Духовден

Драги браќа и сестри, денес нашата Света, православна Црква го слави еден од најголемите празници, Слегувањето на Светиот Дух врз Апостолите или како што е познат помеѓу луѓето, Духовден. Всушност денест го славиме третото лице од Светата Тројца, односно Светиот Дух, кој е едносуштен на Оца и Сина. II -та глава од Делата на Светите Апостоли ни сведочат дека на денешен ден, односно на педесетиот ден по Воскресението Христово и на десетиот ден по Вознесението Христово, Светиот Дух слезе врз Светите Апостоли и ги исполни со моќ и “тие почнаа да зборуваат на други јазици, онака како што им даваше Духот Свети да изговараат” (Дела 2, 4).
Овој настан се случуваше пред една куќа во Ерусалим, а народот кој што беше насобран остана вчудоневиден, кога сите можеа да слушаат како Апостолите им говорат на нивниот јазик. Бидејќи во тоа време Јудејците го славеа нивниот празник на трендафилите, односно празникот Розалија, во Ерусалим имаше надојдено народи од сите страни на светот, односно тој ден во Ерусалим престојуваа народи кои ги зборуваа сите јазици кои постоеја во тоа време. Многумина останаа вчудоневидени од ова големо чудо што им овозможуваше да слушаат како Апостолите им говорат на нивниот јазик, но имаше и Јудејци кои им се потсмеваа на Апостолите велејќи дека се напиле од слаткото вино (Дела 2, 13). Тогаш Светиот Апостол Петар стана и им се обрати на насобраните велејќи “Луѓе Јудејци и вие што живеете во Ерусалим, овие луѓе не се пијани, како што мислите вие зошто е третиот час од денот, туку тоа е исполнување на пророштвото на пророкот Јоил од Стариот Завет во врска со примањето на највисокиот мандат на Евангелието преку слегувањето на Светиот Дух” (Дела 2, 15-21). Драги верници, токму во овој пасос лежи основата да секој народ има право да го слуша проповедот на Словото Божје на свој мајчин јазик, а со тоа и секој народ да има право на своја самостојна црква. Значи тоа право го има и македонскиот народ и затоа слободно можеме да констатираме дека сите денешни обиди за непризнавање на нашата Македонска Православна црква се без библиски темели и дека треба да истраеме во нашите настојувања за самостојна Македонска Црква.
По обраќањето на Петар до народите, многумина од нив се покааја и побараа да бидат покрстени. Така тој ден беа покрстени околу 3000 души, што всушност претставува конституирање на новата Христијанска Црква, која како темел ги има Светите Апостоли, а невиден водач го има Спасителот наш Господ Исус Христос. Овој ден претставува почеток на Црквата бидејќи тој ден најпрво се ракоположени или  хиротонисани Апостолите примајќи го дарот на Светиот Дух, а подоцна тие во името на Света Тројца ги покрстија тие 3000 души, со што всушност се формира и првата христијанска црковна заедница. Затоа драги верници, овој ден односно празникот Педесетница всушност претставува роденден на Црквата.

По примањето на дарот на Светиот Дух, Светите Апостоли појдоа на сите страин од светот да го проповедаат Словото Божје. Со тоа тие ја исполнија пораката на Спасителот Исус Христос кој пред неговото вознесение им порача: “Одете и научете ги сите народи, крштевајќи ги во името на Отецот и Синот и Светиот Дух, и учејќи ги да пазат се што сум ви заповедал, и ете Јас сум со вас преку сите дни до свршетокот на светот, Амин”. Апостолите потполно ја разбраа оваа порака и со светост ја исполнуваа истата. Но бидејќи секој ден растеше бројот на новите членови кои сакаа да се покрстат, Светите Апостоли, неможејќи сами да се справат со мнозината, ракоположија и други епископи и свештеници кои со помошта на Светиот Дух ќе можат да го проповедаат Светото Евангелие меѓу народите.
Светиот Дух на почетокот ги обдари Светите Апостоли со дарот да говорат на повеке јазици, бидејќи во тоа време тоа им беше најпотребно, но подоцна според потребата за апостолската служба Светиот Дух изливаше врз Апостолите и други дарови, како дарот на чудотворство, на пророштво, мудрост, трпеливост, внатрешен мир, верување и надеж, дарот на богољубието и човекољубието. Овие дарови Светиот Дух ги излеваше не само на Апостолите, туку и на сите епископи, свештеници и ѓакони при нивното хиротонисување, и така тој ланец на хиротонисување и на примање на даровите на Светиот Дух трае и денес и ние денешните свештеници и денешните епископи при нашето ракоположување или хиротонисување ги примаме тие дарови од Светиот Дух. Без помошта од даровите на Светиот Дух не ќе можеме да го проповедаме Словото Божје и не ќе можеме да го водиме Стадото кое ни е поверено од Бога.
Исто така и ние сите христијани, со примањето на Светата Тајна Крштение стануваме синови Божји, и од тој ден со нас ги носиме Отецот, Синот и Светиот Дух, а веднаш по крштевањето, ги примаме и даровите на Светиот Дух, односно божјата благодат за наше духовно опстојување. Силата на оваа тајна е толку голема и трајна, да таа, исто како и крштевањето, не се повторува. Затоа треба што подостојно оваа благодат да ја чуваме во нашите души, и да се пазиме од секакви пороци, кои ете, за жал во денешно време се се поприсутни околу нас и кои ја отргнуваат оваа Божја благодат од нас. И доколку поради слабоста човекова се случи да паднеме во некој порок, и кога ке осетиме некоја душевна мака, треба да појдеме кај свештеникот-духовник и да го исповедаме тоа прегрешение, да побараме некаква духовна терапија, а нашиот Бог, кој толку многи ги сака луѓето ќе ни ги прости сите гревови волни и неволни. Многумина наши браќа и сестри, кога ќе западнат во некоја мака одат да бараат помош од разноразни, бајачи, гатачи, гледачи, без да се свесни дека тие луѓе се предводени од ѓаволот и дека тие го праваат тоа само за да имаат некаква материјална корист. Сите оние кои отишле на такво место всушност се поклониле на ѓаволот, а се разбира дека никогаш немаат некаква полза од тие посети. Затоа драги браќа и сестри кога ќе слушнете дека некој посетува такви места, укажете им на грешките кои ги праваат и упатувајте ги да дојдат во духовното лечилиште, односно Црквата а таму свештениците ќе им читаат молитви и само на тој начин ќе осетат вистинско душевно подобрување и само така ќе си овозможат духовно и телесно спасение.

Драги верници, би сакал да спомнам и за еден обичај кој е поврзан со денешниот ден. Имено, народна традиција е денес уште од ноќните или раните утрински часови да се оди на гробишта, бидејќи тогаш излегувале духовите на нашите починати. Ова е многу лош обичај и ова вакво верување нема никаков христијански и библиски темел. Петокот и саботата пред денешниот ден се деновите кога се посетуваат гробовите на нашите починати и се праваат помени за нивните души, а на денешниот голем празник сите верници би требало да појдат во црква. Затоа на сите оние кои денес отидоа на гробишта, водени од некои нехристијански пагански обичаи, им порачуваме да престанат на овој голем ден да одат на гробишта туку, сите тие да дојдат во црква и да присуствуваат на Светата Литургија со што вистински христијански ќе учествуваат на славењето на роденденот на црквата и на вистински христијански начин да ќе Му принесуваат молитви на Бога. Исто така на сите треба да ни биде јасно дека молитвите упатени до Бога на гробишта на денешен ден, како и раздавањето кое се дава за душа на починатите, не се примени од Бога.
За крај да му се помолиме на Бога да ни ги услиша молитвите и да се надеваме дека овие наши пораки ќе стигнат до сите оние кои денес отидоа на гробишта и дека веќе од следната година на вистински христијански начин ќе го прослават Духовден, Амин!

  Ј е р е ј      д-р  С а ш о      Н а к о в

Скопје, 3 јини 2012 год.

На празникот на Слегувањето на Светиот Дух -  храм  Вознесение Христово, населба Маџари, Скопје 

Преминпортал

Лето Господово 2012