Преподобен Ефрем Сирин
Роден е во Сирија од бедни родители во времето на царот Константин Велики. Раната младост ја помина прилично бурно, но одеднаш во неговата душа настана пресврт и тој почна сиот да гори од љубов кон Господ Исус. Му беше ученик на Св. Јаков Нисибиски (13 јануари). Од големата Божја благодат од неговата уста извираше мудрост како меден поток, а од очите непрестајно му течеа солзи. Трудољубив како пчела. Непрестајно пишуваше книги или ги поучуваше монасите во манастирот и народот во градот Едеса или пак самиот се предаваше на молитва и богомислие. Неговите книги се многубројни, неговите молитви прекрасни. Најпозната му е молитвата за Чесниот Пост: „Господи и Владико на мојот живот“. Кога сакаа насила да го земат за епсикоп, почна да се прави луд и да јури низ градот Едеса, влечејќи ја зад себе својата облека. Кога го видоа тоа луѓето го оставија на мир. Му беше современик и пријател на Св. Василиј Велики. Св. Ефрем Сирин е главно апостол на покајанието. Неговите списи и ден денес смекнуваат многубројни срца закоравени во грев, и ги враќаат кон Христа. Се упокои во длабока старост во 378 година.
Друго:
Псалм 10. Христе, не можам да се справам со себеси – дарувај ми дух на покајание
Пред Твојата слава, Христе Спасителу мој, ќе ги искажам сите свои гревови и ќе ја исповедам
сета неискажливост на Твоите штедрости, кои Ти ги излеваш над мене по Твојата благост!
Од утробата на мајка ми јас започнав да Те огорчувам и за ништо да не ја сметам Твојата
благодат. Така станав мрзелив за душата своја! Но, Владико мој, по Своите бесчислени штедрости, милостиво и трпеливо гледаше на целата моја дволичност. Твојата благодат ја воздигаше главата моја, и сепак јас секој ден ја понижував со своите гревови.
Лошите навики плетат мрежа околу мене; и јас, извалканиот, се радувам, оти сум врзан. Тонам во самата длабочина на злото, и – тоа ме весели! Ѓаволот секојдневно ги подновува моите окови, гледа колку се радувам јас на разнообразието нивно!
Тоа е достојно за ридање и плач, тоа е мојот позор и срам, оти јас сум врзан од сопствените сујазли. И уште поужасно е, оти јас се врзувам со оковите, што ми ги налага мојот нај-зол непријател, оти се умртвувам себеси со такви страсти, кои многу го радуваат!
10 февруари, лето Господово 2013
Св.Андреј Критски;преп.Андреј Рубљов;преп.Марта
