доаѓаа и ги лижеа раните негови.
22. Умре сиромавиот и ангелите го однесоа во крилото Авраамово; умре и богатиот и го погребаа.
23. И во пеколот, кога беше во маки, ги подигна очите свои и го виде оддалеку Авраама и Лазара во крилото негово,
24. и, откако извика, рече: »Оче Аврааме, смилуј се на мене и прати го Лазара да го накваси својот прст во вода и да ми го разлади јазикот, оти многу страдам во овој пламен!«
25. Но Авраам рече: »Синко, сети се, дека ти си го добил своето добро уште додека беше жив, а Лазар злото; сега, пак, тој се утешува, а ти страдаш.
26. Освен тоа, меѓу вас и нас постои голема провалија така што оние, кои би сакале да дојдат при вас, не можат; а исто така и оние оттаму – при нас.«
27. А тој пак рече: »Тогаш те молам, оче, прати го во татковата ми куќа,
28. зашто имам петмина браќа, та да им посведочи, за да не дојдат и тие во ова место на маките!«
29. Авраам му рече: »Тие го имаат Мојсеја и Пророците; нив нека ги слушаат!«
30. А тој рече: »Не, оче Аврааме, туку, ако некој од мртвите отиде при нив, тогаш ќе се покајат.«
31. Авраам му рече: »Штом Мојсеја и Пророците не ги слушаат, тогаш и да воскресне некој од мртвите, тие нема да му поверуваат.«“
