Семејниот живот денес

Кај нас  така кажано    нема веќе семејство,семејството е распаднато, а семејството е правец во духовното здравје, поради тоа штом нема здраво семејство,нема ни здраво опшество. Сето морално се разнебитило.
Општото барање на слободатта за  своите страсти, се  заробило и  натерало во животен ќорсокак.    Поради што во нас нема семејна благосостојба?  Затоа што на животот веќе не се гледа како на  подвиг, туку како  на забава. "Барајте го најнапред царството Божјо и неговата правда,и сето друго ќе ви се даде " зборува Христос.Љубовта кон ближните не е грижа за нивната материјална благосостојба, покрај и тоа што е потребно. Љубовта ксш ближните е-грижа за тоа да тие се просветлат со Христовата светлина.Кога тие ќе се просветлат, ќе има се-и љубов наша кон нив и среќа. Да се просветува не со било што, но со христијански збор и дела согласно со дарбата   која од Бога ни е дадена,трпеливо  и ненасилно.
Зборуваат:неморално е да се живее со жена во брак, ако не ја сакаш,и  испаѓа дека е морално да се живее со љубовница која ја сакаш.Љубовта кај некои се покажува како чист саможив интерес;Мене ми е пријатно, а после тоа-сеедно ми е.  Зборуваат;како јас можам да живеам со жена ми и понатаму ако веќе не ја сакам?А  порано исто така се колнел дека ја сака .Љувовта која се засновува на телесни страсти се завршува со -ниѓто. Дали е тоа љубов? Љубовта треба саканото да го направи подобро, во модерниот човек нема љубов затоа  што има егоизам, грев. Тогаш  бар би можело, наместо љубов да постои чувство на должност.  Би можело барем овака да размислуваме;јас сум должник на  жената затоа што е таа -човек;јас сум     обврзан  кон децата,ако веќе сун ги создал. .. И на местото на должноста израснува љубовта.Така  мажот и жената се учат да взаемно се сакаат,и  единствено така ќе можат да разберат да таквата взаемна љубов е -среќа. Абортус-тоа  е страв за себе, дека нешто ќе дојде на свет и ќе не стесни, и дека ќе не отргне од нашите задоволства, одлучуваат  да живеат,како слепи џелати кои ги убиваат оние,кои  се должни да  ги прифатат. 

 Бог дава и природата бара да новото битие дојде  на свет, а луѓето мислат да барањето на природата е насладување.Децата денес станаа играчки. Децата ги  земаат не како  рамни на себе, туку како играчки кои треба да ги развеселуваат. Поради тоа нема ни воспитание.Децата служат за забава, а кога ќе пораснат-почнува непријателство. Луѓето почнаа да се плашат од семејниот живот, навикнале да живеат во својот сопствен личен свет, од  никого независен , расте егоизмот. Семејството наложува обврски,а обврските се избегнуваат. Да^создаваме големо семејство, и слава му на Бога,за тоа се способни само оние луѓе  кои веруваат.  0здравување на светот треба   да го започнеме со здраво
христијанско семејство.Што е семејството-домашна црква?Домашната црква е остварување на својата вера во семејството, а тоа значи-да живееме според Христовите закони, да ја чуваме взаемната верност , да се сакаме меѓусебно,и да воспитуваш добри деца, во тој случај можеме еден ден тоа наше семејство ќе го  воздигнеме до домашна црква.Помнете да за оној кој верува ништо не е невозможно. "Се можам во Господа Кој ми дава сила"рекол апостолот.Обновувањето во црквата треба да дојде преку домашната црква. Домашната црква и црквата во храмот треба да с простираат како мост една   кон друга, и да сраснат во една Црква.Птребно  е да и надвор од храмот меѓу оние кои што се уште не  влегле во него, да се живее    со жив христиј јански жмвот.  Тоа би бидо потполно  обфаќање-и во храмот и  надвор од храмот да се биде христијанин.  Ц р к в а т а    во суштина е секаде.Би било потребно да при секој храм се основа здраво јадро  на христијани, кои  со своето делување од внатре ќе го оживуваат    и обновуваат црковниот живот. А м и н .

Лето Господово
25-12-2003год. Протојереј Зоран Стаменковиќ