Светилнику на Православието, тврдино на Црквата и учителу, убавино на јерарсите, непобедлив поборнику на богословите, чудотворче Григорие, славо солунска, и проповеднику на благодатта, моли Го Бога непрестајно, да ги спаси душите наши.
Тропар
 
 Во светот си живеел со блажен живот, а сега на Небото се радуваш со хорот на блажените, владико Григорие, зашто со својата кротост си ја наследил земјата, која кротките ја наследуваат. Бог те збогатил со благодат на чудотворство, која ја даруваш на оние кои те чествуваат.
Стихира на Утрена

 Времето на добродетелите простигна, а Судијата е пред вратата. Да го држиме постот принесувајќи солзи, покајание и милостина, да заплачеме, оти гревовите наши се побројни од песокот во морето, но, Избавителу на сите, прости ни секому од нас, да примиме венец нетрулежен.
Утрена, втора Недела од Постот

Молитва:
Боже, Кој во минатото си говорел на татковците наши, пророците и светите на Црквата Твоја, говори ни и нам преку Синот Твој, Исуса Христа. Отвори ги срцата наши, та преку твојата помош непрестајно да го слушаме словото и да ја твориме волјата Негова. Амин

Читање од Светото Писмо:
Послание Евреите 1, 10-14
Свето Евангелие по Марко 2, 1-12

  Созерцание: Затоа треба да бидеме нарочно внимателни кон она, што го чувме, па да не би некако да отпаднеме.
Послание до Евреите 2, 1

 Подготви: А.Л.

 Икона на денот:

Светите Седум Херсонски свештеномаченици:
Василиј, Ефрем, Евгениј, Елпидиј, Агатодор, Етериј и Капитон

Сите овие беа епископи во Херсон во разни времиња и сите пострадаа (само Етериј умре мирно) од неверниците, било од Евреите било од Грците или од Скитите. Овие епископи одеа во тие диви краишта како мисионери за да ја пренесат евангелската светлина. Сите беа намачени и пострадаа за својот Господ. Василиј го воскресна синот на еден кнез во Херсон, што ги огорчи Евреите, па го обвинија. Го врзаа за нозете и го влечеа по херсонските улици дури не ја испушти душата. Ефрем го убија со меч. Евгениј, Елпидиј и Агатодор ги биеја со стапови и со камења сѐ дури не Му ги предадоа своите души на Бога. Етериј поживеа во времето на Константин Велики, па во мир и слобода управуваше со Црквата, изгради голем храм во Херсон и се упокои мирно. Кога последниот од нив, Капитон, го испратија за епископ во Херсон, дивите Скити од него побараа знак за да поверуваат. И му предложија да влезе во огнена печка, па ако не изгори тие сите ќе поверуваат во Христа. Со топла молитва и со надеж во Бога Капитон го положи архиерејскиот омофор на себе, се прекрсти и влезе во вжарената печка држејќи го умот во срцето воздигнат кон Бога. И во пламенот постоја околу еден час без никаква повреда на телото и на облеката, па излезе оттаму здрав. Тогаш сите повикаа: „ Еден е Бог, Бог на христијаните, велик и силен, Кој го сочува слугата Свој во огнената печка!“ И се крсти сиот град и околината. За ова чудо многу се зборуваше на Никејскиот Собор. И сите Го прославија Бога и ја пофалија цврстата вера на Св. Капитон. А на Капитон му се случи по патот да го фатат на реката Дњепар незнабожечки Скити и во реката го удавија. Овие епископи пострадаа во почетокот на 4 век.