Да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред (17)

14.12.2010 год.

(вторник)

КОН СОВЛАДУВАЊЕ НА НОВО-ЗАВЕТНИОТ ПРЕДИЗВИК

Со почетокот на Божикниот пост, да го започнеме заедно и подвигот на читање на Новиот Завет, следејќи го 40 дневниот распоред.

17-ден

Tome.sv.Ekaterina3.jpg

17 ден: Јован 6-10
6 | 7 | 8 | 9 | 10

Глава 6

1 Потоа отиде Исус на другата страна од Галилејското Море, наречено Тиверијадско.
2 Многу народ одеше по Него, зашто ги гледаа чудесата, што ги правеше над болните.
3 Исус се искачи на гората и седеше таму со Своите ученици.
4 А наближуваше јудејскиот празник - Пасхата.
5 Тогаш Исус ги подигна очите и виде дека многу народ доаѓа кон Него, па му рече на Филипа: „Каде да купиме леб, за да се нахранат овие?”
6 Тоа го рече за да го искуша; зашто Самиот знаеше што ќе направи.
7 Филип Му одговори: „Не ќе им стигне леб за двеста денарии, па секој од нив да добие по малку.”
8 Еден од Неговите ученици, Андреј братот на Симона Петра, Му рече:
9 ”Тука има едно момче, кое има пет јачмени лебови и две риби; но што е тоа за толкаво множество?”
10 А Исус рече: „Нека поседнат луѓето!” Имено, имаше многу трева на местото, па поседнаа луѓето, на број околу пет илјади.
11 Тогаш, Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги раздаде на учениците, а учениците на оние што поседнаа; исто така и од рибите, колку што сакаа.
12 Кога се наситија, им рече на Своите ученици: „Соберете ги останатите парчиња, за да не пропадне ништо!”
13 И така, ги собраа и наполнија дванаесет кошници со парчиња од петте јачмени лебови, што им останаа на оние, кои јадеа.
14 Луѓето, кога го видоа чудото што го направи, рекоа: „Овој е навистина Пророкот, Кој требаше да дојде на светот.”
15 Исус, - штом разбра дека сакаат да дојдат и да го одвлечат насила, за да Го направат цар - пак се повлече сосем Сам во гората.
16 Кога се приквечери, Неговите ученици слегоа до морето,
17 и влегоа во кораб и отидоа преку морето во Капернаум. Веќе се стемни, а Исус уште не беше дојден при нив.
18 Морето се разбранува, оти дуваше силен ветер.
19 Откако одвеслаа околу дваесет и пет или триесет стадии, Го видоа Исуса како оди по морето и се приближува кон коработ; па се исплашија.
20 Но Тој им рече: „Јас Сум, не бојте се!”
21 Тие сакаа да Го земат во коработ, а коработ се најде веднаш на брегот, каде што одеа.
22 Утреден, народот, што стоеше преку морето, виде дека таму немаше друго бротче освен едното и дека Исус не влезе во бротчето со Своите ученици, туку дека Неговите ученици отпловија сами.
23 Од Тиверијада пристигнаа други бротчиња, близу до местото каде што беа јале леб, откако Господ заблагодари.
24 И кога народот виде дека таму ги нема ни Исуса ни Неговите ученици, влегоа во корабите и пристигнаа во Капернаум, за да Го бараат Исуса.
25 Кога Го најдоа на другата страна на морето, Му рекоа: „Рави, кога дојде тука?”
26 Во одговор Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам, Ме барате не затоа што ги видовте чудните знаци, туку дека ги јадевте лебовите и се наситивте.
27 Работете не за храна што се расипува, но за храна што останува за вечен живот, а што ќе ви ја даде Човечкиот Син, зашто Бог Таткото Го потврди Него за тоа!”
28 Тогаш Му рекоа: „Што да правиме, за да ги извршуваме Божјите дела?”
29 Исус одговори и им рече: „Божјото дело е ова: да верувате во Оној, Кого Тој Го испратил.”
30 Тие пак Му рекоа: „Каков знак правиш, да видиме и да Ти поверуваме? Што правиш?”
31 Нашите татковци јадеа мана во пустината, како што е напишано: „Им даде да јадат леб од небото.”
32 Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам, Мојсеј не ви даде леб од небото; а Мојот Татко ви дава вистински леб од небото.
33 Зашто Божјиот леб е Оној, Кој слегува од небото и му дава живот на светот.”
34 Тогаш Му рекоа: „Господи, давај ни го секогаш тој леб.”
35 Исус им рече: „Јас Сум Лебот на животот; кој доаѓа при Мене нема да огладни и кој верува во Мене нема никогаш да ожедни.
36 Но ви реков: иако Ме видовте - не верувате.
37 Сè што Таткото Ми дава ќе дојде при Мене, а оној кој доаѓа при Мене нема да го исфрлам;
38 зашто не слегов од Небото да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Оној, Кој Ме испратил.
39 А ова е волјата на Оној, Кој Ме пратил: да не изгубам ништо од сè што Ми дал, туку да го воскреснам во последниот ден.
40 Зашто тоа е волјата на Мојот Татко, секој што ќе Го види Синот и поверува во Него - да има вечен живот, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.”
41 Тогаш Јудејците роптаа против Него зашто рече: „Јас Сум лебот што слезе од небото”,
42 и зборуваа: „Не е ли овој Исус, синот Јосифов, чии татко и мајка ги познаваме? Како вели сега: ‘Слегов од небото?’
43 Исус одговори и им рече: „Не роптајте меѓу себе.
44 Никој не може да дојде при Мене, ако не го привлече Таткото, Кој ме прати, и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
45 Кај пророците е напишано: ‘Сите ќе бидат научени од Бога.’ Секој, кој чул од Таткото и научил, доаѓа при Мене.
46 Не дека некој Го видел Таткото, освен Оној Кој доаѓа од Бога, Тој Го видел Таткото.
47 Вистина, вистина ви велам: кој верува во Мене има вечен живот.”
48 ”Јас Сум Лебот на животот.
49 Вашите татковци јадеа мана во пустината и изумреа.
50 Ова е лебот што слегува од небото, за да не умре оној, кој јаде од него.
51 Јас Сум живиот леб што слезе од небото. Ако некој јаде од овој леб ќе живее довека; а лебот, што ќе го дадам, Јас, е Моето тело, што ќе го предадам за животот на светот.”
52 Тогаш Јудејците се препираа меѓу себе и велеа: „Како може Овој да ни го даде Своето тело да го јадеме?”
53 Тогаш Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: ако не го јадете телото на Човечкиот Син и не ја пиете Неговата крв, не ќе имате живот во себе.
54 Кој го јаде Моето тело и ја пие Мојата крв, има вечен живот; и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
55 Зашто Моето тело е вистинска храна, и Мојата крв - вистинско питие.
56 Кој јаде од Моето тело и пие од Мојата крв - останува во Мене и Јас во него.
57 Како што Мене Ме испрати живиот Татко, и Јас живеам преку Таткото, така и оној кој Ме јаде Мене, ќе живее преку Мене.
58 Ова е лебот што слезе од небото. Не како што вашите татковци јадеа мана и изумреа, кој јаде од овој леб, ќе живее довека.”
59 Ова го рече кога поучуваше во Капернаум, во синагогата.
60 Мнозина од Неговите ученици, штом го чуја тоа, рекоа: „Тешка е оваа беседа! Кој може да ја слуша?”
61 Бидејќи Исус знаеше во Себе дека Неговите ученици негодуваат заради тоа, им рече: „Зар ова ве соблазнува?
62 А ако Го видите Човечкиот Син да се вознесува горе - каде што бил порано?
63 Духот е оној, кој оживува; телото не помага ништо. Зборовите што ви ги реков се дух и живот.
64 Но има некои од вас, кои не веруваат. „Зашто Исус знаеше од почеток кои не веруваат и кој ќе Го предаде.
65 И рече: „Затоа ви реков, дека никој не може да дојде при Мене, ако не му е дадено од Мојот Татко.”
66 Оттогаш мнозина од Неговите ученици се вратија и не одеа веќе со Него.
67 А Исус им рече на Дванаесетмината: „Да не сакате и вие да си отидете?”
68 Симон Петар Му одговори: „Господи, при кого да отидеме? Ти имаш зборови на вечен живот.
69 Ние поверувавме и познавме дека си Ти Христос, Син на живиот Бог.”
70 Исус им одговори: „Зар не ве избрав Јас - Дванаесетмината? Но еден од вас е ѓавол.”
71 А зборуваше за Јуда Симонов Искариотски, зашто тој, еден од Дванаесетте, сакаше да Го предаде.

Глава 7

1 Потоа Исус одеше по Галилеја; бидејќи не сакаше да оди по Јудеја, зашто Јудејците Го бараа да Го убијат.
2 А наближуваше јудејскиот празник на Сениците.
3 Тогаш Неговите браќа Му рекоа: „Замини оттука и оди во Јудеја, та и Твоите ученици да ги видат делата, што ги вршиш;
4 зашто никој не прави нешто тајно, кога самиот сака да биде познат. Штом ги вршиш тие дела, јави му се на светот.”
5 Зашто ни Неговите браќа не веруваа во Него.
6 Затоа Исус им рече: „Моето време уште не дошло, а вашето време секогаш е подготвено.
7 Светот не може да ве мрази вас; а Мене Ме мрази, зашто сведочам за него дека неговите дела се зли.
8 Вие отидете горе на празникот; Јас не одам на празников, зашто Моето време уште не се исполнило.”
9 Тоа им го рече и остана во Галилеја.
10 А кога Неговите браќа отидоа на празникот, тогаш отиде и Самиот, не јавно, туку тајно.
11 Но Јудејците Го бараа на празникот и зборуваа: „Каде е Оној?”
12 И многу се зборуваше за Него во народот; едни зборуваа: „Добар е!” а други велеа: „Не, туку го заблудува народот.”
13 Меѓутоа, никој не зборуваше слободно за Него, заради стравот од Јудејците.
14 А кога празникот веќе се преполови, Исус отиде во Храмот и поучуваше.
15 Затоа Јудејците се чудеа и велеа: „Како ги познава Овој Писмата - кога не учел?”
16 Тогаш Исус им одговори и рече: „Мојата наука не е Моја, туку на Оној Кој Ме пратил.
17 Ако некој сака да ја исполнува Неговата волја, ќе знае дали е наукава од Бога, или зборувам Сам од Себе.
18 Кој говори сам од себе - ја бара својата слава; а кој ја бара славата на Оној Кој Го пратил - Тој е вистински; во Него нема неправда.
19 Зар Мојсеј не ви даде Закон? Но, никој од вас не го исполнува Законот. Зошто сакате да Ме убиете?”
20 Народот одговори: „Бес е во Тебе; кој сака да Те убие?”
21 Исус во одговор им рече: „Направив едно дело и сите се чудите.
22 Затоа Мојсеј ви го даде обрезанието - не како тоа да е од Мојсеја, туку од татковците, па вие во сабота обрезувате човек.
23 Ако човек се обрезува во сабота - за да не се наруши Мојсеевиот Закон - зошто се лутите на Мене дека исцелив цел човек во сабота?
24 Не судете по надворешниот изглед, туку судете праведно!”
25 Тогаш некои од ерусалимците рекоа: „Не е ли Овој Човекот, Кого Го бараат да Го убијат?
26 А ете, зборува слободно и ништо не Му велат. Да не се увериле старешините, дека Тој е навистина Христос?
27 Но, Овој Го знаеме од каде е, а кога ќе дојде Христос, никој не ќе знае од каде е.”
28 Исус пак, поучувајќи во Храмот, извика и рече: „И Мене Ме познавате, а знаете и од каде Сум; не дојдов Сам од Себе, туку е вистински Оној, Кој Ме пратил, Кого вие не Го познавате.
29 Јас Го знам, зашто Сум од Него и Тој Ме прати.”
30 Тогаш сакаа да Го фатат, но никој не стави рака врз Него, зашто уште не беше дошол Неговиот час.
31 А мнозина од народот поверуваа во Него и велеа: „Кога ќе дојде Христос, дали ќе направи повеќе чуда, отколку што направи Овој?”
32 Фарисеите чуја дека народот зборува така за Него, па првосвештениците и фарисеите испратија служители да Го фатат.
33 Тогаш Исус рече: „Уште малку време Сум со вас, потоа заминувам кај Оној, Кој Ме пратил.
34 Ќе Ме барате и нема да Ме најдете, и каде Сум Јас, вие не можете да дојдете.”
35 Тогаш Јудејците си рекоа меѓу себе: „Каде ќе оди Овој, па да не можеме да Го најдеме? Да не сака да оди при расеаните меѓу Грците и да ги поучува Грците?
36 Што значи зборот, што го рече: ‘Ќе Ме барате и нема да Ме најдете;’ и: ‘каде Сум Јас, вие не можете да дојдете?’
37 А во последниот, големиот ден на празникот Исус застана и извика, велејќи: „Ако е некој жеден, нека дојде при Мене и нека пие.
38 Кој верува во Мене - како што е кажано во Писмото - „од неговата внатрешност ќе потечат реки на жива вода.”
39 Тоа го рече пак за Духот, Кого ќе Го примат оние, кои веруваат во Него; зашто Духот уште не беше слезен, зашто Исус уште не беше прославен.
40 А некои од народот, кои ги чуја тие зборови, рекоа: „Овој е навистина Пророкот.
41 Други велеа: „Овој е Христос.” Трети пак прашуваа: „Зар Христос ќе дојде од Галилеја?
42 Зар Писмото не рече дека Христос ќе дојде од Давидовото семе, и од гратчето Витлеем, каде беше Давид?”
43 Така настана раздор во народот заради Него.
44 А некои од нив сакаа да Го фатат, но никој не стави рака врз Него.
45 Кога слугите дојдоа при првосвештениците и фарисеите, тие им рекоа: „Зошто не Го доведовте?”
46 Служителите одговорија: „Никој никогаш не зборувал така, како што говори Овој Човек.”
47 А фарисеите им одговорија: „Зар сте и вие заблудени?
48 Дали некој од првенците или од фарисеите поверувал во Него?
49 Туку, проклет е овој народ, што не го знае Законот.”
50 Никодим, кој порано отиде при Исуса, а кој беше од нив, им рече:
51 ”Осудува ли нашиот Закон некого, ако најнапред не го сослуша и не разбере што прави?”
52 Тие во одговор му рекоа: „Да не си и ти од Галилеја? Испитај и види дека пророк не доаѓа од Галилеја.”
53 И секој си отиде во својот дом.
Глава 8

1 Исус отиде на Маслиновата Гора.
2 А рано наутро пак дојде во Храмот; и сиот народ доаѓаше при Него. Тој седна и ги поучуваше.
3 Тогаш книжниците и фарисеите доведоа една жена, фатена во прељуба, откако ја поставија насредина,
4 Му рекоа: „Учителе, женава е фатена во самото дело на прељуба.
5 А Мојсеј ни нареди во Законот да ги убиваме со камења таквите; а Ти што велиш?”
6 Тоа го рекоа за да Го искушаат, за да имаат за што да Го обвинат. А Исус се наведна и пишуваше со прстот по земјата.
7 Но бидејќи и натаму Го прашуваа, се исправи и им рече: „Кој е од вас безгрешен, нека прв фрли камен врз неа!”
8 И пак се наведна и пишуваше по земјата.
9 А тие, кога го чуја тоа, бидејќи совеста ги убеди, излегуваа еден по еден, почнувајќи од најстарите до последните. И Исус остана Сам со жената, која стоеше насреде.
10 Исус се исправи и и рече: „Жено, каде се? Ниеден ли не те осуди?”
11 Таа одговори: „Ниеден, Господи.” Исус рече: „Ни Јас не те осудувам, оди си и отсега не греши веќе.”
12 Исус пак прозбори натаму, велејќи: „Јас Сум Светлината на светот; кој Ме следи, нема да оди во темнина, туку ќе ја има Светлината на Животот.”
13 Затоа фарисеите Му рекоа: „Ти сведочиш Сам за Себе Твоето сведоштво не е вистинско.”
14 Исус во одговор им рече: „Иако сведочам Сам за Себе, Моето сведоштво е вистинско, зашто знам од каде дојдов и каде одам, а вие не знаете од каде дојдов и каде одам.
15 Вие судите според телото; Јас не му судам никому.
16 И ако и судам Мојот суд е вистински, зашто не Сум Сам, туку - Јас и Мојот Татко, Кој Ме прати.
17 И во вашиот закон пишува дека сведоштвото на двајца луѓе е вистинско.
18 Јас сведочам за Себе и Мојот Татко, Кој Ме прати, сведочи за Мене.”
19 Тогаш Му рекоа: „Каде е Твојот Татко?” Исус одговори: „Не Ме познавате ни Мене ни Мојот Татко; ако Ме познававте Мене, ќе Го познававте и Мојот Татко.”
20 Овие зборови ги кажа, при ризницата, кога поучуваше во Храмот; и никој не Го фати, зашто уште не беше дошол Неговиот час.
21 И Исус им рече пак: „Јас си одам и ќе Ме барате, и ќе умрете во својот грев. Каде одам Јас - вие не можете да дојдете.”
22 Затоа Јудејците рекоа: „Да не се самоубие, зашто вели: ‘Каде одам Јас - вие не можете да дојдете?’”
23 Им рече уште: „Вие сте од долу, Јас Сум одозгора; вие сте од светов, Јас не Сум од светов.
24 Затоа ви реков дека ќе умрете во своите гревови; зашто ако не поверувате дека Сум Јас, ќе умрете во своите гревови.”
25 Тогаш Го прашаа: „Кој си Ти?” Исус им рече: „Имено тоа, кое ви зборувам од почетокот.
26 Имам многу да зборувам и да судам за вас; но вистински е Оној, Кој Ме испрати, и Јас му го кажувам на светот, она, што сум го чул од Него.”
27 Не сфатија дека им зборува за Таткото.
28 Затоа Исус им рече: „Кога ќе Го издигнете Човечкиот Син, тогаш ќе сознаете дека тоа Сум Јас и дека ништо не правам Сам од Себе, туку дека зборувам она што Татко Ми Ме научи.
29 Оној, Кој ме прати, е со Мене; не Ме остави Сам, зашто секогаш го вршам она што Му е угодно.”
30 Кога го зборуваше тоа, мнозина поверуваа во Него.
31 Затоа Исус им рече на Јудејците, кои Му поверуваа: „Ако пребивате во Моето слово, навистина сте Мои ученици;
32 и ќе ја познаете вистината, и вистината ќе ве ослободи.”
33 Му одговорија: „Ние сме Авраамово потомство и никогаш никому не сме му робувале; како велиш Ти: ‘Ќе бидете слободни?’
34 Исус им одговори: „Вистина, вистина ви велам, дека секој кој прави грев, роб му е на гревот.
35 А робот не останува дома довека; Синот останува довека.
36 И така, ако Синот ве ослободи, навистина ќе бидете слободни.
37 Знам дека сте Авраамово потомство; но пак барате да Ме убиете, зашто Моето слово нема место во вас.
38 Јас го зборувам тоа што сум го видел кај Татко Ми. Исто и вие правите што сте чуле од вашиот татко.”
39 Му одговорија и рекоа: „Наш татко е Авраам.” Исус им рече: „Ако бевте Авраамови чеда, ќе ги вршевте Авраамовите дела.
40 А сега сакате да Ме убиете Мене, Човекот, Кој ви ја кажа вистината, што ја чув од Бога. Авраам не направи така.
41 Вие ги вршите делата на татка си.” Ние не сме родени од блудство; имаме еден Татко - Бог.”
42 Исус им рече: „Ако Бог беше ваш Татко, ќе Ме љубевте Мене; зашто Јас од Бога излегов и дојдов; и не дојдов Сам од Себе, туку Тој Ме прати.
43 Зошто не го разбирате Моето зборување? Затоа што не можете да ја слушате Мојата наука.
44 Вие потекнувате од вашиот татко - ѓаволот, и сакате да ги исполнувате желбите на татка си. Тој беше човекоубиец од почеток и не остана во вистината, зашто нема вистина во него. Кога зборува лага, зборува од своето, зашто е лажец и татко на лагата.
45 Не Ми верувате Мене, зашто ви ја зборувам вистината.
46 Кој од вас Ме обвинува за грев? Ако ја зборувам вистината, зошто не Ми верувате?
47 Кој е од Бога, ги слуша Божјите зборови; затоа вие не ги слушате, зашто не сте од Бога.”
48 Јудејците Му одговорија и рекоа: „Не зборуваме ли ние право, дека Ти си Самарјанец и дека имаш бес?”
49 Исус одговори: „Јас немам бес, туку Го почитувам Мојот Татко, а вие Ме срамите.
50 Јас не ја барам Мојата Слава; има Кој бара и суди.
51 Вистина, вистина ви велам, ако некој го запази Моето слово, нема да види смрт довека.”
52 Јудејците Му рекоа: „Сега знаеме, дека имаш нечист дух во Тебе. Авраам почина, и пророците исто, а Ти велиш: ‘Ако некој го запази Моето слово, нема да ја вкуси смртта довека.’
53 Зар си Ти поголем од нашиот татко Авраам - кој умре? И пророците умреа. За кого се претставуваш Ти Самиот?”
54 Исус одговори: „Ако Јас се прославувам Самиот Себе, Мојата слава е ништо; Мене Ме слави Мојот Татко, за Кого вие велите дека е ваш Бог.
55 Вие не Го запознавте, а Јас Го познавам. И ако речам дека не Го познавам, ќе бидам лажец како и вас; но Јас Го познавам и го пазам Неговото слово.
56 Авраам, вашиот татко, се радуваше да го види Мојот ден, и го виде и се зарадува.”
57 Јудејците Му рекоа: „Уште немаш педесет години, и Авраама си го видел?”
58 Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: Јас Сум, пред да се родил Авраам.”
59 Тогаш кренаа камења, за да ги фрлат на Него; но Исус се скри и излезе од Храмот.

Глава 9

1 И кога заминуваше виде човек слеп од раѓање.
2 И Неговите ученици Го прашаа: „Рави, кој згрешил, тој или неговите родители, та се родил слеп?”
3 Исус одговори: „Не згрешил ни тој, ниту неговите родители, туку за да се пројават Божјите дела врз него.
4 Ние треба да ги извршуваме делата на Оној, Кој Ме прати, додека е ден; доаѓа ноќ, кога никој не ќе може да работи.
5 Додека Сум во светот, Светлина Сум на светот.”
6 Штом го рече тоа, плукна на земјата, направи кал со плунката и со неа ги намачка неговите очи,
7 и му рече: „Оди, изми се во бањата Силоам; што значи: „Пратен”. Тој отиде, се изми и дојде прогледан.
8 А соседите и оние, кои го гледаа порано како просјак, велеа: „Зар не е овој, кој седеше и просеше?”
9 Едни велеа: „Тој е;” други велеа: „Не, а личи на него.” Тој велеше: „Јас сум!”
10 Тогаш му рекоа: „Како ти се отворија очите?”
11 Тој одговори: „Човекот, Кој се вика Исус, направи кал, ми ги намачка очите и ми рече: „Оди во Силоамската бања и измиј се; јас отидов, се измив и прогледав.”
12 Му рекоа: „Каде е Тој?” Рече: „Не знам.”
13 Го одведоа некогашниот слепец при фарисеите.
14 А беше сабота, кога Исус направи кал и му ги отвори очите.
15 Тогаш пак го прашаа и фарисеите - како прогледал! Тој им рече: „Ми стави кал на очите, се измив и гледам.”
16 Тогаш некои од фарисеите рекоа: „Овој Човек не е од Бога, не ја празнува саботата.” Други говореа: „Како може грешен човек да прави такви чудеса?” И настана раздор меѓу нив.
17 Тогаш пак му рекоа на слепиот: „Што велиш ти за Оној, Кој ти ги отвори очите?” А тој рече: „Пророк е!”
18 Но Јудејците не поверуваа дека бил слеп и дека прогледал, додека не ги повикаа родителите на оној, кој прогледал,
19 и ги прашаа, велејќи: „Дали е овој вашиот син, за кого велите дека се родил слеп? Како гледа сега?”
20 Неговите родители одговорија: „Знаеме дека овој е нашиот син, и дека се роди слеп;
21 а како гледа сега, не знаеме; или - кој му ги отвори очите - ние не знаеме. Прашајте го него, тој е возрасен, самиот нека зборува за себе.”
22 Ова го рекоа неговите родители, зашто се боеја од Јудејците; бидејќи Јудејците се беа согласиле да биде исклучен од синагогата оној, кој ќе Го признае дека е Христос.
23 Заради тоа неговите родители рекоа: „Возрасен е! Прашајте го него!”
24 Тогаш повторно го повикаа човекот, кој беше слеп и му рекоа: „Прослави Го Бога! Ние знаеме дека Тој Човек е грешник.”
25 А тој им одговори: „Дали е грешник - не знам; едно знам, дека бев слеп, а сега гледам.”
26 Тогаш му рекоа пак: „Што ти стори? Како ти ги отвори очите?”
27 Им одговори: „Веќе ви реков, и не чувте; што сакате да чуете повторно? Да не сакате и вие да Му станете ученици?”
28 Тие го укорија и рекоа: „Ти си Негов ученик, а ние сме Мојсееви ученици.
29 Ние знаеме дека Бог му говорел на Мојсеја; а од каде е Овој, не знаеме.”
30 Човекот им одговори и рече: „Тоа е чудното, што вие не знаете од каде е, а ги отвори моите очи.
31 Знаеме дека Бог не слуша грешници, туку, ако е некој богобојазлив и ја врши Неговата волја, него го слуша.
32 Откако е веков не се чуло некој да отворил очи на слепороден;
33 ако Тој не беше од Бога, не би можел да направи ништо.”
34 Му одговорија и рекоа: „Ти сиот си роден во гревови, и ти ќе нè учиш нас?” И го истераа надвор.
35 Исус чу дека го истерале надвор, го најде и му рече: „Веруваш ли ти во Синот Божји?”
36 Тој одговори и рече: „А Кој е Тој, Господине, за да верувам во Него?”
37 Исус му рече: „Си Го видел, Кој зборува со тебе - Тој е.”
38 А тој рече: „Верувам Господи”, и Му се поклони.
39 Тогаш Исус рече: „Јас дојдов на овој свет за суд, а да прогледаат кои не гледаат и за да ослепат кои гледаат. „
40 Некои од фарисеите, кои беа со Него, го чуја тоа и Му рекоа: „Да не сме и ние слепи?”
41 Исус им рече: „Да бевте слепи, немаше да имате грев; но сега велите: ‘Гледаме;’ затоа гревот ви останува.”
Глава 10

1 „Вистина, вистина ви велам, кој не влегува низ вратата во овчарникот, а прескокнува од друга страна, тој е крадец и разбојник.
2 А кој влегува низ вратата пастир е на овците.
3 Нему вратарот му отвора, а овците го слушаат неговиот глас, и ги вика своите овци по име и ги изведува.
4 Кога ќе ги истера своите овци, оди пред нив и овците одат по него, зашто го познаваат неговиот глас.
5 По туѓинец никако не одат, туку ќе побегнат од него, зашто не го познаваат гласот на туѓинците.”
6 Исус им ја кажа оваа споредба, но тие не разбраа што беше тоа за кое им зборуваше.
7 Исус им рече пак: „Вистина, вистина ви велам: Јас Сум вратата на овците.
8 Сите, кои дојдоа пред Мене, се крадци и разбојници; но овците не ги послушаа.
9 Јас Сум вратата; кој ќе влезе низ Мене, ќе биде спасен, ќе влегува и ќе излегува и ќе најде пасиште.
10 Крадецот влегува само да украде, да заколе и да погуби. Јас дојдов за да имаат живот и да го имаат изобилно.”
11 ”Јас Сум Добриот Пастир. Добриот пастир го дава својот живот за овците.
12 Наемникот, кој не е овчар, кому овците не му припаѓаат, го гледа волкот како доаѓа, ги остава овците и бега; а волкот ги разграбува и ги распрснува;
13 зашто е наемник и не се грижи за овците.
14 Јас Сум Добриот Пастир: и ги познавам Моите и Моите Ме познаваат Мене.
15 Како што Татко Ми Ме познава Мене, и Јас Го познавам Мојот Татко; и Јас го давам Мојот живот за овците.
16 И други овци имам, што не се од овој овчарник; и нив треба да ги доведам, па ќе го слушаат Мојот глас и ќе биде едно стадо и еден Пастир.
17 Таткото Ме љуби затоа, што Јас го давам Својот живот, за да го земам пак.
18 Никој не Ми го одзема, туку Јас го давам Сам од Себе. Имам власт да го дадам, и имам власт да го земам пак. Оваа заповед ја примив од Мојот Татко.”
19 Заради тие зборови пак настана раздор меѓу Јудејците.
20 Мнозина од нив велеа: „Опфатен е од демон и безумствува, зошто Го слушате?”
21 Други велеа: „Тоа не се зборови на опфатен од демон. Може ли демон да отвора очи на слепци?”
22 Тогаш во Ерусалим се празнуваше Посветување; беше зима.
23 А Исус одеше по Соломоновиот трем на Храмот.
24 Тогаш Јудејците Го опкружија и Му рекоа: „До кога ќе ни ја измачуваш душата? Ако си Ти Христос, кажи ни слободно!”
25 Исус им одговори: „Ви реков, и не верувате. Делата што Јас ги правам - во името на Мојот Татко - сведочат за Мене.
26 Но, вие не верувате, зашто не сте од Моите овци.
27 Моите овци го слушаат Мојот глас, и Јас ги познавам, и тие идат по Мене.
28 Јас им давам вечен живот и никако нема да загинат и никој нема да ги грабне од Мојата рака.
29 Мојот Татко - Кој ми ги даде - е поголем од сите, и никој не може да ги грабне од раката на Мојот Татко.
30 Јас и Татко Ми едно сме.”
31 Јудејците пак донесоа камења, за да Го убијат со камења.
32 Исус им одговори: „Ви покажав многу добри дела од Мојот Татко; за кое од тие дела фрлате камења на Мене?”
33 Јудејците Му одговорија: „Не Те каменуваме заради добро дело, туку заради богохулство - зашто Ти, бидејќи човек, се правиш Бог.”
34 Исус им одговори: „Не е ли напишано во вашиот Закон: ‘Јас реков: богови сте?’
35 Ако ги наречува богови оние, на кои им беше упатено Божјото Слово - а Писмото не може да биде нарушено -
36 зошто вие Му велите дека хули на Бога Оној, Кого Таткото Го посвети и Го испрати во светот, - зашто реков: ‘Јас Сум Божји Син?’
37 Ако не ги правам делата на Мојот Татко, не верувајте Ми.
38 А ако ги вршам, верувајте им на делата, ако Мене не Ми верувате, за да сознаете и познаете дека Таткото е во Мене и Јас во Него!”
39 Тогаш сакаа пак да Го фатат, но им избега од рацете.
40 И пак отиде преку Јордан, каде што Јован крштаваше отпрвин, и остана таму.
41 И мнозина дојдоа при Него и рекоа: „Јован не направи ниедно чудо, но сè што рече Јован за Него, беше вистина.”
42 И таму мнозина поверуваа во Него.