Вести

Од Верскиот календар на МПЦ (24.11.2020)

На 18ти ноември   2022 година, во 22та неделата по Педесетница, кога Македонската православна црква- Охридска архиепископија  молитвено  го прослави споменот на св.мч-ци св Галактион и Епистима, во храмот Рождество на Пресвета Богородица, во Скопје, по отслужената Литурјија од ереј  Спасе Таковски, и во овој петок се направи Мал петочен водосвет, а молитви за здравје на верниот народ упати свештеникот Ангел Сердарски.

 Знај дека ангелите нe поттикнуваат на молитва и притоа стојат со нас, радувајќи се и молејќи се за нас. Па така, ако станеме небрежни и ако примиме спротивни помисли, крајно ќе ги разгневиме. Зашто тие толку многу се подвизуваат за нас, а ние ни за себе не сакаме да Му се молиме на Бог, туку го пренебрегнуваме служењето Нему и оставајќи Го нашиот Бог и Владика,

Бесребреници и чудотворци. Браќа по тело и по дух, родум негде од Азија, од татко незнабожец и мајка христијанка. По смртта на татко им нивната мајка Теодотија целото време и труд ги даде на тоа да ги подигне и воспита синовите како вистински христијани. И Бог ѝ помогна, та нејзините синови израснаа како две слатки овошки и како два светилници на светот.

Во храмот „Успение на Пресвета Богородица - Каменско“ во Охрид, беше отслужена света архиерејска Литургија, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Плаошко-струшки и Дебарско-кичевски и Администратор Австралиско-сиднејски г. Тимотеј, во сослужение на архимандритот Васијан (Змеев) од Руската православна црква (настојател на Руското подворје во Софија, Р. Бугарија), протоерејот-ставрофор Никола Христоски,

На 8.11.2022 година, кога Црквата го празнува споменот на св. вмч. Димитриј Солунски – Митровден, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан, богослужеше и проповедаше на Светата божествена Литургија во манастирот „Св. вмч. Димитриј Солунски“ – Марков манастир. Во ипоѓакон беше ракопроизведен чтецот Стево Миланов.

Нo кoј ќe прeтрпи дo крај, ќe бидe спасeн (Мт. 10:22), рeкoл Гoспoд. Вeрата e eдинствeна свeтлина на трпeниeтo, бидeјќи трпeниeтo самo пo сeбe прeтставува нeпoднoслива тeмнина.
Вeрата e свeтла ѕвeзда вo таа тамнина; вeрата ја ублажува oстрината на страдањeтo; таа на свoитe крилја ја пoддржува сeта тeжина на трпeниeтo