ВТОРА НЕДЕЛА ОД ПОСТОТ (31.03.2013)

во која молитвено го прославуваме
Светиот Григориј Палама,
Архиепископ Солунски

sv.GRIGORIJ.PALAMA.jpg

Светилнику на Православието, тврдино на Црквата и учителу, убавино на јерарсите, непобедлив поборнику на богословите, чудотворче Григорие, славо солунска, и проповеднику на благодатта, моли Го Бога непрестајно, да ги спаси душите наши.
Тропар

Во светот си живеел со блажен живот, а сега на Небото се радуваш со хорот на блажените, владико Григорие, зашто со својата кротост си ја наследил земјата, која кротките ја наследуваат. Бог те збогатил со благодат на чудотворство, која ја даруваш на оние кои те чествуваат.
Стихира на Утрена

Времето на добродетелите простигна, а Судијата е пред вратата. Да го држиме постот принесувајќи солзи, покајание и милостина, да заплачеме, оти гревовите наши се побројни од песокот во морето, но, Избавителу на сите, прости ни секому од нас, да примиме венец нетрулежен.
Утрена, втора Недела од Постот

Молитва:
Боже, Кој во минатото си говорел на татковците наши, пророците и светите на Црквата Твоја, говори ни и нам преку Синот Твој, Исуса Христа. Отвори ги срцата наши, та преку твојата помош непрестајно да го слушаме словото и да ја твориме волјата Негова. Амин

Читање од Светото Писмо:
Послание Евреите 1, 10-14
Свето Евангелие по Марко 2, 1-12

Созерцание: Затоа треба да бидеме нарочно внимателни кон она, што го чувме, па да не би некако да отпаднеме.
Послание до Евреите 2, 1

Подготви: А.Л.

Свети Кирил, архиепископ Ерусалимски

Роден е во Ерусалим во времето на Константин Велики, а умре во времето на Теодосиј Велики (315 г. – 386 г.). Во 346 година го посветија за свештеник, а во 350 г. го наследи на престолот блажениот ерусалимски патријарх Максим. Трипати го симнуваа од престолот и го испраќаа во прогонство, додека најпосле во времето на Теодосиј не го вратија, па проживеа мирно уште осум години и Му ја предаде душата на Господ. Тој имаше две тешки борби: од една страна со аријанците кои се засилија во времето на Константиновиот син Констанциј, а од друга во времето на Јулијан Отстапник, со самиот цар отпадник од верата и со Евреите. Во времето на силата на аријанците на денот на Педесетница се јави знакот на Крстот, посветол од сонце, се простираше над Ерусалим и над Елеонската Гора. Ова траеше неколку часа, а почна во девет наутро. За оваа појава што ја видоа сите жители на Ерусалим му пишаа и на царот Констанциј и тоа на мнозина им послужи за утврдување во Православието, а против ереста. Во времето на Отстапник се случи друг знак. За да го понижи христијанството Јулијан ги наговори Евреите да го обноват Соломоновиот храм. Св. Кирил Му се молеше на Бога тоа да не стане. И имаше страшен земјотрес којшто урна сѐ што беше обновено на храмот. Тогаш Евреите почнаа одново да градат. Но повторно фати земјотрес и го урна не само новоизграденото туку и старите камења кои уште се држеа под земјата. Така се обвистини зборот Господов: „ни камен на камен овде нема да остане“. Од многубројните списи на овој Свет отец зачувана е само неговата „Катихетика“, првокласно дело што ја потврдува верата и праксата на Православието до денешен ден. Овој светител беше необичен архипастир и голем подвижник. Се одликуваше со смирение и кротост, а сиот беше испостен и блед во ликот. После многуплодниот живот во подвиг и витештво за верата во Христа, мирно се упокои во Господ