Ставови

Ништо од човечкото тело не е толку интимно како лицето. Ние често мислиме на други делови од нашето тело кога кажуваме „интимни“, но нашето лице  е тоа што открива најмногу за нас. Лицето е тоа што бараме да го гледаме за да видиме што сакаат другите да кажат, па дури и за тоа кои се тие. Важноста на лицето (ликот) повеќекратно е потцртана во Светото Писмо.

И верноста кон Христа не е сосема иста со верноста кон амбициите на туѓиот началник. Верноста кон Христа е верност кон Христа и кон никој друг. Со еден исклучок: Сам Христос во оваа формула решил да се замени Себеси со зборот „ближен“. А ближните не се кријат зад телохранители.
Ќе ја повторам својата формула на аксиолошка спротивставеност за Украина. Таа е дводелна. Во нејзиниот прв дел, неопходно е сите страни да кажат дека нема грев во тоа да преминеш во таа Црква што денес ја создава

Лошите зборови ги расипуваат добрите обичаи. Се спомнаа мирисни цветчиња, крвави бебиња, сластољупци и среброљупци, фетуси, инквизиции, распуштени жени, џипови, стереотипи и општи места од кои, наместо решение, може само да добиеме мигрена, а правото на избор или правото на живот да се претворат во логичката дилема за кокошката и јајцето. Многу е наивно да очекуваме спорот да се реши преку ноќ. Конечно, затоа тој постои со векови. Но, некаде секако треба да се почне и тоа со конструктивен пристап.

Христијанството му говори на човекот дека тој не постои заради смртта и за да биде сенка во таинствените пребивалишта на митолошкиот Ад, туку постои за вечен разумен живот на небото, во Божјото царство на светлината и на вистината. Следствено, христијанството му ветува на човекот не проста бесмртност на неговиот дух, туку целосна возобнова на сето негово битие

По ова јасно Светиот Дух ни дава до знаење и ни открива со самото тоа што поставува запирка и потоа укажува Македонец а не човек од Македонија што значи дека Македонец е поим и чувство на некој кој се стреми и моли за спасние од Бог а не и секој кој живее во Македонија, што можеме и тоа денес јасно да го увидиме..

Забележувам: Рационализмот и емпиризмот имаат направено голема штета во меѓучовечките односи (на пример, во Македонија). Да не беа некои од столбовите на науката верни луѓе -како Блез Паскал, Исак Њутн, дури и таткото на „релативизмот“ (барем на еден особен филозофски начин) Алберт Ајнштајн - таа штета можеби ќе беше вистинска пустош

Кога говори за постот Светата Црква, покрај воздржување од телесна храна, која што го предизвикува телото на разни страсти, повеќе мисли на духовниот пост. Телесниот пост е само вовед во духовниот и без него нема никаква морална вредност. Ако се воздржуваме од калоричната храна и ако постиме, а вршиме лоши дела, таквиот пост е формален

Во Атина се собраа грците и скандирајќи Македонија е грчка ја зголемуваа омразата помеѓу два едноверни народи. Пазете, за парадоксот да биде поголем оние кој треба да проповедаат мир, проповедаат омраза се мешаат како во црковната така и во световната политика.

Празниците се уживаат со разбирање и радост, како кулминација на претходни духовни прочистувања, а никако со наметнување, посебно не врз децата. Сепак, секуларна држава значи слобода на вероисповед, а не на давање предност на една религија врз друга или на нерелигиозноста врз религиозноста и обратно, па тие правила треба да ги следат институциите и нивните раководители.

Сега секој е јавна личност, секој има своја `кариера`, секој може да биде препознаен на улица, да му се восхитуваат, секој е - НЕКОЈ, со покритие или без...,а умисленоста и гордоста растат ли растат !

Доволен е еден статус (како овој, да речеме ;)

Ценетата професорка мошне стручно и аргументирано го изложува проблемот со законот за јазиците, давајќи детален осврт кон историјата на неговата генеза, без притоа да имплицира нешто навредливо кон која-годе етничка заедница. Токму последново е особено значајно за нас, како монашка заедница што, во духот на евангелската љубов, непрестајно гради мостови на меѓусебно почитување и добри односи меѓу сите граѓани на Р. Македонија, без разлика на нивната национална, верска или политичка припадност.

Со одлука на Третиот црковно – народен собор, на 17 јули 1967 година, точно 200 години од укинувањето во 1767 година, повторно е возобновена Охридската архиепископија како Македонска православна црква. На денешен ден, пак, на 19 јули 1967, е извршен чинот на прогласување на автокефалноста за време на свечената архиерејска литургија отслужена во црквата „Света Богородица Перивлепта“ во Охрид.

Тој просто не е само потпис на една влада и премиер и друга влада и премиер, туку логичен и ненаметлив исход на културните и општествени збиднувања во двете држави. Според наше мислење, договорот е срочен во духот на европското право, без двосмислени политички фрази, без никакви навреди, потценувања или превагнувања на едната или другата страна. Дополнителен аргумент за неговата полезност е и суштинската потреба да се има најблизок соработник и сосед пријател, особено за дејствување во меѓународно поле.

Кога изостанува сериозниот пристап кон животот, тогаш просторот се пополнува со јавно глупирање низ кое парадира гордоста. Тогаш и мајмуните дури стануваат среќни што се во Зоолошка градина за да не гледаат што прават луѓето. А, Господ, Господ го чека само нашето покајние.

Но во свет во кој толпа гладни интелектуалци доаѓаат онлајн („гладни“ и физички, но најчесто во смисла на гладни за внимание и признание), да се биде во право - или барем да се изгледа како да си во право - често е единственото што е важно.Атмосферата авторот ја опишува со западна метафора - средношколска кафетерија

Таа духовна празнотија се обидува да ја пополни со лажна слобода, која сака да ја постигне со извртување на вистинската слобода, наметнувајќи постепени промени како на личен така и на општествен план, ама дали душата и духот така вистински ќе пребиваат во мир?!

За Богојавлрение-Водици европскиот епископ на МПЦ-ОА, отец Пимен напиша пригодна порака, како одговор на однесувањето на врениците на одбележувањето на празникот кој има одредени норми на однесување, а не викотници, шеги, турканици...

 Тварта ја преобрази, вселената ја преуреди!Со збор од устата Своја ја порази земјата и беше над законите на природата, и водата му се покори, и демоните од Него затрепериа, и Сонцето и Месечината неможејќи да ја гледаат убавината Негова се помрачија, во денот на жалната радост.Сѐ, ама баш сѐ, Му се покори на Неговото величие.

Црквата, основана на Педесетница, во било кој момент од векторот за нејзиното постоење  кој е во континуитет на движење до есхатонот, ја има истата благодат на Светиот Дух, нема ништо помалку од тоа што ималa тогаш, па дури и нејзината цел е иста да го доближи народот до Христа и Христа до народот.

Но, среде забрзаниот ритам и трилијардата планови зад кои доцниме, веруваме дека оваа листа со пет нешта ќе ни помогне на сите да бидеме поефективни, повосредоточени и пред сѐ, порадосни и посмирени. Од сите to-do листи, оваа е сепак поинаква: нејзиното сидро е фрлено во вечноста.