21.08.2013.

Излезе од печат ново издание од издавачката дејност при Повардарската епархија „Св. Ѓорѓи Полошки“. Тоа е книгата „Старец Сампсон“ во која се содржани голем број моменти од животот на старецот Сампсон, како и неговите пастирски поуки. Книгата ја преведе свештеникот Љупче Миланов. Книгата може да се најде во сите храмови на Повардарската епархија или да се порача директно од издаваштвото на Повардарската епархија на тел. 043 221 231.

Во прилог можете да го прочитате и предговорот на оваа книга.

 

Предговор за книгата „Старец Сампсон“

 

Да се биде старец – не може никој по своја волја. Тоа не е официјален чин во Црквата, туку благодатен дар и избор на Светиот Дух. Старецот не е само стар по години, туку возрасен и созреан во духовниот живот, според мерата од растот Христов. Човек кој живее според Божјите заповеди, кој се уподобил на Христа, кој душата своја ја полага за своите чеда, и кој ги остава деведесет и деветте, за да оди и да го спаси загубеното чедо, човек во кого пребива Светиот Дух и преку кого говори Светиот Дух. Таквите духовници-старци верниот народ ги препознава, и како пчели на цвет, се собираат околу него да се хранат од неговиот душеспасителен нектар.

Некои старци живееле во општежителни манастири, некои во пустина како отшелници, некои воделе борба со еретици, некои со лажни браќа, некои имале тешка борба со своите страсти, некои, пак, доживеале многу страдања и мачеништво.

Старецот Сампсон живеел во Русија, во еден неблагопријатен период, кога имало многу немири во земјата, кога „прогресивните“ се свртеле против царот, и го убиле заедно со целото негово семејство, кога се свртеле против Светата Црква и со сите средства и методи се обидувале да ја сотрат, уништат, посрамотат, дискредитираат, време во кое се појавиле „обновленците“, кои однатре ја разорувале Црквата со своите антицрковни учења и новотарии, време во кое не било лесно да бидеш ни обичен верник, а не, пак, монах или свештеник. Ете токму во такви историски околности се родил и живеел старецот Сампсон.

Како духовник-јеромонах во тоа време, кога било тешко да се формираат манастири, тој создал заедници од таканаречени „бели монаси и монахињи“, т.е. монаси кои живеат во светот, имаат световни професии и занимања, се облекуваат обично како и сите луѓе, но кои тајно имаат дадено монашки завети и кои живеат строг подвижнички живот. Книгите кои се напишани и објавени за него се всушност писма, разговори и исповеди токму со овие негови духовни чеда, кои по неговата смрт ги собрале и ги објавиле. Имајќи го тоа предвид, кога ги читаме неговите поуки, овде собрани, мораме да внимаваме и да не им даваме универзален карактер на сите негови поуки, затоа што голем дел од нив се лични обраќања кон конкретни личности, совети кои биле упатени и корисни за некоја конкретна личност, но не и за секого. И најдобриот лек може да биде за некого погубен, ако се дава во било кое време, на било кој начин и во било која количина. Истото важи и за поуките на старците. Затоа често може да сретнат различни мислења за исто прашање, затоа што биле упатени кон различни личности, на кои им требало различно решение.

Денес старецот Сампсон од многумина е почитуван како свет старец, но од многумина е и оспоруван неговиот авторитет. Неговите духовни чеда се убедени во неговата светост, раскажуваат чудесни настани од неговиот живот, но раскажуваат и за многу чудеса кои се случиле над неговиот гроб, кој станува познато поклоничко место за многу верници. Еден од неговите апологети е и сегашниот патријарх московски и серуски Кирил, кој уште како митрополит, во една телевизиска емисија го раскажува следново за него: „Имав прилика да се сретнувам со овој црковен трудбеник, монах, од повоениот период, уште кога бев дете и одев во Псково-печерскиот манастир. Мене секогаш ме поразуваше надворешноста на овој човек, но и гласините кои се ширеа за него. Многу се разликуваше од останатите браќа во манастирот, оставаше впечаток со своите проповеди, зборови, изглед и начин на живот. Тој беше силна личност која остави свој силен впечаток во неодамнешната историја на нашата Црква“.

Од поуките на старецот можеме да научиме многу. Посебен акцент става на внатрешната будност, на внатрешниот молитвен живот, на стоењето пред Бога, на вистинското покајание. Особено од него може да се научи за разликите меѓу православието и другите инославни конфесии, за разликата помеѓу духовноста и душевноста – нешто што ретко каде може да се сретне.

Имајќи ја предвид светоста на неговиот живот, како и полезноста на неговите поуки, од длабочината на моето срце ви ја препорачувам оваа книга, за од неа да учите, да се раководите, да напредувате духовно, угледувајќи се на старецот, како што и тој се угледал на Христа, и од Него добил мудрост и светост, за наша поука и наслада, но и за идните генерации. Амин!

 

Митрополит Повардарски г. Агатангел

22.08.2013