20 Ден:Дела 1-6
1 | 2 | 3 | 4| 5| 6

Глава  1                                     
  
 1 Во првата книга, о Теофиле, го напишав сè она што Исус почна да го врши и учи,
  2 до денот кога се вознесе, откако преку Светиот Дух им даде заповеди на апостолите, кои ги беше избрал,
  3 на кои им се претстави жив по Своето страдање, со многу веродостојни докази: јавувајќи им се четириесет дена и им зборуваше за Божјото Царство.
  4 И додека беше заедно со нив, им заповеда да не се оддалечуваат од Ерусалим, туку да го чекаат ветувањето на Таткото, „што го чувте од Мене”:
  5 Јован крштаваше во вода, а вие ќе бидете крстени во Светиот Дух, не по многу дни!”
  6 А собраните Го прашаа со овие зборови: „Господи сега ли ќе го востановиш Израелевото Царство?”
  7 А Тој им рече: „Не е ваше да ги знаете времињата и настаните, што Таткото ги одреди со Својата власт.
  8 Туку ќе примите сила кога Светиот Дух ќе слезе на вас и ќе Ми бидете сведоци како во Ерусалим, така и во цела Јудеја, и во Самарија, и сè до крајот на земјата.”
  9 И кога го рече тоа, се вознесе пред нивните очи, и еден облак Го зеде од пред нивните погледи.
10 И кога гледаа кон небото, додека Тој се вознесуваше, ете двајца мажи во бела облека застанаа покрај нив
11 и им рекоа: „Мажи, Галилејци, зошто стоите и гледате во небото? Овој Исус, Кој од вас се вознесе во небото, ќе дојде така, како што Го видовте да оди во небо.”
12 Тогаш се вратија во Ерусалим, од Гората, која се вика Маслинова, што е близу до Ерусалим, еден саботен ден одење.
13 И кога влегоа во куќата, се искачија во горната одаја, каде живееја: Петар и Јован, Јаков и Анрдеј, Филип и Тома, Вартоломеј и Матеј, Јаков Алфеев и Симон Зилот, и Јакововиот брат Јуда.
14 Сите овие еднодушно и постојано беа во молитва, заедно со некои жени и со Марија, Исусовата мајка, и со Неговите браќа.
15 А во тие дни Петар стана, меѓу браќата, а имаше собрано множество - околу сто и дваесет души - и рече:
16 ”Браќа, требаше да се исполни Писмото, што Светиот Дух го прорече преку Давидовата уста, за Јуда, кој им беше предводник на оние, кои Го фатија Исуса;
17 тој беше во нашиот број и беше добил дел од службава.
18 Имено, тој придоби нива со злосторничка плата; и падна ничкум и пукна по средина, и се истури целата негова утроба.
19 И тоа им стана познато на сите жители на Ерусалим, така што нивата е наречена на нивниот јазик Акелдама, што значи „Крвна Нива.”
20 Зашто, во книгата на Псалмите е напишано: ‘Неговиот дом да биде пуст и да нема кој да живее во него!’ а ‘неговата служба да ја прими друг.’
21 И така, потребно е пак, еден од оние луѓе, кои беа со нас за сето време, откако Господ Исус дојде при нас и си отиде од нас -
22 почнувајќи од Јовановото крштавање до денот, кога се вознесе од нас да биде сведок заедно со нас, на Неговото воскресение.”
23 И поставија двајца: Јосифа, наречен Варсава, наречен Јуст, и Матиј.
24 И се помолија, велејќи: „Господи, Ти, Кој ги познаваш срцата на сите, покажи ни кого си го избрал од овие двајца,
25 да го прими местото во оваа служба и во апостолството, од кое отстапи Јуда, за да отиде на свое место!”
26 И фрлија жрепки за нив; и жрепката падна за Матија и тој се вброи во Единаесетте апостоли.
Глава  2                                     
  
   1 А кога дојде денот на Педесетница, сите беа заедно на исто место.
  2 И одненадеж стана шум од небото, како кога дува силен ветер и ја исполни целата куќа, во која седеа.
  3 И им се јавија јазици како од оган, кои се разделија и над секого од нив застана по еден.
  4 И тие сите се наполнија со Светиот Дух, и почнаа да зборуваат на други јазици, како што Духот им даваше да говорат.
  5 А тогаш се наоѓаа во Ерусалим побожни Јудејци, од сите народи под небото.
  6 И кога се чу шумот, се собра народот и се збуни, зашто секој слушаше како зборуваат на неговиот јазик.
  7 Сите се восхитуваа и чудеа, велејќи: „Ете, зар сите што зборуваат не се Галилејци?
  8 Тогаш како ние го слушаме секој својот јазик, во кој сме родени?
  9 Партјаните, и Мидјаните и Елемитите и жителите на Месопотамија, Јудеја и Кападокија, Понт и Азија,
10 Фригија и Памфилија, Египет и од краиштата на Ливија, околу Киринија; и Римјаните кои дошле, Јудејците и прозелитите,
11 Критјаните и Арабјаните: ги слушаме како зборуваат на нашите јазици, за големите Божјите дела.”
12 Сите се восхитуваа и во недоумение си велеа еден на друг: „Што може да биде ова?”
13 Други пак се подсмевнуваа и велеа: „Се напиле слатко вино!”
14 А Петар стана, со Единаесетмината, и го поткрена гласот и им рече: „Јудејци и сите вие, кои живеете во Ерусалим! Знајте го ова и послушајте ги моите зборови!
15 Овие луѓе не се пијани, како што мислите вие - зашто е едвај третиот час на денот -
16 туку тоа е кажаното преку пророкот Јоил:
17 ’Во последните денови - вели Господ - ќе излеам од Својот Дух на секое тело, и вашите синови и вашите ќерки ќе пророкуваат, и вашите младинци ќе гледаат виденија, а вашите старци ќе сонуваат соништа.
18 Исто така, во тоа време, и на Своите слуги и на Своите слугинки ќе излеам од Мојот Дух и ќе пророкуваат.
19 Ќе направам чудеса горе на небото, а знаци долу на земјата; крв и оган и пареа од дим.
20 Сонцето ќе се претвори во темнина, и месечината во крв, пред да дојде великиот и славен Господов ден.
21 И секој кој ќе го повика Господовото име, ќе се спаси.’
22 Мажи Израелци! Чујте ги овие зборови: Бог во вашата средина Го потврди Исуса Назареецот со сили, чуда и знаци, што Бог ги направи преку Него меѓу вас, како што знаете самите.
23 Вие, Него, откако беше предаден според одредената волја и промисла Божја, преку рацете на беззакониците Го распнавте и убивте,
24 но Бог Го ослободи од смртните болки и Го подигна, зашто не беше можно смртта да Го задржи.
25 Зашто Давид вели за Него: ‘Постојано Го гледам Господа пред себе; Тој ми е оддесно, за да не се поместам.
26 Затоа се развесели моето срце и се зарадува мојот јазик; а и моето тело ќе почива во надеж;
27 зашто нема да ја оставиш мојата душа во Подземјето, ниту ќе дозволиш Твојот Светец да види распаѓање.
28 Ти ми ги покажа патиштата на животот, ќе ме исполниш со веселба пред Своето лице.’
29 Мажи, браќа! Можам да ви речам слободно за патријархот Давид, дека умре и беше погребан и дека неговиот гроб е при нас до денешен ден.
30 Но, бидејќи беше пророк и зашто знаеше дека Бог му вети со заклетва, дека од родот на неговите бедра ќе подигне Некого, на неговиот престол,
31 предвидувајќи за воскресението на Христа, рече: ‘Ниту беше оставен во Подземјето, ниту телото Му се распадна.’
32 Бог Го воскресна Овој Исус, за кое ние сите сме сведоци.
33 И така подигнат со Божјата десница, Тој Го прими од Таткото ветениот Свети Дух, и го излеа ова, што го гледате и слушате.
34 Зашто Давид не се вознесе на небесата, но самиот рече: ‘Му рече Господ на мојот Господ: седни оддесно до Мене;
35 додека не ги положам Твоите непријатели како подножје на Твоите нозе!’
36 И така, нека сиот Израелев дом знае веродостојно дека Бог Го направи Господ и Христос, Овој Исус, Кого вие Го распнавте!”
37 А кога го чуја тоа, ги засегна во срцето и му рекоа на Петра, и на другите апостоли: „Мажи, браќа, што да правиме?”
38 А Петар им рече: „Покајте се! И секој од вас нека се крсти во името на Исуса Христа за проштавање на вашите гревови; и ќе примите дар од Светиот Дух.
39 Зашто, ова ветување е за вас, и за вашите деца, и за сите далечни, колку што ќе ги повика Господ, нашиот Бог.”
40 И уште со многу други зборови сведочеше и ги опоменуваше, велејќи: „Спасете се од ова расипано поколение!”
41 И така, се крстија оние, кои го прифатија неговото слово. И во тој ден се приклучија околу три илјади души.
42 И беа постојани во апостолското учење и општувањето; и во раскршувањето на лебот и во молитвите.
43 А страв влезе во секоја душа, зашто апостолите правеа многу чудеса и знаци.
44 А сите кои поверуваа беа заедно и сè им беше општо.
45 И продаваа стоки и имоти и тоа го делеа на сите, секому според неговата потреба.
46 И секој ден беа постојано и еднодушно во Храмот; раскршуваа леб по домовите и примаа храна со радост и просто срце,
47 фалејќи Го Бога беа омилени кај сиот народ. А секој ден, Господ ги додаваше оние, кои се спасуваа.

Глава  3                                     
  
1 Петар и Јован одеа во Храмот во деветтиот молитвен час,
  2 тогаш носеа еден човек, хром од раѓање. Него го поставуваа секој ден пред храмската врата, наречена Красна, за да проси милостина од оние, кои влегуваа во Храмот.
  3 Штом ги виде тој Петар и Јован, кога сакаа да влезат во Храмот, запроси да му дадат милостина.
  4 А Петар, заедно со Јован, се вгледа во него и му рече: „Погледај нè!”
  5 Меѓутоа тој внимаваше на нив, чекајќи само да добие нешто од нив.
  6 Но Петар му рече: „Немам ни сребро ни злато, но што имам, тоа ти давам: во името на Исуса Христа Назареецот стани и оди!”
  7 Тогаш го фати за десната рака и го исправи, а нему веднаш му зацврснаа стапалата и глуждовите, па
  8 скокна, се исправи и прооди; и со нив влезе во Храмот, скокајќи и фалејќи Го Бога.
  9 Така целиот народ го виде како оди и Го фали Бога.
10 И го препознаа дека е тоа оној, кој седеше пред Красната Врата на Храмот поради милостина, и се исполнија со восхит и беа вон себе заради она, што му се случи.
11 А бидејќи тој се држеше за Петар и Јован, сиот зачуден народ се собра околу нив во тремот наречен Соломонов.
12 А кога Петар го виде тоа, му проговори на народот: „Мажи Израелци, зошто се чудите на ова или зошто гледате на нас, како ние со своја сила или побожност направивме овој да оди?
13 Бог Авраамов, Исаков и Јаковов, Бог на нашите татковци, Го прослави Својот Син Исуса, Кого вие Го предадовте и од Кого се одрековте пред Пилата, кога тој одлучи да Го ослободи.
14 Вие се одрековте од Светецот и Праведникот, и молевте да ви се подари еден убиец,
15 а Го убивте Зачетникот на животот, Кого Бог Го воскресна од мртвите, за што сме ние сведоци.
16 И затоа што веруваме во Неговото име, - Неговото име го зацврсти овој, кого го гледате и познавате. А верата до која доаѓаме преку Него, му даде целосно здравје пред сите вас.
17 И сега браќа, знам дека вие како и вашите началници, го направивте тоа од незнаење.
18 Но, Бог на тој начин го исполни тоа, што го навестуваше однапред, преку устата на сите пророци: дека Неговиот Христос ќе пострада.
19 Затоа, покајте се и обратете се, за да ви бидат избришани гревовите, за да дојдат, од лицето на Господа времиња на освежување,
20 и да Го испрати Претскажаниот за вас Исуса Христа,
21 Кого небото треба да Го прими до времето, кога ќе биде воспоставено сè, за кое Бог зборуваше од древноста преку устата на Своите свети пророци.
22 Зашто Мојсеј рекол: „Господ Бог ќе ви издигне од вашите браќа Пророк - како мене, слушајте Го Него во сè што ќе ви рече!
23 А секоја душа, која не ќе Го послуша тој Пророк, ќе биде истребена од народот.”
24 А и сите пророци од Самоила и натаму - колку што зборуваа - ги навестуваа овие денови.
25 Вие сте синови на пророците и на Заветот, што Бог го склучи со вашите татковци, кога му рече на Авраама: ‘Во твоето Семе ќе бидат благословени сите племиња на земјата.’
26 Бог првин вам ви Го воскресна Својот Слуга Исуса и ви Го испрати за да ве благослови, со тоа што секого од вас ќе го одврати од вашите зли дела.”
 
 Глава  4                                     
  
1 Додека тие уште му зборуваа на народот, пристапија при нив свештениците, и управителот на Храмот и садукеите,
  2 вознемирени поради тоа што го поучуваат народот и проповедаат воскресение на мртвите во Исуса.
  3 И ставија раце врз нив и ги фрлија во темницата, до идниот ден, зашто веќе беше вечер.
  4 А мнозина од оние, кои го чуја словото, поверуваа, така што бројот на мажите се зголеми до пет илјади.
  5 А утреден се собраа во Ерусалим нивните началници, старешините и книжниците,
  6 и првосвештеникот Ана, и Кајафа, и Јован, и Александар, и колку што ги имаше од првосвештеничкиот род.
  7 И кога ги поставија на средина ги прашаа: „Со каква сила, или во чие име, го направивте тоа?”
  8 Тогаш Петар, исполнет со Светиот Дух, им рече: „Народни началници и старешини!
  9 Ако денес нè испитувате за доброто дело направено на еден болен, од што е тој исцелен,
10 тогаш да знаете сите вие и сиот Израелски народ: дека во името на Исуса Христа Назареецот, Кого вие Го распнавте, а Кого Бог Го воскресна од мртвите, преку Него овој човек стои здрав пред вас.
11 Тој е каменот што вие, ѕидарите, го отфрливте, а кој стана глава на аголот.
12 Нема спасение ниту во еден друг, ниту има друго име под небото, дадено на луѓето, преку кое мора да се спасиме.”
13 Кога ја видоа Петровата и Јовановата смелост и забележија дека се некнижевни и неуки луѓе; се чудеа; ги препознаа дека беа со Исуса,
14 но го гледаа исцелениот човек, како стои со нив, па немаа што да им приговорат.
15 Им наредија да излезат од Синедрионот и почнаа да се советуваат меѓу себе: „Што да правиме со овие луѓе?
16 Зашто на сите жители на Ерусалим им е познато дека значајно чудо се случи преку нив, а ние не можеме да го одречеме.
17 Но за да не се разгласи и натаму по народот, да им се заканиме, да не му зборуваат веќе никому во тоа име!”
18 Тогаш ги повикаа внатре и им заповедаа воопшто да не зборуваат, ниту да поучуваат во Исусово име.
19 Но Петар и Јован им рекоа во одговор: „Право ли е пред Бога, да ве слушаме вас повеќе отколку Бога! Судете!
20 Зашто, ние не можеме да не зборуваме за она, што сме го виделе и чуле.”
21 И бидејќи не најдоа пат и начин како да ги казнат, им се заканија уште еднаш и ги пуштија поради народот, зашто сите Го славеа Бога, за она што се случи.
22 Човекот, над кого се случи ова чудо на исцелување, имаше повеќе од четириесет години.
23 Штом беа пуштени на слобода, дојдоа при своите и им кажаа сè што им рекоа свештеничките главатари и старешините.
24 А тие, кога го чуја тоа, еднодушно го подигнаа гласот кон Бога и рекоа: „Господаре! Ти си Бог Кој ги создаде небото и земјата, морето и сè што се наоѓа во нив!
25 Ти, преку Светиот Дух, со устата на Својот слуга Давид рече: ‘Зошто се бунат народите, и зошто племињата замислуваат празни работи?
26 Се дигнаа земските цареви, а кнезовите се здружија против Господа и против Неговиот Помазаник - Христос.’
27 Навистина се здружија во овој град Ирод и Понтие Пилат, заедно со народите и со израелските племиња, против Твоето Свето Дете Исус, Кого си Го помазал,
28 за да го направат она што Твојата сила и Твојата волја, однапред, го определила да се збидне.
29 А сега, Господи, погледај на нивните закани, и дај им на Твоите слуги да го проповедаат Твоето Слово сосем смело,
30 протегнувајќи ја при тоа Твојата рака, за да стануваат исцелувања и знаци, и чудеса, преку името на Твоето Свето Дете Исус!”
31 А кога се помолија, се стресе местото каде што беа собрани. И сите се исполнија со Светиот Дух и смело го проповедаа Божјото Слово.
32 А множеството на оние, кои поверуваа, имаше едно срце и една душа, и никој не велеше дека нешто од неговиот имот е негово, туку сè им беше општо.
33 Апостолите сведочеа многу силно за воскресението на Господа Исуса и голема благодат беше над сите нив.
34 И никој меѓу нив не беше во скудност, зашто сите, кои имаа ниви и куќи, ги продаваа, а цената на продаденото ја донесуваа и ја ставаа пред нозете на апостолите.
35 И секому му се даваше колку кому му беше потребно.
36 А Јосиф кого апостолите го нарекоа Варнава - што значи Син на утехата - левит, родум од Кипар
37 имаше нива, што ја продаде, а сребрениците ги донесе и ги положи пред нозете на апостолите.
Глава  5                                     
1 А еден човек по име Ананија, со својата жена Сапфира, продаде еден имот
  2 и задржа од цената со знаење на жената, а донесе еден дел и го стави пред нозете на апостолите.
  3 А Петар му рече: „Ананија, зошто сатаната го исполни твоето срце да Го излажеш Светиот Дух и да задржиш од цената на нивата?
  4 Не беше ли твоја додека не беше продадена? И кога ја продаде - не беше ли во твоја власт? Зошто го науми тоа нешто во своето срце? Не ги излага луѓето, туку Бога!”
  5 Кога Ананија ги чу зборовите, падна и издивна. И голем страв ги обзеде сите, кои го чуја тоа.
  6 А помладите станаа, го завиткаа, го изнесоа и го погребаа.
  7 А кога поминаа околу три часа, влезе и неговата жена, не знаејќи што станало.
  8 И Петар ја праша: „Кажи ми дали за толку ја продадовте нивата?” И таа рече: „Да, за толку.”
  9 А Петар и рече: „Зошто се согласивте да Го искушувате Господовиот Дух? Еве! Веќе пред вратата се нозете на оние, кои го погребаа твојот маж, ќе те изнесат и тебе!”
10 И веднаш падна до неговите нозе и издивна. А кога младите луѓе влегоа, ја најдоа мртва; ја изнесоа и ја погребаа до нејзиниот маж.
11 И голем страв ја опфати целата црква и сите кои го чуја тоа.
12 И преку апостолските раце стануваа многу знаци и чуда во народот; и сите беа еднодушни во Соломоновиот трем.
13 Од другите пак, никој не се осмелуваше да им се присоедини, меѓутоа народот ги величаше многу.
14 А повеќе верни беа присоединети кон Бога; множествата на мажи и жени;
15 така што изнесуваа болни на улиците и ги полагаа на постели и носилки, та барем Петровата сенка да падне на некого од нив.
16 Се собираше во Ерусалим и множество од околните градови и носеа болни и измачувани од нечисти духови. И сите се исцелуваа.
17 Тогаш станаа: првосвештеникот и сите, кои беа со него, имено садукејската ерес, се наполнија со завист,
18 ги фатија апостолите и ги фрлија во општа темница.
19 Но во ноќта, Господов ангел ја отвори вратата на темницата, ги изведе и им рече:
20 ”Одете и истапете во Храмот, говорете му ги на народот сите зборови за овој живот!”
21 Штом тие го чуја тоа, влегоа во Храмот пред разденување и поучуваа. А кога дојдоа првосвештеникот и оние, кои беа со него, ги свикаа Синедрионот и сите старешини на Израелевите синови, и испратија да ги доведат.
22 А кога служителите дојдоа, не ги најдоа во темницата. се вратија и известија:
23 ”Ја најдовме темницата заклучена и добро обезбедена, и стражарите како стојат пред вратата; но кога ја отворивме - внатре не најдовме никого.”
24 Кога ги чуја овие зборови, храмските старешини и свештеничките главатари, беа во недоумение заради нив, што би можело тоа да биде!
25 Но некој дојде и им јави: „Ене ги, мажите, кои ги затворивте во темница, стојат во Храмот и го поучуваат народот.”
26 Тогаш управителот на Храмот, со служителите, отиде и ги доведе, но не на сила, зашто се боеја од народот да не ги каменува.
27 И кога ги доведоа, ги поставија пред Синедрионот, и првосвештеникот ги праша:
28 ”Зар не ви забранивме строго да не поучувате во тоа име? А еве, вие го наполнивте Ерусалим со својата наука и сакате да ја фрлите крвта на Тој Човек на нас.”
29 А Петар и апостолите во одговор рекоа: „Треба да Го слушаме Бога повеќе, отколку луѓето.
30 Бог на нашите татковци Го воскресна Исуса, Кого вие Го обесивте на дрво и Го убивте.
31 Бог, со Својата десница, Го возвиси Него за Началник и Спасител, за да му даде покајание на Израел и проштавање на гревовите.
32 Ние сме сведоци за тоа и Светиот Дух, Кого Бог им Го даде на оние, кои Му се покоруваат.”
33 Кога го чуја тоа, се налутија многу и имаа намера да ги убијат,
34 но тогаш, во Синедрионот, стана еден фарисеј по име Гамалиел, учител на Законот, почитуван од целиот народ, и заповеда да ги изведат луѓето надвор;
35 и им рече: „Мажи, Израелци! Помислете добро што ќе им направите на тие луѓе!
36 Зашто, пред овие денови се крена Тевда, кој зборуваше за себе дека е нешто големо, и кон него се присоединија околу четири стотини луѓе; тој беше убиен, а сите кои го слушаа се распрснаа и беа уништени.
37 По него, во време на пописот на населението, се крена Јуда Галилеецот и повлече многу народ по себе. И тој загина, а сите кои го слушаа се распрснаа.
38 А сега, ви велам: оставете ги овие луѓе и пуштете ги! Зашто, ако овие замисли или ова дело се од луѓе - ќе пропадне;
39 но, ако е од Бога, не ќе можете да го уништите; пазете, да не станете борци против Бога!”
40 Тогаш го послушаа, и ги повикаа апостолите и ги изнатепаа и им забранија да зборуваат за Исусовото име, и ги пуштија.
41 Тие пак си отидоа од Синедрионот со радост, зашто беа удостоени да претрпат понижување за Исусовото име.
42 Така, не прекратија секој ден да поучуваат и да го проповедаат Евангелието, во Храмот и по куќите, дека Исус е Христос.
Глава  6                                     
  
1 Во тие денови, кога учениците се намножија, елинистите се побунија против Евреите, зашто нивните вдовици беа запоставувани при секојдневното делење на помош.
  2 Тогаш Дванаесетмината ги повикаа сите ученици и рекоа: „Не е право ние да го оставиме Божјото Слово и да служиме околу трпезите.
  3 Затоа, браќа, најдете меѓу себе седум мажи, добро посведочени, полни со Дух Свети и мудрост, на кои да им ја довериме таа должност,
  4 а ние и натаму ќе им се посветиме на молитвата и на службата на словото.
  5 И предлогот му се допадна на целото множество, па ги избраа: Стефана, маж полн со вера и со Светиот Дух, потоа: Филипа, Прохора, Никанора, Тимона Пармена, и Никола, прозелит од Антиохија.
  6 Нив ги поставија пред апостолите; а овие, кога се помолија, ги положија рацете на нив.
  7 А Божјото слово растеше и бројот на учениците во Ерусалим се зголемуваше многу. И големо множество свештеници и се потчинија на верата.
  8 А Стефан, полн со благодат и сила, правеше големи чудеса и знаци во народот.
  9 Но станаа некои од Синагогата наречена на Либертинците, на Киринејците, на Александријците и на оние од Киликија и Азија, и се препираа со Стефана.
10 И не можеа да им се спротиват на мудроста и на Духот, со кој зборуваше.
11 Тогаш наговорија луѓе, кои изјавија: „Го чувме како хули против Мојсеја и Бога.”
12 Така ги побунија и народот, и старешините, и книжевниците, и нападнаа на него, го фатија и го изведоа пред Синедрионот.
13 Поставија и лажни сведоци, кои рекоа: „Овој човек непрекратно хули против ова свето место и Законот,
14 зашто чувме како зборува дека Овој Исус Назареецот, ќе го разурне ова место и ќе ги измени обредите, што ни ги предаде Мојсеј.”
15 А сите, кои седеа во Синедрионот го насочија погледот во него и видоа дека лицето му е слично на лице на ангел.

http://preminportal.com.mk/content/view/7250/54/

Превод од англиски: С.Л.

(Светото Писмо во електронски облик е преземено од веб-страницата   http://www.mkbible.net/biblija/index.php